De 32e editie van de Tuinbouw Ondernemersprijs werd niet gewonnen door Jan Schrijver. Dat hij wel tot de genomineerden voor deze prestigieuze ondernemersprijs behoorde is al een wapenfeit op zich, vindt Bert van Ruitenbeek, directeur van Stichting Demeter.
Jan Schrijver van biologisch-dynamisch vollegrondsbedrijf de Lepelaar hoorde bij de drie genomineerden voor de jaarlijkse Tuinbouw Ondernemersprijs. Een prestigieuze prijs die op 10 januari in de Keukenhof is uitgereikt aan het bedrijf Royal Lemkes.
De uitreiking stond grotendeels in het teken van duurzaamheid. De marketeer van Tony Chocolonely liet de aanwezigen nadenken over ‘omdenken’ en slaafvrije chocola. Kun je heel anders naar een probleem kijken en daar een oplossing voor verzinnen? Vooral bij de glastuinders gaat het over het verlagen van hun energiegebruik, het gebruik van plastic en het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Maar dat is nauwelijks omdenken te noemen.
Middenin één van de grootste kassengebieden van de wereld, met enorme exporten aan bloemen, bollen en fruit (tegenwoordig komen uit Nederlandse kassen zelfs bananen!) was Jan Schrijver – tevens voorzitter van Stichting Demeter – een vreemde eend in de bijt. Jan gebruikt namelijk geen plastic, heeft een ‘koude kas’ - stookt dus geen fossiele brandstof voor de teelt van zijn voedingsgewassen - en hij gebruikt ook al geen chemische middelen.
Het was onwaarschijnlijk dat in deze high tech wereld waar een indrukwekkend aantal miljarden omgaat, een relatief – qua omzet – klein biodynamisch bedrijf zou winnen, maar dat de jury hem heeft genomineerd was al een geweldig signaal dat er daadwerkelijk iets aan het veranderen is. Hopelijk heeft Jan z’n bijdrage ervoor gezorgd dat er meer mensen echt gaan ‘omdenken’.
Dit artikel afdrukken
De uitreiking stond grotendeels in het teken van duurzaamheid. De marketeer van Tony Chocolonely liet de aanwezigen nadenken over ‘omdenken’ en slaafvrije chocola. Kun je heel anders naar een probleem kijken en daar een oplossing voor verzinnen? Vooral bij de glastuinders gaat het over het verlagen van hun energiegebruik, het gebruik van plastic en het gebruik van bestrijdingsmiddelen. Maar dat is nauwelijks omdenken te noemen.
Middenin één van de grootste kassengebieden van de wereld, met enorme exporten aan bloemen, bollen en fruit (tegenwoordig komen uit Nederlandse kassen zelfs bananen!) was Jan Schrijver – tevens voorzitter van Stichting Demeter – een vreemde eend in de bijt. Jan gebruikt namelijk geen plastic, heeft een ‘koude kas’ - stookt dus geen fossiele brandstof voor de teelt van zijn voedingsgewassen - en hij gebruikt ook al geen chemische middelen.
Het was onwaarschijnlijk dat in deze high tech wereld waar een indrukwekkend aantal miljarden omgaat, een relatief – qua omzet – klein biodynamisch bedrijf zou winnen, maar dat de jury hem heeft genomineerd was al een geweldig signaal dat er daadwerkelijk iets aan het veranderen is. Hopelijk heeft Jan z’n bijdrage ervoor gezorgd dat er meer mensen echt gaan ‘omdenken’.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Mij viel de eer te beurt om deze bijzondere mensen te interviewen. Het verslag vinden jullie terug op mijn blog of via de site van de Tuinbouw Ondernemersprijs.
De afgelopen drie jaar heb ik alle genomineerden voor deze prijs mogen bezoeken. Persoonlijk heb ik niet zoveel met prijzen, maar ik ben daar iets genuanceerder over gaan denken. Een grote mate van competitie is de tuinbouw niet vreemd. Het heeft de sector groot gemaakt. Bovendien maak ik van dichtbij mee met welke zorgvuldigheid de organisatie hun genomineerden kiezen en hoe moeilijk het is om uiteindelijk één daarvan aan te wijzen als winnaar. Het is tenslotte appels met peren vergelijken en achteraf vindt iedereen er wel wat van.
Ik denk dat de nominatie van De Lepelaar de aandacht vestigt op een bijzonder bedrijf waar velen nog van kunnen leren. Het brengt ook mensen binnen de tuinbouwsector dichter bij elkaar, want Jan, Inge, Reinout en Joris zullen dit jaar heel wat bezoekers op het erf krijgen die het bedrijf nog niet kennen en nu wel heel nieuwsgierig zijn geworden. Het is namelijk niet niks wat zijn hebben neergezet.
Was Jan in de zeventiger jaren misschien in de ogen van 'professionele' telers een paradijsvogel, inmiddels is dat wel anders. Jullie zijn niet bij de uitreiking geweest, maar hij ontving een groot en lang applaus.
Volgens mij moet je die tuinbouwprijzen niet zo serieus nemen.
en de nominaties al helemaal niet.
Iedereen heeft uiteindelijk een keer een prijs of een nominatie of een aanmoediging.
Van mij had hij wel mogen winnen. Was een mooi statement geweest. Ik herinner mij zijn uitspraak toen ik eens bij hem op de Lepelaar was: "Mijn bedrijf is een cadeautje aan de maatschappij".
PS. Ik vind het plantenaandeel binnen de genomineerden wel groot.