Je staat er nooit bij stil. Als wij hoofdpijn hebben, nemen we een aspirientje of paracetamolletje. Als je botten pijn doen, neem je glucosamine; de radio maakte er lang genoeg reclame voor, zodat iedereen weet dat je het bij de drogist kunt krijgen. Maar kippen geef je zoiets niet. Die dieren worden geslacht en moeten vrij zijn van medicijnresten. Daar wil Wakker Dier verandering in brengen.
In een persbericht schrijft Wakker Dier vandaag dat tientallen miljoenen kippen in Nederland pijn lijden. Wakker Dier:
Experts schatten de kans hoog dat in Nederland tientallen miljoenen kippen pijn lijden door onder andere gewrichtsproblemen, zweren en maag-darmstoornissen. Aan die pijn wordt nu nooit wat gedaan, omdat er geen geregistreerde pijnstillers voor kippen beschikbaar zijn. Wakker Dier wil dat de oorzaken van de pijn worden aangepakt en dat er zo snel mogelijk goede pijnbestrijding beschikbaar komt.
Dit blijkt uit onderzoek dat Wakker Dier vandaag publiceert. Voor het onderzoek, dat tot stand kwam met behulp van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor de Diergeneeskunde (KNMvD), zijn vier experts geïnterviewd, twee pluimveewetenschappers en twee pluimveedierenartsen.
Massale pijn
De massale pijn bij kippen wordt veroorzaakt door verschillende aandoeningen: voetzoolzweren en aangetaste hakken, gewrichts- en skeletproblemen, geïrriteerde luchtwegen en ogen en maag-darm- en verteringsstoornissen. Daarnaast zijn er volgens de experts aandoeningen die mogelijk pijn doen, maar minder vaak voorkomen, zoals borstblaren, buikwaterzucht en botbreuken door de ruwe vangst.
Pijnstillers
Uit het onderzoek blijkt dat de pijn bij kippen niet bestreden wordt. De belangrijkste reden daarvoor is dat er geen geregistreerde pijnstillers voor kippen beschikbaar zijn. Bij ‘onaanvaardbaar lijden’ mogen niet-geregistreerde medicijnen gebruikt worden, maar van die zogenaamde cascaderegeling maakt niemand gebruik. Medicijnen moeten namelijk uit het lichaam zijn voor de kippen geslacht worden en van niet-geregistreerde medicijnen is niet bekend hoe lang dat duurt.
De oprichters van Caring Vets hebben het onderzoek ingezien en herkennen het geschetste beeld. In een eerste reactie laten zij weten dat zij als ‘dierenartsen al veel eerder aan de bel hadden moeten trekken over dit soort misstanden’. “We moeten zoeken naar oplossingen die snel verlichting brengen en snel inzetbaar zijn; zoals toediening van pijnstillers, het inzetten van een iets trager groeiend ras en verandering van de vangmethodes”, aldus Frederieke Schouten namens de oprichters van Caring Vets. “Maar de maatschappij moet weten dat dit slechts lapmiddelen zijn: de gehele intensieve veehouderij zou fundamenteel moeten veranderen.”
Brief
Wakker Dier heeft de betrokken organisaties NEPLUVI, NVP en FIDIN in een brief gevraagd om zo snel mogelijk maatregelen te nemen tegen de massale pijn bij kippen. Hilhorst: “Pijn is een gevolg van de slechte leefomstandigheden van plofkippen. Die moeten dus snel en drastisch verbeteren”. Wakker Dier heeft daarnaast de NVWA gevraagd om betere handhaving. “Volgens de wet mogen dieren geen pijn hebben, maar zoals uit het onderzoek blijkt, komt daar in de praktijk niets van terecht”, aldus Hilhorst. De NVWA heeft later deze maand een gesprek met Wakker Dier over de inhoud van het rapport.
Dierenwelzijn en voedselveiligheid
Het initiatief is heel bijzonder omdat voor het eerst dierenwelzijn en voedselveiligheid met elkaar in aanraking komen. Wie tientallen miljoenen kippen medicijnen tegen de pijn wil geven, moet zich realiseren dat de dieren stoffen gaan bevatten die niet zijn toegelaten in levensmiddelen. De NVWA zal daar goed over na moeten denken. Het parlement zal er een politieke uitspraak over moeten doen: willen we medicijnresten in de kip? Als daar ja op wordt gezegd, is het hek van de dam. Natuurlijk hebben dieren pijn in gevallen waarin wij een pilletje nemen. Mocht een pijnstiller voor kippen worden toegestaan, dan is dat een effectieve manier om de export van vlees en eieren drastisch omlaag te dwingen. Nederlands product zal niet meer voldoen aan internationale exporteisen. Dat valt op te lossen door op EU-niveau medicijnresten in kip toe te staan.
Een heel nieuw dossier van maatschappelijke discussie is vandaag met medewerking van de KNMvD geopend.
Dit artikel afdrukken
Experts schatten de kans hoog dat in Nederland tientallen miljoenen kippen pijn lijden door onder andere gewrichtsproblemen, zweren en maag-darmstoornissen. Aan die pijn wordt nu nooit wat gedaan, omdat er geen geregistreerde pijnstillers voor kippen beschikbaar zijn. Wakker Dier wil dat de oorzaken van de pijn worden aangepakt en dat er zo snel mogelijk goede pijnbestrijding beschikbaar komt.
Dit blijkt uit onderzoek dat Wakker Dier vandaag publiceert. Voor het onderzoek, dat tot stand kwam met behulp van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor de Diergeneeskunde (KNMvD), zijn vier experts geïnterviewd, twee pluimveewetenschappers en twee pluimveedierenartsen.
Massale pijn
De massale pijn bij kippen wordt veroorzaakt door verschillende aandoeningen: voetzoolzweren en aangetaste hakken, gewrichts- en skeletproblemen, geïrriteerde luchtwegen en ogen en maag-darm- en verteringsstoornissen. Daarnaast zijn er volgens de experts aandoeningen die mogelijk pijn doen, maar minder vaak voorkomen, zoals borstblaren, buikwaterzucht en botbreuken door de ruwe vangst.
Pijnstillers
Uit het onderzoek blijkt dat de pijn bij kippen niet bestreden wordt. De belangrijkste reden daarvoor is dat er geen geregistreerde pijnstillers voor kippen beschikbaar zijn. Bij ‘onaanvaardbaar lijden’ mogen niet-geregistreerde medicijnen gebruikt worden, maar van die zogenaamde cascaderegeling maakt niemand gebruik. Medicijnen moeten namelijk uit het lichaam zijn voor de kippen geslacht worden en van niet-geregistreerde medicijnen is niet bekend hoe lang dat duurt.
Mocht een pijnstiller voor kippen worden toegestaan, dan is dat een effectieve manier om de export van vlees en eieren drastisch omlaag te dwingen. Nederlands product zal niet meer voldoen aan internationale exporteisen. Dat valt op te lossen door op EU-niveau medicijnresten in kip toe te staanCaring Vets
De oprichters van Caring Vets hebben het onderzoek ingezien en herkennen het geschetste beeld. In een eerste reactie laten zij weten dat zij als ‘dierenartsen al veel eerder aan de bel hadden moeten trekken over dit soort misstanden’. “We moeten zoeken naar oplossingen die snel verlichting brengen en snel inzetbaar zijn; zoals toediening van pijnstillers, het inzetten van een iets trager groeiend ras en verandering van de vangmethodes”, aldus Frederieke Schouten namens de oprichters van Caring Vets. “Maar de maatschappij moet weten dat dit slechts lapmiddelen zijn: de gehele intensieve veehouderij zou fundamenteel moeten veranderen.”
Brief
Wakker Dier heeft de betrokken organisaties NEPLUVI, NVP en FIDIN in een brief gevraagd om zo snel mogelijk maatregelen te nemen tegen de massale pijn bij kippen. Hilhorst: “Pijn is een gevolg van de slechte leefomstandigheden van plofkippen. Die moeten dus snel en drastisch verbeteren”. Wakker Dier heeft daarnaast de NVWA gevraagd om betere handhaving. “Volgens de wet mogen dieren geen pijn hebben, maar zoals uit het onderzoek blijkt, komt daar in de praktijk niets van terecht”, aldus Hilhorst. De NVWA heeft later deze maand een gesprek met Wakker Dier over de inhoud van het rapport.
Dierenwelzijn en voedselveiligheid
Het initiatief is heel bijzonder omdat voor het eerst dierenwelzijn en voedselveiligheid met elkaar in aanraking komen. Wie tientallen miljoenen kippen medicijnen tegen de pijn wil geven, moet zich realiseren dat de dieren stoffen gaan bevatten die niet zijn toegelaten in levensmiddelen. De NVWA zal daar goed over na moeten denken. Het parlement zal er een politieke uitspraak over moeten doen: willen we medicijnresten in de kip? Als daar ja op wordt gezegd, is het hek van de dam. Natuurlijk hebben dieren pijn in gevallen waarin wij een pilletje nemen. Mocht een pijnstiller voor kippen worden toegestaan, dan is dat een effectieve manier om de export van vlees en eieren drastisch omlaag te dwingen. Nederlands product zal niet meer voldoen aan internationale exporteisen. Dat valt op te lossen door op EU-niveau medicijnresten in kip toe te staan.
Een heel nieuw dossier van maatschappelijke discussie is vandaag met medewerking van de KNMvD geopend.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De huidige cascaderegeling staat dacht ik, off record gebruik NIET toe voor "voedselproductie"-dieren...
Dit initiatief is inderdaad bijzonder, maar dan omdat hier voor het eerst sprake is van pijnbestrijding op door de manier van houden veroorzaakte letsels door o.a. vochtige, met uitwerpselen van weken vervuilde vloeren. Mevrouw de Jong constateerde eerder dat meer dan de helft van de plofkip dermate geblesseerd raakt dat ze niet goed meer kan lopen.
Antibiotica worden nog steeds wél veel gegeven - gemiddelde DDD nog steeds ca. 3 maal zo hoog als voor ons, mensen - de laatste jaren gelukkig minder, en niet meer primair ter bevordering van de groei, maar ook in het kader van dat dierwelzijn.
Het is werkelijk van de zotte, en het paard achter de wagen spannen, om dermate "hoogproductieve" intensieve houderijsystemen te hanteren, dat het noodzakelijk is om dieren antibiotica en pijnstillers te geven om hen het korte leventje nog enigszins draaglijk te maken.
P.S.: Wachttijden zijn mede afhankelijk van het gehanteerde medicijn.
Zoals mevrouw Fink-Gremmels hier eerde meldde: colistine, met een wachttijd van 0,0 dank(te) daar mede zijn populariteit aan.
Ook voor colistine geldt, zoals zij meldde, dat de veehouderij zeker zonder dat medicijn zou kunnen, maar dat dat doodgewoon een kwestie van centen en druk is.
Dik Mevius, die o.a. retrospectief onderzoek deed naar de MCR-1 colistineresistentie, constateerde eerder ook al dat onze houderijsystemen niet volhoudbaar zijn en op de schop moeten.
Wat me verder benieuwt: de meerderheid van de geraadpleegde experts/dierenartsen constateert dat de dieren in min of meerdere mate pijn lijden. Wat heeft men daar tot op heden aan gedaan?
Sibbel en Smit spraken bij DWDD van een "marteltax".
Sorry, herstel: moet natuurlijk "off label" gebruik zijn...
De KNMvD lijkt zich niet erg in de conclusies van WD te kunnen vinden.
Inschatten van pijn blijft uiteraard een subjectieve zaak.
Ook mensen kunnen pijn ook nog eens heel verschillend ervaren.
Toch lijkt me dat geen sterk argument bij de geconstateerde verwondingen.
Stan van Pelt van de RU verbaast zich over het verschil in ontvangst van Vonk en Lubach.
Welja, nog meer troep in het vlees. Leuk van wakker dier, ze willen een betere leefbaarheid voor de dieren, maar wel volstoppen met mdicijnen die wij ook binnen krijgen, willen ze liever dat wij ziek worden van die kip?
Als er nou eerst eens wat beter gezorgd gaat worden voor die kip, kip moet weer kip zijn en geen opgehokt fokdier die blij is als ze even een fris luchtje kan scheppen, ipv lekker de hele dag door het gras scharrelen. Als wij slecht voor onszelf zorgen krijgen we ook kwaaltjes. Ik neem nooit een pil voor een pijntje, paracetamol is zelfs over datum geraakt hier, ik hou me rustig, drink water, eet normaal en het is zo weer over. Zelfs een verkoudheid merk ik pas dat ik die heb op de laatste dag en dan is het de volgende over.
Oh ja, het enige wat ik heel zelden eens neem is colloidaal zilver als ik mijn tanden iets te hard gepoetst heb en merk dat mijn tandvlees daardoor wat anagetast is, ik spoel dan enkele minuten, slik het gewoon door en de volgende dag over.
Prima initiatief van WD om de leefomstandigheden van dieren weer eens onder de aandacht te brengen voor het collectieve bewustzijn. Het gaat hier natuurlijk om dieren die zich bevinden in de domein van de intensieve veehouderij. Maar het lijkt mij praktisch onuitvoerbaar. Je zult dan bijvoorbeeld collectief bij kippen pijnstillers moeten toedienen. Dus ook kippen die zich happy voelen, zullen er niet veel zijn, worden dan gedrogeerd. Je kunt ze moeilijk één voor één gaan checken of ze zich niet lekker voelen. Maar de industrie zal het toejuichen; Nieuw, antibiotica met een vleugje paracetamol! Ik sluit me daarom graag aan bij de opmerking van Caring Vets. “Maar de maatschappij moet weten dat dit slechts lapmiddelen zijn: de gehele intensieve veehouderij zou fundamenteel moeten veranderen.”
Gebruik je ook radium, Astrid?
Schijnt al net zo'n probaat middel te zijn als dat colloidaal zilver #3 van je...