Dat zeiden op Foodlog onlangs Marc van der Lee en Hans Pollemans. Wat onderbouwt hun stelling?
Plofkip is een ingeburgerd begrip. Het P-woord raakte ooit in zwang door een taalvondst van journalist Wouter Klootwijk. Hij duidde er de wonderlijk snelle groei van een kuikentje tot een slachtrijpe kip mee.
Zo'n dier ontwikkelt zich in minder dan zes weken (ca. 40 dagen) van een bolletje dons van ca. 25-30 gram tot een dier van 2,2-2,4 kilo. Het gewicht van het beestje verhonderdvoudigt bijna. Dat is een veredelingsprestatie van jewelste, want een kip in de natuur doet er maanden over om groot te worden.
Het moderne beestje groeit zo hard dat je het als het ware van dag tot dag kunt zien gebeuren. Klootwijk zelf gebruikt ook wel het woord 'racegroeier'.
Wakker Dier
Wakker Dier koos het woord in zijn campagnes tegen vleeskip die geen ster van de Dierenbescherming heeft. De organisatie wil dat kippen minimaal één ster hebben. Dat betekent dat ze van een trager groeiend ras moeten zijn, wat ouder moeten kunnen worden, meer ruimte hebben én een beschermde uitloop naar buiten.
Foodlog gebruikte de prefix plof- in een berichtje dat informeerde over het kerstaanbod van kalkoen in de Nederlandse supers. De 'plofkalkoen' - ook een snellere groeier die in hoog tempo vlees aanzet - verdwijnt uit de winkels zei het bericht. Niet-plofkalkoenen moeten van de Dierenbescherming minimaal 126 (hanen) of 98 dagen (hennen) oud zijn. Dat verschilt nog niet heel veel van de P-kalkoen, zodat het tragergroeiende dier doorgaans wat lichter is.
Onze commentatoren Pollemans en Van der Lee protesteerden tegen al dat ge-P.
Van der Lee merkte op: “Plofkalkoen”, “ploffers”.... de redactie van Foodlog papegaait Wakker Dier na. Wat voegt deze framing toe?
Pollemans lanceert een stelling: "De obscure kracht van Wakker Dier en activisten is vrijwel zonder uitzondering gebaseerd op suggestief (Goebbeliaans) taalmisbruik. Het woord plofkalkoen is taalkundig een bewust suggestieve foute benaming, met het strategische marketingdoel van Wakker Dier de zaak erger voor te stellen. Ze ploffen niet."
Het P-woord is ingeburgerd en staat nog altijd voor wat Klootwijk bedoelde: het dier groeit snel. Het ontploft niet, het blaast zich wonderlijk snel op tot vooral grote borstfilets. Daar houden we hier tenslotte zo van.
Welke objectieve discussie?
Het P-woord stigmatiseert inmiddels, maar dat doet het begrip 'oude vervuilende diesel' toch ook? Die mogen de binnensteden niet meer in, terwijl het auto's zijn die - dat geven de objectief rekenende energiekenners inmiddels wel toe - vrijwel zeker een gunstiger totale CO2-uitstoot per kilometer hebben dan nieuwe elektrische auto's omdat de levensduurverlenging het vervuilende bouwproces en de niet-recycleerbare accu van een heel nieuw en snel verouderend wagenpark voorlopig vermijdt.
Minder gemotoriseerd eigen vervoer in de stad is objectief een veel betere oplossing. Toch accepteren we het 'oude vervuilende diesel'-woord. In de stad zorgen elektrische auto's immers voor een lagere concentratie aan uitlaatgassen. Ook al is het milieu er niet mee geholpen, oude diesels uit de stadscentra verbannen, is beter voor de volksgezondheid vanwege het vermijden van fijnstof. Dat scheelt kankergevallen en is een objectief voordeel.
Wie het P-woord niet wil horen, lijkt te willen zeggen dat er geen objectief voordeel in zijn tegengestelde - de trage groeier - zit. Het is tevens een ontkenning van de realiteit op het supermarktschap: plofkippen zijn daar vrijwel uit verdwenen, al worden ze nog volop in Nederland geproduceerd.
Wat ik mij afvraag: welke objectiverende discussie wil je voeren als je het P-woord niet wilt horen, maar weet dat die uit het aanbod is verdwenen en verder aan het verdwijnen is?
Dit artikel afdrukken
Zo'n dier ontwikkelt zich in minder dan zes weken (ca. 40 dagen) van een bolletje dons van ca. 25-30 gram tot een dier van 2,2-2,4 kilo. Het gewicht van het beestje verhonderdvoudigt bijna. Dat is een veredelingsprestatie van jewelste, want een kip in de natuur doet er maanden over om groot te worden.
Het moderne beestje groeit zo hard dat je het als het ware van dag tot dag kunt zien gebeuren. Klootwijk zelf gebruikt ook wel het woord 'racegroeier'.
Wakker Dier
Wakker Dier koos het woord in zijn campagnes tegen vleeskip die geen ster van de Dierenbescherming heeft. De organisatie wil dat kippen minimaal één ster hebben. Dat betekent dat ze van een trager groeiend ras moeten zijn, wat ouder moeten kunnen worden, meer ruimte hebben én een beschermde uitloop naar buiten.
Foodlog gebruikte de prefix plof- in een berichtje dat informeerde over het kerstaanbod van kalkoen in de Nederlandse supers. De 'plofkalkoen' - ook een snellere groeier die in hoog tempo vlees aanzet - verdwijnt uit de winkels zei het bericht. Niet-plofkalkoenen moeten van de Dierenbescherming minimaal 126 (hanen) of 98 dagen (hennen) oud zijn. Dat verschilt nog niet heel veel van de P-kalkoen, zodat het tragergroeiende dier doorgaans wat lichter is.
Onze commentatoren Pollemans en Van der Lee protesteerden tegen al dat ge-P.
Van der Lee merkte op: “Plofkalkoen”, “ploffers”.... de redactie van Foodlog papegaait Wakker Dier na. Wat voegt deze framing toe?
Welke objectiverende discussie wil je voeren als je het P-woord niet wilt horen, maar weet dat die uit het aanbod is verdwenen en verder aan het verdwijnen is?'Obscuur en Goebbelliaans'
Pollemans lanceert een stelling: "De obscure kracht van Wakker Dier en activisten is vrijwel zonder uitzondering gebaseerd op suggestief (Goebbeliaans) taalmisbruik. Het woord plofkalkoen is taalkundig een bewust suggestieve foute benaming, met het strategische marketingdoel van Wakker Dier de zaak erger voor te stellen. Ze ploffen niet."
Het P-woord is ingeburgerd en staat nog altijd voor wat Klootwijk bedoelde: het dier groeit snel. Het ontploft niet, het blaast zich wonderlijk snel op tot vooral grote borstfilets. Daar houden we hier tenslotte zo van.
Welke objectieve discussie?
Het P-woord stigmatiseert inmiddels, maar dat doet het begrip 'oude vervuilende diesel' toch ook? Die mogen de binnensteden niet meer in, terwijl het auto's zijn die - dat geven de objectief rekenende energiekenners inmiddels wel toe - vrijwel zeker een gunstiger totale CO2-uitstoot per kilometer hebben dan nieuwe elektrische auto's omdat de levensduurverlenging het vervuilende bouwproces en de niet-recycleerbare accu van een heel nieuw en snel verouderend wagenpark voorlopig vermijdt.
Minder gemotoriseerd eigen vervoer in de stad is objectief een veel betere oplossing. Toch accepteren we het 'oude vervuilende diesel'-woord. In de stad zorgen elektrische auto's immers voor een lagere concentratie aan uitlaatgassen. Ook al is het milieu er niet mee geholpen, oude diesels uit de stadscentra verbannen, is beter voor de volksgezondheid vanwege het vermijden van fijnstof. Dat scheelt kankergevallen en is een objectief voordeel.
Wie het P-woord niet wil horen, lijkt te willen zeggen dat er geen objectief voordeel in zijn tegengestelde - de trage groeier - zit. Het is tevens een ontkenning van de realiteit op het supermarktschap: plofkippen zijn daar vrijwel uit verdwenen, al worden ze nog volop in Nederland geproduceerd.
Wat ik mij afvraag: welke objectiverende discussie wil je voeren als je het P-woord niet wilt horen, maar weet dat die uit het aanbod is verdwenen en verder aan het verdwijnen is?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Nieuwe diesels zijn zo mogelijk nog slechter voor de volksgezondheid:
katalysatoren stoten meer ultrafijnstof uit, dat dieper de longen, en zelfs de haarvaten binnendringt.
Je loopt verder nog een beetje achter qua visie op EV's, Dick: accu's zijn wél recycleerbaar, en ik heb begrepen dat de netto-effecten, zelfs op kolenstroom, ook positief afsteken tegen plofauto's... ;-)
"Plof" is here to stay:
Ewout Engelen wenst Amsterdam een 2018 met minder ploftoeristen... ;-)
Weg?
Plof-vlucht Barcelona voor 29 Euri...
Dick #1 , het is verleidelijk om je te vragen aan te tonen dat oude accu's een positieve LCA hebben. Je zult alleen nooit winnen op het argument dat een Tesla S of X met goed fatsoen duurzaam genoemd kan worden door er een accu in te stoppen. Het argument is heel simpel: zo'n kreng is onnodig zwaar en vooral een uiting van een op extreme consumptiegerichte samenleving.
Daarmee ondergraaf je je #2 en zou ik je graag een inconsistente profeet willen noemen.
Beste Dick, je doet maar!
Oude accu's doen nog een tijd uitstekend dienst als piekopslag voor o.m. (eigen) zonnecellen.
En ook al zijn ze niet eens veel zwaarder dan vergelijkbare fossiele auto's, hun corresponderende mileage is allang niet meer haalbaar voor ICE-auto's, hoe zuinig en licht ook.
Terusten!
Je wilt dus ouwe zooi (de accu's verouderen snel) voor de modernste latere techniek behouden? Je zou vandaag de dag ook nog met geschakelde oude Atari spelcomputers kunnen werken, maar
- behalve nerds die het leuk vinden als experiment - wie doet dat?
Dat is dus een beetje makkelijk gezegd en niet realistisch, waarde Dick. Je bent verre van overtuigend. Maar laten we het het bij het P-woord houden.