Nederlandse boeren genieten een zogeheten 'derogatie'. Ze mogen meer mest op hun land brengen dan volgens Europese milieunormen is toegestaan. Dat dreigde onder staatssecretaris Van Dam even mis te gaan. Afgelopen vrijdag meldde minister Carola Schouten, Van Dams opvolger, dat de vrijstelling van de regels weer op koers ligt. De NRC kondigde op dezelfde dag nieuws over een mestfraude van jewelste aan. Gisteren kwam het nieuws in zijn volledigheid naar buiten. Nagenoeg alle insiders bekenden meteen het al jaren te hebben geweten.
"Het fosfaatrechtenstelsel is uitvoerig met de diensten van de Europese Commissie besproken. Naar aanleiding van de constructieve gesprekken die de afgelopen maanden hebben plaatsgevonden, is voldoende aannemelijk dat de Europese Commissie Nederland een derogatie zal kunnen verlenen voor de periode 2018-2021. [...] Hiermee kunnen we vanaf 1 januari 2018 beschikken over een structurele oplossing voor het beheersen van de fosfaatproductie in de melkveehouderij. Ik realiseer me dat het fosfaatrechtenstelsel een grote impact heeft op melkveehouders en hun bedrijfsvoering. Zorgvuldigheid in de toedeling van de rechten, en het voorkomen van misbruik van het systeem staan daarom voorop bij de invoering van het stelsel."
Met die ambtelijke taal besloot de minister afgelopen vrijdag een brief aan de Tweede Kamer. Met die woorden zei ze dat ze hoopt dat Nederland na een bijna uitglijder onder Van Dam toch weer in aanmerking komt voor het recht om meer mest in het milieu te mogen brengen dan de universele regels voor de EU bepalen. Dat is voor Nederlandse boeren belangrijk omdat ze anders meer mest tegen hoge kosten moeten afvoere, minder dieren kunnen houden en kunstmest moeten aankopen terwijl ze barsten van de mest.
Maffieus netwerk
Gisteren brachten NRC-journalisten Joep Dohmen en Esther Rosenberg een reportage naar buiten waaruit blijkt dat in het meest veerijke gebied van Nederland - Oost-Brabant en Noord-Limburg, het Peelgebied - op grote schaal gefraudeerd is met mest. Terwijl de boeken administratief klopten, werd het milieu belast met mest. Het beeld dat uit de reportage oprijst is overweldigend omdat het overkomt als een sectorbrede aanpak met een vorm van gedoogbeleid van de zijde van de handhavers. Brussel is het met name te doen om de waterkwaliteit in Nederland. En juist dat water wordt bedreigd door wat kennelijk een maffieus netwerk is geworden in ons nette Nederland. Brussel neemt dat waar en zal er nu mede zijn oordeel vanaf moeten laten hangen. De nieuwe minister staat er geheel buiten en moet ook zo behandeld worden.
Dit artikel afdrukken
Met die ambtelijke taal besloot de minister afgelopen vrijdag een brief aan de Tweede Kamer. Met die woorden zei ze dat ze hoopt dat Nederland na een bijna uitglijder onder Van Dam toch weer in aanmerking komt voor het recht om meer mest in het milieu te mogen brengen dan de universele regels voor de EU bepalen. Dat is voor Nederlandse boeren belangrijk omdat ze anders meer mest tegen hoge kosten moeten afvoere, minder dieren kunnen houden en kunstmest moeten aankopen terwijl ze barsten van de mest.
Maffieus netwerk
Gisteren brachten NRC-journalisten Joep Dohmen en Esther Rosenberg een reportage naar buiten waaruit blijkt dat in het meest veerijke gebied van Nederland - Oost-Brabant en Noord-Limburg, het Peelgebied - op grote schaal gefraudeerd is met mest. Terwijl de boeken administratief klopten, werd het milieu belast met mest. Het beeld dat uit de reportage oprijst is overweldigend omdat het overkomt als een sectorbrede aanpak met een vorm van gedoogbeleid van de zijde van de handhavers. Brussel is het met name te doen om de waterkwaliteit in Nederland. En juist dat water wordt bedreigd door wat kennelijk een maffieus netwerk is geworden in ons nette Nederland. Brussel neemt dat waar en zal er nu mede zijn oordeel vanaf moeten laten hangen. De nieuwe minister staat er geheel buiten en moet ook zo behandeld worden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Beetje verwarrend die drie draden over mestfraude. Het is maar goed dat ik geen nagelbijter ben John van Kessel want dan was ik nu nagelloos. Ik beperk me eerst maar even tot een paar vragen:
-op welke wijze heb je je verdiept in de werking en kosten van het Belgische (moet zijn Vlaamse) systeem
- weet je wat de reden is dat Vlaanderen dit systeem gebruikt?
- ben je op de hoogte van de resultaten van de opeenvolgende mestactieplannen (MAP) op gebied van waterkwaliteit?
ik snap ook wel dat een belgische boer liever het nederlandse systeem heeft. de NRC heeft precies uitgelegd waarom.
John van Kessel,
Je pleit voor het Belgische systeem. Als je je ooit verdiept in het Belgische systeem dan wil je dat als grondgebruiker echt niet, in het geval van een misoogst (droogte, onder water gestaan) stijgen de waardes en kun je de jaren erna veel minder mest brengen. Komt nog bij dat metingen van grondwater ook heel nadelig kunnen uitpakken als je buurman wel overbemest (grondwaterstromen) of degene waar je de grond van overneemt in het laatste jaar nog even flink wat mest brengt. Ik ken geen Belgische boer die het systeem niet wil ruilen met het Nederlandse systeem.
Ik denk de derogatie te redden door leentje buur te spelen bij onze belgische collega's. Zij hebben wel een waterdicht derogatiesysteem. Daar mag meer bemest worden als de nitraat gehalten in het grondwater op orde zijn. Dus wel meten waar gemeten moet worden en niet vertrouwen op een papieren werkelijkheid.
Heeft er hier wel is iemand over nagedacht hoe het eruit zou zien als alle landbouwgrond en vee in Nederland aan een bedrijf toe zouden horen? Een onderneming, een mestnummer, een mega gemengd bedrijf. De totale gebruiksruimte is bekend de totale hoeveelheid mest ook, wat er verwerkt of geexporteerd moet worden ook maar of die hoeveelheid mest goed verdeeld wordt over alle landbouwgrond kan niemand meer zeggen. En dat laatste is dus het probleem in het hele (be)mestbeleid in Nederland. De nvwa en de overheid zijn blij ze hoeven nog maar een bedrijf te controleren of ze wel voldoende verwerkt hebben, ondertussen blijft alle dierlijke mest dicht bij de stallen en brengt het bedrijf de hoeveelheid kunstmest die er op papier aangevoerd mag worden naar de verder weg gelegen percelen om transportkosten te besparen, en dat allemaal met de huidige geldende regelgeving. En het dan even later gek vinden dat er van het grondwater geen biet klopt.
Het mestbeleid in Nederland mist gewoon de broodnodige stok achter de deur. Het controleren van het bemestingsplan en het resultaat van de bodem en het grondwater wat we met zijn allen willen beschermen gebeurt niet of nauwelijks.
eigenlijk zouden ze in nederland alle percelen moeten bemonsteren vlak na de oogst, uiteraard door een extern bureau. Uit de combinatie van uitslag, grondsoort en toekomstig gewas wordt de gebruiksruimte voor het jaar erop bepaald. Al deze uitslagen zijn binnen in de maand januari. Daarnaast kunnen bedrijven gecertificeerde verwerkers en gebruiksruimte bij boeren die over hebben contracteren. De hoeveel verwerking + eigen gebruiksruimte + gecontracteerde gebruiksruimte bepaald hoeveel mest een bedrijf mag produceren wat zich vertaald in het aantal te houden dieren.
Al deze gegevens zijn bekend in februari zodat de nvwa daarna steekproefs gewijs de meststromen kan volgen > alles wat gaat gebeuren ligt dus vast.
Als daarna het gewas geoogst is en het nieuwe monster genomen is weten we meteen of er te veel bemest is. Daarnaast krijgen we zoveel data dat er ook met veel meer zekerheid de nieuwe gebruiksruimte te bepalen is. Een zelflerend systeem dat bijvoorbeeld ziet dat gras veel minder uitspoeling geeft van nitraat en daarom het jaar erop de percelen met gras een x hoeveelheid extra ruimte geeft, maar bijvoorbeeld mais beperkt als er meer uitspoeling optreedt dan vooraf verwacht.
De technieken en communicatie middelen zijn, nu nog een omslag wat smart farming integreert in het mestbeleid.
Ik help het je hopen, John.
Maar komt dat niet te laat om de derogatie in de benen te houden?
Daarover wordt al in de komende weken of maanden beslist. Ik denk niet dat de EU genoegen neemt met het zoveelste verhaal van "het komt vanzelf goed". Nederland heeft in de loop der jaren veel krediet verspeeld. Daarvan heeft NL iets teruggewonnen dank zij de fosfaatreductie, maar die winst lijkt nu al verspeeld.
Hoe denk jij de derogatie te redden, die ook voor jou als varkenshouder van groot belang is?