1 min
Is het vermijden van voedsel omdat we gezond willen eten, een maatschappelijk probleem? Ja, zegt professor Aaron E. Carroll in de New York Times.
Volgens Carroll, kinderarts aan de Indiana University School of Medicine, tast de angst voor ongezond eten het beeld van voedsel aan. Het maakt eten eng.
De trend zorgt ervoor dat mensen voortdurende bezig zijn met het vermijden van ‘ongezond’ voedsel, aldus Carroll. Gezonde keuzes maken zorgt dus voor stress rondom eten.
Een langdurige ongezonde focus op puur gezond voedsel kan zelfs leiden tot een psychiatrische aandoening: orthorexia. Op Foodmed.net beschreef de arts Ross Walker onlangs hoe voedsel-angst deze obsessie in de hand werkt.
Falend kritisch vermogen
Wetenschappers en consumenten zijn het niet eens over wat ‘ongezonde’ of ‘onveilige’ voeding is. Een goed voorbeeld is volgens Carroll de GMO-discussie: slechts tien procent van de wetenschappers twijfelt over de veiligheid van GMO-voedsel, maar inmiddels vindt meer dan de helft van de Amerikaanse bevolking het onveilig. Carroll beargumenteert dat de angst voor bepaalde producten of ingrediënten vaak niet gebaseerd is op de wetenschap maar op geluiden die via (social) media worden verspreid. "We falen bij het kritisch nadenken over wetenschappelijk bewijs", zegt hij.
‘Clean-label’ producten door voedselangst
Hoe angst de voedingsindustrie kan sturen, blijkt uit de ‘clean label’-trend; fabrikanten halen ingrediënten uit hun producten die als ‘ongezond’ of ‘onveilig’ worden gezien. Stoffen komen door de 'geluiden' op een ‘zwarte lijst’ zeggen de voedingswetenschappers Ruth Litchfield en Ruth MacDonald in New Food Magazine. Een voorbeeld is nitraat. Het publiek vindt het fout klinken en daarom vervangen fabrikanten het door bleekselderij. Dat staat heel natuurlijk op de ingrediëntenlijst, maar de groente wordt gebruikt vanwege het hoge gehalte nitraat.
Wie houdt wie nu bezig, vragen Litchfield en MacDonald zich af, en wat kost dat?
Afhaken
Hoewel Carroll, Litchfield en MacDonald denken dat mensen baat hebben bij een beter begrip van voedingsonderzoek, is het maar de vraag of pogingen om meer rationaliteit te brengen in de omgang met consumentenangsten voor minder stress zullen zorgen. Wetenschap is te ingewikkeld voor niet-ingewijden; ze kunnen het kaf niet van het koren scheiden en omgaan met de onzekerheid die ook wetenschap met zich meebrengt. Wie als consument zelf op zoek gaat naar 'de waarheid' zal met de nodige stress blijven zitten. Wellicht dat daarom hele volksstammen nieuwsberichten die hen bevallen voor waar aannemen. Dat maakt keuzes simpel, hoewel de media bol staan van nieuws dat iets anders beweert.
Hoe groot de groep mensen is die daarom afhaakt en gewoon eet en geniet - met alle risico's op te veel buikvet, want de verleidingen zijn groot - heb ik nog zelden goed kwantitatief in kaart gebracht gezien.
Dit artikel afdrukken
De trend zorgt ervoor dat mensen voortdurende bezig zijn met het vermijden van ‘ongezond’ voedsel, aldus Carroll. Gezonde keuzes maken zorgt dus voor stress rondom eten.
Een langdurige ongezonde focus op puur gezond voedsel kan zelfs leiden tot een psychiatrische aandoening: orthorexia. Op Foodmed.net beschreef de arts Ross Walker onlangs hoe voedsel-angst deze obsessie in de hand werkt.
Falend kritisch vermogen
Wetenschappers en consumenten zijn het niet eens over wat ‘ongezonde’ of ‘onveilige’ voeding is. Een goed voorbeeld is volgens Carroll de GMO-discussie: slechts tien procent van de wetenschappers twijfelt over de veiligheid van GMO-voedsel, maar inmiddels vindt meer dan de helft van de Amerikaanse bevolking het onveilig. Carroll beargumenteert dat de angst voor bepaalde producten of ingrediënten vaak niet gebaseerd is op de wetenschap maar op geluiden die via (social) media worden verspreid. "We falen bij het kritisch nadenken over wetenschappelijk bewijs", zegt hij.
‘Clean-label’ producten door voedselangst
Hoe angst de voedingsindustrie kan sturen, blijkt uit de ‘clean label’-trend; fabrikanten halen ingrediënten uit hun producten die als ‘ongezond’ of ‘onveilig’ worden gezien. Stoffen komen door de 'geluiden' op een ‘zwarte lijst’ zeggen de voedingswetenschappers Ruth Litchfield en Ruth MacDonald in New Food Magazine. Een voorbeeld is nitraat. Het publiek vindt het fout klinken en daarom vervangen fabrikanten het door bleekselderij. Dat staat heel natuurlijk op de ingrediëntenlijst, maar de groente wordt gebruikt vanwege het hoge gehalte nitraat.
Wie houdt wie nu bezig, vragen Litchfield en MacDonald zich af, en wat kost dat?
Afhaken
Hoewel Carroll, Litchfield en MacDonald denken dat mensen baat hebben bij een beter begrip van voedingsonderzoek, is het maar de vraag of pogingen om meer rationaliteit te brengen in de omgang met consumentenangsten voor minder stress zullen zorgen. Wetenschap is te ingewikkeld voor niet-ingewijden; ze kunnen het kaf niet van het koren scheiden en omgaan met de onzekerheid die ook wetenschap met zich meebrengt. Wie als consument zelf op zoek gaat naar 'de waarheid' zal met de nodige stress blijven zitten. Wellicht dat daarom hele volksstammen nieuwsberichten die hen bevallen voor waar aannemen. Dat maakt keuzes simpel, hoewel de media bol staan van nieuws dat iets anders beweert.
Hoe groot de groep mensen is die daarom afhaakt en gewoon eet en geniet - met alle risico's op te veel buikvet, want de verleidingen zijn groot - heb ik nog zelden goed kwantitatief in kaart gebracht gezien.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wetenschappers zijn het vaak niet met elkaar eens, dus wie van die wetenschappers moet je dan geloven? Daarnaast gebruiken ze vaak termen die veel mensen niet begrijpen.
Nitraat klinkt chemisch en daarom als eng, terwijl je dit ook niet in de supermarkt in de schappen ziet liggen bij de kruiden of specerijen. Als er bleekselderij is gebruikt zet dat er dan gewoon op.
Door stress en angst: "Hoe groot de groep mensen is die daarom afhaakt en gewoon eet en geniet - met alle risico's op te veel buikvet....."
Ja verschrikkelijk...
Daar valt de stress en angst van "de groep mensen die van het leven moeten afhaken omdat ze niets te eten en genieten hebben met veel te weinig in hun buik.." waarschijnlijk bij in het niet, denkt u niet, professor Aaron E. Carroll..?