Nadat Tweede Kamerlid Tjeerd de Groot (D66) zich verbaasde dat LTO Nederland zich opvallend stil hield over de mestfraude kwam voorzitter Marc Calon van LTO Nederland eerst met een column in Nieuwe Oogst en dit weekend met een interview in Trouw.
Het gesprek met Emiel Hakkenes in Trouw is hier te vinden. De column in Nieuwe Oogst hier.
Hakkenes spreekt met Calon in de marge van het insectenoverleg in Driebergen over alle recente affaires rond boeren van de laatste tijd: het gedrag van melkveehouders na het afschaffen van het melkquotum, de fipronilaffaire en de mestfraude waarvan iedereen wist, behalve de publiekspers en publiek. Enkele passages uit het interview met Hakkenes:
Calon gaat er voor zitten. “Toe maar. Wat wil je weten?”
U zei bij uw aantreden in januari dat u rode kaarten wilt uitdelen aan ‘rommelaars’. Hoeveel heeft u er al uitgedeeld?
“Ik ben niet in de positie om rode kaarten uit te delen. Maar we gaan wel naar dat systeem toe. Het komt uit de pootgoedteelt, daar werkten ze ermee. Als een boer… mag ik dit even afmaken? Je kijkt van: laat hem maar lullen.”
Kunnen de boeren die verantwoordelijkheid wel aan? Mestfraude, overschrijding van het fosfaatplafond, fipronil in eieren…
“We hebben nu gesodemieter met de mestfraude. Dat moeten we oplossen. Uitroeien. Het alternatief is het Ceaușescu-model, dat je alles bij de staat neerlegt. Maar zelfs in een politiestaat glippen slimmeriken door de mazen van de wet.”
Het fosfaatpobleem ontstond doordat boeren meer koeien gingen houden na afschaffing van het melkquotum. Is dat geen teken van gebrek aan zelfbeheersing?
“Dat kun je wel lekker populistisch zo stellen, maar in heel Europa werden de quota afgeschaft. Dan zou het debiel zijn om ze in Nederland te houden. Er was helemaal niemand die in de gaten had dat we over de fosfaatlimiet zouden gaan. Niemand dacht: die boeren gaan nu melken als een gek. Anders was er heus wel wat aan gedaan.”
Over verantwoordelijkheid gesproken: fraude met mest...
“Ik zat in Argentinië op de zaterdag dat NRC Handelsblad daarover berichtte. Ik heb eerst hartgrondig gevloekt. Of mag ik dat niet zeggen in Trouw? Het was duidelijk dat er een artikel aan zat te komen. Op dinsdagmiddag heb ik al met minister Schouten overlegd. Ze vroeg hoe ik me zou opstellen. Ik zei: ‘Snoeihard, Carola, zero tolerance’. Zaterdagmorgen kreeg ik een appje van de directeur-generaal van het ministerie van landbouw dat Carola een overleg wilde. Sorry trouwens dat ik steeds Carola zeg, ik ken haar al vrij lang. Toen ik op zondag weer thuis was, las ik de hele toestand. Jij zult mijn column in het LTO-blad wel niet gelezen hebben, maar daarin schrijf ik dat het NRC-onderzoek opgewarmde prak is. Maar ik ben ook niet van gisteren, ik praat ook met boeren en het is duidelijk: er wordt gefraudeerd. Daar moeten snoeiharde sancties op komen te staan.”
Hadden die strenge sancties niet al veel eerder ingevoerd kunnen worden?
“Vast wel. Waarom dat niet gebeurd is? Sorry jongen, ik ben sinds 1 januari voorzitter van LTO Nederland. Ik heb geen idee. Maar er heerst een cultuur waarin het geen probleem is om naast de wet te leven. Die cultuur moeten we met wortel en tak uitroeien.”
Hoe dat laatste moet, blijft onduidelijk ondank de ferme taal. Hans Huijbers, voorzitter van de Zuid-Nederlandse ZLTO-boeren, gaf al twee weken geleden de onmacht van een boerenbestuurder gewoon toe en vroeg om een overheid die ingrijpt.
De interviewer legde in zijn verslag van het gesprek met Calon een opvallend accent op de lichaamstaal en oogopslag die Calon in zijn gesprekspartner meende te moeten benoemen.
Dit artikel afdrukken
Hakkenes spreekt met Calon in de marge van het insectenoverleg in Driebergen over alle recente affaires rond boeren van de laatste tijd: het gedrag van melkveehouders na het afschaffen van het melkquotum, de fipronilaffaire en de mestfraude waarvan iedereen wist, behalve de publiekspers en publiek. Enkele passages uit het interview met Hakkenes:
Calon gaat er voor zitten. “Toe maar. Wat wil je weten?”
U zei bij uw aantreden in januari dat u rode kaarten wilt uitdelen aan ‘rommelaars’. Hoeveel heeft u er al uitgedeeld?
“Ik ben niet in de positie om rode kaarten uit te delen. Maar we gaan wel naar dat systeem toe. Het komt uit de pootgoedteelt, daar werkten ze ermee. Als een boer… mag ik dit even afmaken? Je kijkt van: laat hem maar lullen.”
Kunnen de boeren die verantwoordelijkheid wel aan? Mestfraude, overschrijding van het fosfaatplafond, fipronil in eieren…
“We hebben nu gesodemieter met de mestfraude. Dat moeten we oplossen. Uitroeien. Het alternatief is het Ceaușescu-model, dat je alles bij de staat neerlegt. Maar zelfs in een politiestaat glippen slimmeriken door de mazen van de wet.”
Het fosfaatpobleem ontstond doordat boeren meer koeien gingen houden na afschaffing van het melkquotum. Is dat geen teken van gebrek aan zelfbeheersing?
“Dat kun je wel lekker populistisch zo stellen, maar in heel Europa werden de quota afgeschaft. Dan zou het debiel zijn om ze in Nederland te houden. Er was helemaal niemand die in de gaten had dat we over de fosfaatlimiet zouden gaan. Niemand dacht: die boeren gaan nu melken als een gek. Anders was er heus wel wat aan gedaan.”
Over verantwoordelijkheid gesproken: fraude met mest...
“Ik zat in Argentinië op de zaterdag dat NRC Handelsblad daarover berichtte. Ik heb eerst hartgrondig gevloekt. Of mag ik dat niet zeggen in Trouw? Het was duidelijk dat er een artikel aan zat te komen. Op dinsdagmiddag heb ik al met minister Schouten overlegd. Ze vroeg hoe ik me zou opstellen. Ik zei: ‘Snoeihard, Carola, zero tolerance’. Zaterdagmorgen kreeg ik een appje van de directeur-generaal van het ministerie van landbouw dat Carola een overleg wilde. Sorry trouwens dat ik steeds Carola zeg, ik ken haar al vrij lang. Toen ik op zondag weer thuis was, las ik de hele toestand. Jij zult mijn column in het LTO-blad wel niet gelezen hebben, maar daarin schrijf ik dat het NRC-onderzoek opgewarmde prak is. Maar ik ben ook niet van gisteren, ik praat ook met boeren en het is duidelijk: er wordt gefraudeerd. Daar moeten snoeiharde sancties op komen te staan.”
Hadden die strenge sancties niet al veel eerder ingevoerd kunnen worden?
“Vast wel. Waarom dat niet gebeurd is? Sorry jongen, ik ben sinds 1 januari voorzitter van LTO Nederland. Ik heb geen idee. Maar er heerst een cultuur waarin het geen probleem is om naast de wet te leven. Die cultuur moeten we met wortel en tak uitroeien.”
Hoe dat laatste moet, blijft onduidelijk ondank de ferme taal. Hans Huijbers, voorzitter van de Zuid-Nederlandse ZLTO-boeren, gaf al twee weken geleden de onmacht van een boerenbestuurder gewoon toe en vroeg om een overheid die ingrijpt.
De interviewer legde in zijn verslag van het gesprek met Calon een opvallend accent op de lichaamstaal en oogopslag die Calon in zijn gesprekspartner meende te moeten benoemen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Meest curieuze uitspraak:
"Er was helemaal niemand die in de gaten had dat we over de fosfaatlimiet zouden gaan. Niemand dacht: die boeren gaan nu melken als een gek. Anders was er heus wel wat aan gedaan.”
Een paar feiten:
1. Het fosfaatplafond was al eind 2014 overschreden, dus ruim vóór het einde van de quotering op 1 april 2015.
2. Wie dat toen al wist was de CRV: op basis van het aantal extra stuks jongvee dat melkveehouders in 2014 hadden aangehouden, klaar voor een groeispurt in de aanloop naar (en na) het einde van de quotering.
3. Wie het kón weten was de Rabobank, namelijk op basis van de verleende kredieten voor extra stalruimte en extra koeien. Maar de Utrechtse verrekijker heeft nooit een optelsom gemaakt van al die verleende kredieten. Dat is bizar voor een marktleider met zo'n enorm marktaandeel.
De zuivelindustrie had alleen de melkproductie als indicator. Die was niet 1 op 1 te vertalen naar mestproductie, daar heb ik begrip voor. Maar om te zeggen dat er "helemaal niemand" iets in de gaten had is onjuist.
En met excuus voor de herhaling: ik had de vakgroep melkveehouderij van LTO in januari 2012 aangeraden om vóór het einde van de quotering een noodrem klaar te leggen. Dat heeft noch de sector noch de overheid gedaan. Een trein zonder noodrem mag niet eens het spoor op.
In één woord, Wouter, je zegt: wat bijzonder dat de hoogste boerenvoorman kennelijk nog nooit van de tragedie van de meent heeft gehoord.
Sinds kort geef ik als gastdocent les in -nota bene - het hoger agrarisch onderwijs. Er zitten docenten bij. Bij de première kwam het er al meteen van: de studenten (3e jaars) hadden er ook nog nooit van gehoord. Ik riep uit: 'wat leren jullie jonge boeren toch?' De dienstdoende docenten schrokken.
Zie boven het resultaat.
#1 Wouter
Wat een leugens en een huichelarij vanuit LTO-er Marc Calon.
Stas Henk Bleker heeft de mogelijke overschrijding van het fosfaatplafond en haar consequenties al benoemd in 2010, zijn opvolgster Stas Sharon Dijksma heeft LTO over dit onderwerp daarna ook nog eens flink de oren gewassen.
Ik denk dat de communicatie en de samenwerking binnen LTO de oorzaak is van het debacle dat zich heeft voltrokken. Het helpt natuurlijk ook niet dat Marc Calon een akkerbouwer is en de jaren voor zijn benoeming op een heel ander terrein is werkzaam geweest.
Met zoveel leden in de primaire sector hebben ze bij LTO geweten hoeveel ambitie is binnen de melkveehouderijsector was om heel flink te groeien, veel meer dan de ooit eens benoemde 20%.
Er was eerder al voor de fosfaatproductie een early warning system opgetuigd; de beschikbare gegevens vanuit CRV, RVO hadden vroegtijdig kunnen aangeven hoeveel vee en melk er na de Bevrijdingsdag 1-4-2015 mogelijk zou kunnen komen. Tevens waren natuurlijk ook de forse vee-importen vanaf 2013 bij RVO in beeld.
Er is vanuit de melkaanvoer wel degelijk een goede indicatie voor de mestproductie van de melkveestapel, elke 1.000 kg melk geeft een mestproductie van 3 m3.
N.B. daarenboven nog de mestproductie van droog- en jongvee.
Volstrekt ongeloofwaardig wat die Calon zelfs nu nog kennelijk zonder met zijn ogen te knipperen durft te beweren, als zelfs ook Huijbers zegt dat het een kwestie van tijd was tot de strontbom zou barsten.
Het wordt de hoogste tijd dat meneer Calon in plaats van maandelijks in elke provincie infantiele praatjes voor de vaak te houden, zijn kop en zijn hakken uit het zand haalt, en zijn handen aan de ploeg slaat, of anders zsm. een andere job zoekt.
We hebben het intussen meer dan gehad met dit soort makkelijk door te prikken
LTO-leugenpraatjes.
Hij degradeert hiermee zelf de LTO tot een nauwelijks nog serieus te nemen gesprekspartner.
Het antwoord van Hans Huijbers was eerlijker.