Lees ook
De Green Protein Alliance (GPA) noemt zichzelf een "maatschappelijke coalitie van bedrijven, wetenschap, kennispartners, NGO’s en de overheid." De GPA doet vandaag een nogal opmerkelijk voorstel: het kabinet Rutte III moet in de komende 7 jaar "dezelfde miljarden vrijmaken voor de eiwittransitie als de energietransitie nu krijgt."

In een persbericht dat de GPA vanmorgen uitbracht, onderbouwt de organisatie haar pleidooi als volgt:

Volgens de GPA onderkent het huidige kabinet onvoldoende dat het cruciaal is dat de vraag vanuit de consument naar plantaardige eiwitten veel krachtiger moet worden gestimuleerd.
Meerdere kabinetsdoelstellingen (o.m. klimaat, circulaire economie, volksgezondheid) dreigen daardoor onhaalbaar te worden.

Ondanks de groeiende populariteit van plantaardige variaties op zuivel, vleesvervangers, noten, bonen en peulvruchten eet Nederland gemiddeld nog steeds te veel vlees, vis, zuivel en eieren. De productie van deze dierlijke eiwitten kost veel grondstoffen (kunstmest, brandstof voor landbouwvoertuigen, enz.) en is volgens het Planbureau voor de Leefomgeving goed voor meer dan 11 procent van de totale hoeveelheid broeikasgassen die Nederland uitstoot (lachgas, methaan en koolstofdioxide).

Ook vraagt veeteelt veel ruimte. Voor de productie van een kilo biefstuk is tot 15 kilo veevoer nodig, en dat moet ergens groeien. Van het mondiale landbouwareaal is maar liefst 75 procent in gebruik voor de productie van veevoer en als grasland. GPA-woordvoerder Jeroen Willemsen: “Het consumeren van veel vlees en zuivel is helaas een weinig duurzame manier om aan eiwitten te komen. Als we bonen, noten en paddenstoelen zelf opeten kunnen we daar veel meer mensen mee voeden dan als we ze eerst aan dieren voeren voor de productie van vlees of zuivel. Dit is tevens een essentiële stap om te komen tot een meer circulair voedselsysteem.”

Als wij alleen al kijken naar het marketingvernuft waarmee de Vegetarische Slager zijn producten steeds weer breeduit onder de aandacht van het publiek weet te krijgen, dan zouden wij vragen: wat gaan uw campagnes nou nóg beter doen? Anders geformuleerd: is geld het probleem wel?
Minder vleesconsumptie is volgens diverse onderzoeken ook onvermijdelijk om de opwarming van de aarde te beperken tot 2 graden Celsius (Akkoord van Parijs). Sterker: volgens de GPA is ‘Parijs’ alleen nog maar haalbaar met een ‘groene eiwittransitie’.

Het is de GPA een doorn in het oog dat de overheid al decennia onevenredig veel investeert in de ‘productiezijde’ (lees: wetenschappelijk onderzoek naar efficiëntere veeteelt met veelal een sterke technologische focus), terwijl juist de ‘consumptiezijde’ de sleutel tot een meer duurzame voedselketen is.

Willemsen: “Het is onverdedigbaar dat er voor de energietransitie jaarlijks 4 miljard euro wordt vrijgemaakt, terwijl de eiwittransitie een even grote impact levert en het moet doen met een paar miljoen. De balans is totaal zoek. Dat geldt ook voor de besteding van mankracht en middelen: we moeten toe naar consumenten die logischerwijs kiezen voor plantaardige eiwitalternatieven als onderdeel van een bewuste, duurzame en gezonde leefstijl. Dat bereik je niet met kleine, gefragmenteerde projecten, initiatieven en speldenprikken. Wat nodig is, is een groots ingezette gecoördineerde aanpak gericht op de consument, met een combinatie van het bieden van smakelijke, nutritioneel goede variaties op vlees, vis en zuivel, educatie en voorlichting. Bij voorkeur gemanaged door coalities die dicht bij consumenten staan, de bij de GPA aangesloten leden en partners. Een 50-50 verdeling van de inzet van publieke middelen, 2 miljard op de eiwittransitie, is meer dan verdedigbaar.”

De GPA wil beginnen met de inzet van middelen op het stimuleren van gezonder eetgedrag en heeft daarvoor de benodigde interventies en campagnes al ontwikkeld. “Gezien het feit dat het gaat om belangrijke publieke doelstellingen vinden wij een structurele bijdrage van de overheid niet meer dan logisch”, aldus Willemsen. “Daarbij: veel van de groene doelstellingen van het Regeerakkoord zijn zonder een eiwittransitie niet of nauwelijks realiseerbaar. Het is dus goed besteed geld.”

De eiwittransitie is een belangrijk onderdeel van de Transitie-agenda Biomassa en Voedsel, een van de vijf Transitie-agenda’s die zijn opgesteld in het kader van het Grondstoffenakkoord (programma ‘Nederland circulair in 2050’). Aan deze specifieke transitie-agenda leverde de GPA een belangrijke inhoudelijke bijdrage.

Daarom hebben wij een vraag aan onze lezers: wat zou u deze alliantie laten weten als u minister was?
Willemsen: “De werkgroep eiwittransitie heeft een heel scala aan acties en interventies opgesteld die de komende jaren moeten worden uitgevoerd. Daarnaast heeft het GPA een concreet plan hoe we de komende jaren de consumptie van plantaardige eiwitten kunnen doen groeien tot tenminste 50%. Het is zeer wenselijk dat de betrokken ministers Schouten en Wiebes de al eerder geuite nationale ambitie rond de eiwittransitie matchen met een passend investeringsbudget. Het is namelijk de hoogste tijd om de goede plannen te gaan uitvoeren. De leden en partners van de GPA willen daar graag hun schouders onder zetten, met het kabinet aan hun zijde.”
De GPA wil snel met de betrokken Ministers om tafel om de investeringswensen verder te bespreken.

Om het kort samen te vatten: de GPA wil de helft van het geld dat naar de Energietransitie gaat om Nederland aan het eten van voornamelijk op bonen, noten en paddenstoelen - de meest eiwitrijke plantaardige teelten in onze contreien - gebaseerd eiwit te krijgen. Om dat te laten gebeuren zijn al die miljarden nodig. Dat gaat verspijkerd worden door bedrijven, kennisinstellingen en NGO's die de rol van reclamebureau op zich nemen. En dat alles levert 'het halen van Parijs op'.

Als wij alleen al kijken naar het marketingvernuft waarmee de Vegetarische Slager zijn producten steeds weer breeduit in het nieuws weet te krijgen en zelfs in de VS weet te verkopen, dan zouden wij vragen: GPA, wat gaan uw campagnes nou nóg beter doen?
Geef de slager €25 miljoen per jaar, laat ze af en toe even aangepakt worden door een autoriteit en het gaat als een speer en scheelt een slok op een borrel. Anders geformuleerd: is geld het probleem wel om mensen weer aan de bonen te krijgen waar Bartje zo'n hekel aan had?

Lezers, wat zouden jullie deze mensen laten weten als u minister was?
Dit artikel afdrukken