Volkskrant wetenschapsjournalist Maarten Keulemans checkte of de cijfers kloppen en vroeg zich vervolgens af of de redenering hout snijdt.

Op de eerste vraag antwoordt hij bevestigend. Als Nederland de uitstoot halveert, heeft dat een zo verwaarloosbaar klein effect dat het geen ijsbeer op de Noordpool gaat helpen. Op de tweede vraag antwoord hij ontkennend. Nederland draagt maar voor 0,35% bij aan de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Dat betekent dat ook de besparing een gering effect heeft. Ieder land moet bijdragen naar zijn aandeel in de uitstoot en daarom is het onzinnig om iedere afzonderlijke besparing te denken vanuit zijn bijdrage aan het geheel. Dat is immers net zoiets als zeggen dat niemand iets hoeft te doen omdat ieders afzonderlijke bijdrage toch maar gering is. Alle beetjes maken het totale effect. Als iedere verantwoordelijke voor zijn beetje wijst op zijn geringe invloed op het geheel en daar de ruimte voor krijgt, redeneren we de invloed die we als collectief hebben weg. Het gaat er juist om dat iedereen zijn individuele verantwoordelijkheid neemt om bij te dragen aan het collectieve effect.

Met cijfers kun je het gezonde verstand begoochelen. Met gezonde redeneringen kun je dat euvel weer verhelpen. Waarom Crok zulke malle dingen zegt? Vermoedelijk omdat hij de klimaatmodellen voor het geheel niet vertrouwt. Hou het gesprek dan ook op die koers en dwaal niet zo af.

Dit artikel afdrukken