Gisteren, donderdag 21 september, trad het handelsverdrag CETA 'officieus' in werking. Handelstarieven en -barrières vallen weg. Krijgen we nu ook GMO-zalm binnen, vraagt Zeit Online zich af.
Donderdag 21 september trad het handelsverdrag CETA 'officieus' in werking. Dat betekent dat 95% van de afspraken tussen de EU en Canada vanaf nu van kracht zijn. Wel moet het akkoord nog door de afzonderlijke parlementen van de EU-lidstaten goedgekeurd worden en loopt er nog een procedure bij het Europese Hof die roet in het eten kan gooien.
Kaas, vlees en zalm
De verwachtingen zijn hooggespannen, schrijft de NOS. "Volgens minister Ploumen kan CETA voor Nederland jaarlijks tussen 600 miljoen en 1,2 miljard euro opleveren." Onze kaasexporteurs verwachten meer te verkopen in Canada. Daar staat tegenover dat de vleessector een toevoer van goedkoop Canadees varkens- en rundvlees vreest. In Duitsland wijst Greenpeace op nog een andere dreiging: de kans dat we 'zomaar' met genetisch gemodificeerde zalm te maken krijgen.
'Lagere normen en meer GMO's'
Greenpeace onderzocht de Canadese regelgeving en kwam tot de conclusie dat Canada "aanzienlijk lagere normen op het gebied van voedselveiligheid en landbouw" heeft en en "veel sterker inzet op het gebruik van chemische stoffen en genetisch gemodificeerde organismen", schrijft Zeit Online. Die lagere normen waren één van de struikelpunten in de onderhandelingen over TTIP, het handelsverdrag met de VS. De 'chloorkip' werd het symbool van dat verdrag.
Aan de zalm zie je het niet af
Dit samenspel van factoren kán er binnen CETA toe leiden dat er GMO-zalm in Europa terecht komt. De Canadezen doen namelijk ook niet aan herkomstvermelding en tracering. En hoe zie je dan dat die Canadese zalm die je koopt niet uit de Canadese natuur komt, maar uit een kweektank? Hoe hard je ook roept - en dat doen de Duitse brancheorganisaties en toezichthouders in alle toonaarden - dat de consument geen GMO-zalm wil, daar hoeft een importeur geen boodschap aan te hebben.
Of de Canadese zalm krijgt binnen no time te kampen met een enorm imagoprobleem, of de Canadezen veranderen van gedachten en zetten voortaan de herkomst op het etiket. Dat laatste lijkt erg onwaarschijnlijk.
Dit artikel afdrukken
Kaas, vlees en zalm
De verwachtingen zijn hooggespannen, schrijft de NOS. "Volgens minister Ploumen kan CETA voor Nederland jaarlijks tussen 600 miljoen en 1,2 miljard euro opleveren." Onze kaasexporteurs verwachten meer te verkopen in Canada. Daar staat tegenover dat de vleessector een toevoer van goedkoop Canadees varkens- en rundvlees vreest. In Duitsland wijst Greenpeace op nog een andere dreiging: de kans dat we 'zomaar' met genetisch gemodificeerde zalm te maken krijgen.
'Lagere normen en meer GMO's'
Greenpeace onderzocht de Canadese regelgeving en kwam tot de conclusie dat Canada "aanzienlijk lagere normen op het gebied van voedselveiligheid en landbouw" heeft en en "veel sterker inzet op het gebruik van chemische stoffen en genetisch gemodificeerde organismen", schrijft Zeit Online. Die lagere normen waren één van de struikelpunten in de onderhandelingen over TTIP, het handelsverdrag met de VS. De 'chloorkip' werd het symbool van dat verdrag.
Onze kaasexporteurs verwachten meer te verkopen in Canada. Daar staat tegenover dat de vleessector een toevoer van goedkoop Canadees varkens- en rundvlees vreestBij CETA dreigt niet de chloorkip, maar de GMO-zalm zich tot de symbolische steen des aanstoots te ontwikkelen. In Canada is sinds begin dit jaar de genetische gemodificeerde AquaBounty zalm te koop. Deze 'plofzalm' groeit dankzij genen van verschillende andere vissoorten twee keer zo snel als gewone zalm. Hij ligt in de schappen zonder dat op het etiket moet staan dat het om een GMO-product gaat. In Europa zou dat niet kunnen, omdat GMO-dieren hier helemaal verboden zijn. GMO-planten zijn slechts mondjesmaat en alleen onder strenge voorwaarden toegelaten. Canada is beduidend minder streng en ontwikkelde zich de laatste jaren tot de vijfde producent ter wereld van GMO-levensmiddelen.
Aan de zalm zie je het niet af
Dit samenspel van factoren kán er binnen CETA toe leiden dat er GMO-zalm in Europa terecht komt. De Canadezen doen namelijk ook niet aan herkomstvermelding en tracering. En hoe zie je dan dat die Canadese zalm die je koopt niet uit de Canadese natuur komt, maar uit een kweektank? Hoe hard je ook roept - en dat doen de Duitse brancheorganisaties en toezichthouders in alle toonaarden - dat de consument geen GMO-zalm wil, daar hoeft een importeur geen boodschap aan te hebben.
Of de Canadese zalm krijgt binnen no time te kampen met een enorm imagoprobleem, of de Canadezen veranderen van gedachten en zetten voortaan de herkomst op het etiket. Dat laatste lijkt erg onwaarschijnlijk.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Onze reacties kruisten elkaar, Martien. Ik denk dat we het niet zo oneens zijn met elkaar. Maar je (zo neem ik aan) liefde voor dikbillen vertroebelt je blik.
Martien #8, waarom is het onterecht om de dikbil in diskrediet te brengen?
Een koe doorgefokt op een genetische afwijking die in de vrije natuur snel uitgeselecteerd zou worden. En dat puur voor ons eigen, menselijke gewin. Ik vind het geen fraai verhaal. Doet me denken aan de chihuahua, die ook niet op natuurlijke wijze kan werpen en daarnaast nog kampt met knieproblemen. En dan trekken we zo'n beestje tot overmaat van ramp nog een truitje aan ook.
#7 van alle huisdieren red amper de helft het in de natuur. Waarom de dikbil aanhalen?
Dat geld trouwens ook voor mensen.
Dna muteerd continue toevallig, en gestimuleerd door stoffen of straling. Hier wordt al lange tijd mee veredeld en zijn in Europa toegestaan. De DNA verandering door vreemde stukjes DNA in een DNA stremg te plaatsen is andere koek. Ben er niet op tegen, echter zie je vaak korte termijn economische redenatie zoals RUR gewassen.
En de opmerking dat de overheid moet bepalen door wie het mag worden ontwikkeld klinkt lekker marxistisch.
Technische kanten?? Ethische kanten??
Zou je hier niet moeten vragen naar milieu impact, voedselveiligheid, termijn van de veredelingswinst, het in omloop brengen van vreemd dna in de omgeving?
#6 gaat er mij om dat de dikbil onterecht in discrediet werdt gebracht.
De rest is gmo discussie, ben ik zelf nog niet uit en Europa is er nog niet klaar voor.
Dus, als de natuur – toevallig – een genetische wijziging maakt mag de mens daar rustig mee aan de haal gaan, maar als de mens zelf die genetische wijziging maakt is dat not done?
De natuur had de dikbillen snel uit laten sterven, ze kunnen niet op een natuurlijke manier kalven. De mens houdt deze mutant in stand. Is dat okay?
Het verschil tussen fokken/veredelen en GMO is volgens mij het verschil tussen opereren met een broodmes en opereren met een lasermes.
De discussie over wel of niet is een zinloze. Over waarom, wanneer, hoe en door wie moeten we het hebben. Over de ethische kanten, maar ook over de technische kanten.