Minister Carola Schouten (CU) van het opnieuw opgerichte ministerie van LNV is enthousiast ontvangen door boeren. Ze hopen op meer begrip voor hun huidige positie en zorgen dan haar voorganger Martijn van Dam (PvdA) aan de dag heeft gelegd. Boerderij sprak met de nieuwe minister. Ze gaf onder meer antwoord op de vraag of ze de hoge verwachtingen wel waar kan maken.
Schouten: “Ik heb een groot hart voor de boeren, maar minister ben ik voor alle Nederlanders. Ik weet wat ik moet doen. Ik zal ook besluiten moeten nemen die ze niet zo leuk vinden. Dat is ook mijn rol. Ik vind het wel belangrijk dat we ook in die situatie met elkaar in gesprek blijven en elkaar in de ogen blijven kijken. Ik wil boeren en tuinders in een positie krijgen zodat ze hun werk kunnen doen zoals ze dat voor ogen hebben, binnen de voorwaarden die we stellen. Ik wil me er hard voor maken dat ze door kunnen gaan. Daarom komen we bijvoorbeeld ook met steun voor jonge boeren.”
Boerderij - ?Ik moet ook besluiten nemen die boeren niet leuk vinden?
Schouten: “Ik heb een groot hart voor de boeren, maar minister ben ik voor alle Nederlanders. Ik weet wat ik moet doen. Ik zal ook besluiten moeten nemen die ze niet zo leuk vinden. Dat is ook mijn rol. Ik vind het wel belangrijk dat we ook in die situatie met elkaar in gesprek blijven en elkaar in de ogen blijven kijken. Ik wil boeren en tuinders in een positie krijgen zodat ze hun werk kunnen doen zoals ze dat voor ogen hebben, binnen de voorwaarden die we stellen. Ik wil me er hard voor maken dat ze door kunnen gaan. Daarom komen we bijvoorbeeld ook met steun voor jonge boeren.”
Het is haar geraden dat ze boeren voorruit schopt als dat nodig is. Nogal wat boeren willen zelfstandig ondernemer genoemd worden, maar willen soms als een zielige uitkeringstrekker behandeld worden. Dat gaat niet samen. Het is of het een of het ander.
Uiteraard is de wereld van landbouw geen sec economische sector en in die zin behoeft het een bepaalde kijk die breder is. En daarbij hoort ook een eerlijke kijk t.a.v. de spelers die er acteren, zoals boeren.
Haar relatie met de boeren zou wel eens dezelfde kant op kunnen gaan als die van Braks. Braks nam ingrijpende beslissingen zoals de invoering van het melkquotum en de interimwet waarmee voor het eerst de intensieve veehouderij begrensd werd.
Toch bleven de boeren Braks ervaren als één van hun en accepteerden zij de maatregelen. Braks bleef contact houden met het “boeren gevoel”, wat van Dam, Brinkhorst en van Aartsen misten. Sharon Dijksma had het een beetje.
Gezien haar reputatie ga ik er vanuit dat zij niet terugdeinst voor ingrijpende maatregelen indien noodzakelijk.