Voormalig ICT'er Jean-Pierre Demailly gooide het roer om en ging biologisch groenten telen. Hij installeerde zich in de Somme, op vruchtbare gronden die vroeger ook voor het verbouwen van groenten gebruikt werden, aldus Le Figaro.

Destijds gebruikten tuinders modder uit de kanalen en slootjes in het waterrijke gebied om hun grond te bemesten. Ze hadden nog geen kunstmest en moesten wel zo aan hun mest komen. Inmiddels verbouwt Demailly 35 soorten biologische groenten die hij direct aan consumenten verkoopt.

De jarenlang verwaarloosde gronden blijken behalve een vruchtbare bodem ook een aantrekkelijke habitat te zijn van knaagdieren in alle soorten en maten. De dieren vallen met genoegen op de jonge aanplant van Demailly aan en veroorzaken aanzienlijke schade. "Ze vreten bijvoorbeeld driekwart van de koolrabi op", zegt Demailly. Omdat hij biologisch verbouwt, zijn chemische bestrijdingsmiddelen uit den boze. "Ik heb allerlei mechanische middelen geprobeerd, zoals vallen of vangkooien, maar zonder succes. De situatie werd bijna onhoudbaar." Tot een klant die bij het kattenopvangcentrum Saint-Quentin félins werkt van het probleem hoorde.

Een win-winsituatie was snel gevonden. Een vijftal halfverwilderde katten, die te schuw waren voor adoptie, vond onderdak bij Demailly en jaagt daar naar hartelust op de schadelijke knagers. Demailly heeft er nauwelijks omkijken naar; hij ziet ze overigens ook maar weinig op zijn 15.000 vierkante meter grote terrein dat te midden van 32 hectare aan bos en weiland ligt. De vraatschade lijkt te verminderen, zegt hij opgewekt. Ook heeft Demailly de eerste kadavers van ratten en muizen, maar ook die van een ekster en een eendje waargenomen.

En de toxoplasmose dan?
Er kleeft nog wel een nadeel aan. De kat is de eindgastheer van de parasiet Toxoplasma gondii en álle jonge katten, vertelt een dierenarts me, scheiden de parasieteneitjes uit. Dat betekent dat kattenuitwerpselen een bron zijn van toxoplasmose. Mensen kunnen besmet raken met de parasiet als zij daarmee in aanraking komen via de ontlasting van (jonge) katten, via grond die door kattenpoep is verontreinigd, als ze via ongewassen groente of fruit aarde binnenkrijgen waar (onzichtbaar) kattenpoep in zit of via rauw of onvoldoende gaar vlees. Van alle Nederlanders heeft ongeveer 40% antilichamen tegen toxoplasma in het bloed. Maar voor zwangere vrouwen kan een besmetting fout aflopen. Dat is de reden dat het RIVM een richtlijn heeft opgesteld. Daar staat onder meer het advies in om handschoenen te dragen bij tuinieren en werken met aarde en groente en fruit goed te wassen voor consumptie.

Ik belde Jean-Pierre Demailly of hij zich bewust was van de mogelijke gezondheidsrisico's van zijn muizenvangtroepen. Nee, zei hij verbouwereerd, hij wist natuurlijk van toxoplasmose en katten en het gevaar 'pour les mamans' (voor moeders). Maar over kattenpoep in zijn tuin had hij zich nog nooit druk gemaakt, laat staan over handschoenen aan tijdens het oogsten. Ik moest vooral niet vergeten: Demailly werkt nu eenmaal biologisch, "dus zitten er altijd wel beestjes in de sla of plekjes op de kolen. Gewoon goed wassen,en je hebt geen probleem", zegt hij. En dat moet hij toch al doen want als er te veel aarde aan zit, wil niemand zijn producten kopen "hoe biologisch ze ook zijn."

En toch blijf ik met een raar gevoel zitten: zou onze NVWA dit goed vinden?
Dit artikel afdrukken