1 min
Het Rotterdamse bedrijf Alcogroup is de trotse eigenaar van de grootste en jongste bio-ethanolfabriek van Europa, in de Rotterdamse haven. De bio-raffinaderij maakt zogeheten 'eerste generatie-biobrandstof' uit maïs. Dat blijft niet zonder kritiek, schrijft het FD: de teelt van de maïs concurreert met het verbouwen van voedselgewassen.
Volgens critici is het daarom beter om tweede generatie-grondstoffen te gebruiken, zoals huishoudelijk- en landbouwafval. Verschillende partijen doen onderzoek naar dergelijke bio-based bio-raffinaderijen. Peers wijst de kritiek van de hand. "Bij de niet genetisch gemodificeerde maïs die wij gebruiken is daarvan geen sprake. De landbouwproductiviteit in Hongarije en Roemenië is door ons juist enorm gestegen, het kost dus geen extra areaal land. En Europa heeft te veel maïs en is een grote maïsexporteur." Ook produceert de bio-raffinaderij nog andere producten, zoals hoogwaardig veevoer en "zuivere en groene" CO2 voor de tuinbouw in het Westland.
Volgens Peers is de tweede generatie-technologie vooralsnog veel te duur om op grote schaal te kunnen worden toegepast, zeker in relatie tot de huidige lage olieprijzen. Hij pleit er voor om juist de huidige technologie breder in te zetten in de overschakeling naar een duurzamere productie. Dus niet alleen méér bio-ethanol bijmengen om de CO2-uitstoot terug te dringen, maar ook bio-ethanol van de eerste generatie gebruiken voor de productie van bouwstenen voor de chemie. "Waarom tovenaarsleerling spelen als er al een bruikbare bouwsteen beschikbaar is?" Het FD wijdt een serie artikelen aan de energietransitie en digitalisering in de Rotterdamse haven.
In 2015 gaf de KNAW een negatieve visie af voor het gebruik van biobrandstoffen omdat ze voldoende hernieuwbare bron van energie kunnen zijn en daarom kunnen leiden tot schadelijke uitwassen als er infrastructuren op gaan draaien die afhankelijk worden van plantaardige voeding.
Dit artikel afdrukken
Volgens Peers is de tweede generatie-technologie vooralsnog veel te duur om op grote schaal te kunnen worden toegepast, zeker in relatie tot de huidige lage olieprijzen. Hij pleit er voor om juist de huidige technologie breder in te zetten in de overschakeling naar een duurzamere productie. Dus niet alleen méér bio-ethanol bijmengen om de CO2-uitstoot terug te dringen, maar ook bio-ethanol van de eerste generatie gebruiken voor de productie van bouwstenen voor de chemie. "Waarom tovenaarsleerling spelen als er al een bruikbare bouwsteen beschikbaar is?" Het FD wijdt een serie artikelen aan de energietransitie en digitalisering in de Rotterdamse haven.
In 2015 gaf de KNAW een negatieve visie af voor het gebruik van biobrandstoffen omdat ze voldoende hernieuwbare bron van energie kunnen zijn en daarom kunnen leiden tot schadelijke uitwassen als er infrastructuren op gaan draaien die afhankelijk worden van plantaardige voeding.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Concurrentie met voedselgewassen? Mijn familie verbouwt voor een belangrijk deel al een eeuwigheid niet-voedselgewassen. Ik zie dat probleem wanneer het om benut areaal gaat niet zo. Binnen 1 jaar kan alles worden teruggedraaid. Het probleem van biofuels is tot in zijn diepste kern al door Tad Patzek uitgezocht en door mij al tig keer gepost.
Citaat: Therefore, in order to export biomass (mostly water, but also carbon, oxygen, hydrogen
and a plethora of nutrients) an ecosystem must import equivalent quantities of the chemical
elements it lost, or decline irreversibly. Carbon comes from the atmospheric CO2 and water
flows in as rain, rivers and irrigation from mined aquifers and lakes. The other nutrients,
however, must be rapidly produced from ancient plant matter transformed into methane, coal,
petroleum, phosphates17, etc., as well as from earth minerals (muriate of potash, dolomites,
etc.), – all irreversibly mined by humans. Therefore, to the extent that humans are no longer
integrated with the ecosystems in which they live, they are doomed to extinction by exhausting
all planetary stocks of minerals, soil and clean water. The question is not if, but how fast?
Uitputting van nutriënten dus. In die zin concurreert het dus wel onlosmakelijk met voedsel.