2 min
Karlijn Remmers vroeg twee leden van het comité van aanbeveling waarom ze onze cursus Philosophy of Nutrition belangrijk vinden.
Het comité van aanbeveling bestaat uit 6 mensen met hele diverse achtergronden. Na Annet Roodenburg en Tiny van Boekel, leggen Prof. Hanno Pijl (LUMC, internist en diabetesspecialist) en Dr. Simone Hertzberger (ex-Ahold, voedselveiligheids- en integriteitsexpert) uit waarom en voor wie ze de cursus van belang vinden.
Philosophy of Nutrition
Philosophy of Nutrition bestaat uit 3 delen van 2 dagen. Gastdocenten uit de wetenschap en de praktijk van de voedingswetenschappen proberen samen de volgende vragen te beantwoorden: wat is gezond eten? En waarom wantrouwen mensen wetenschappelijke antwoorden?
“Ik vind het ongelooflijk belangrijk dat deze cursus wordt gegeven”, zegt Pijl in het gesprek. “Mensen trekken vaak veel te kort door de bocht en veel te eenvoudig conclusies. Dat is al heel lang zo en zelfs nog nooit anders geweest. Wel merk ik dat er mensen langzaam meer holistisch over voedsel gaan denken en juist daarom is nu het juiste moment voor deze cursus.”
Pijl benadrukt dat voedingswetenschappen ingewikkeld zijn en het publiek die kant van het vak onvoldoende doorziet. Hij hoopt dat deelnemers van de cursus zich dat gaan realiseren. Pijl verwacht dat de gastdocenten helder kunnen maken waarom er tegelijkertijd zoveel tegenstrijdige berichten over voeding rond kunnen gaan én hoe je daar mee moet omgaan. Hij hoopt op een dialoog tussen gastdocenten en cursisten: vooral samen nadenken hoe ingewikkelde antwoorden desondanks goed vertaald kunnen worden naar de praktijk.
’Twijfel is niet erg’
Ook Hertzberger onderstreept dit ingewikkelde karakter van de voedingswetenschappen. “Je ziet nu veel verhitte debatten en goeroes die menen te weten hoe het zit. Je gelooft het of je gelooft het niet. Zo zit het niet in elkaar”.
Mensen willen één richting op, maar voeding en gezondheid vragen om meer nuance. Wetenschappers wisselen elke zoveel jaar hun mening over wat gezond is. Dit helpt het publiek niet ze te vertrouwen en zorgt voor verwarring. “15 jaar geleden ging je zo ongeveer dood als je 3 keer per week een ei at en nu kan dat weer gewoon. Suiker is het nieuwe vergif, maar hoe weet ik dat dit over 10 jaar nog steeds zo is?”.
Tegelijk denkt ze dat cursisten gaan leren “hoe je moet laveren tussen de klippen door en kan omgaan met wantrouwen van consumenten”. Het is best goed dat het niet precies duidelijk is hoe het zit. Er is geen ‘heilige waarheid’ als het om voedingswetenschappen gaat.
Voor wie?
“Onderzoekers in voeding en gezondheid zouden deze cursus absoluut moeten volgen”, zegt Hertzberger. Goede wetenschappers moeten namelijk durven twijfelen. Ook mensen uit het onderwijs raadt ze aan zich in te schrijven. Docenten die over weten te brengen dat twijfelen mag, zijn naar haar idee goed bezig.
Pijl voegt hier nog een aantal mensen aan toe, bijvoorbeeld journalisten. Zij plaatsen resultaten uit onderzoek niet altijd in de juiste context. Hij ziet heel graag meer samenwerking tussen wetenschappers en journalisten.
Ook diëtisten hebben naar zijn idee veel aan Philosophy of Nutrition. Zij krijgen immers klanten die allerlei tegenstrijdige berichten lezen. Hoe komt dat en hoe ga je daar mee om? Tot slot nodigt hij ook graag artsen en het Voedingscentrum uit om langs te komen. Ook zij kunnen hier nog veel van leren over de relatie tussen voeding en gezondheid, in Pijl’s optiek.
Anders denken
Philosphy of Nutrition daagt uit om anders te denken en dat trekt je uit je comfort zone.
“Het gaat om het openstaan voor debat en andere meningen”, zegt Hertzberger hierover. “De cursus is best lang, maar juist dat geeft je alle ruimte om jezelf open stellen”.
De andere vier leden van het comité van aanbeveling van Philosophy of Nutrition (schrijf je nu in) zijn:
Drs. Diana Monissen (voorzitter Maxima Centrum voor kinderoncologie, daarvoor ziektekostenverzekeraar en DG bij VWS)
Dr. Annet Roodenburg (HAS Hogeschool, lector voedingswetenschappen)
Prof. Tiny van Boekel (WUR, levensmiddelentechnoloog)
Prof. Lex Bouter (VU MC, epidemioloog en scientific integrity specialist)
Dit artikel afdrukken
Philosophy of Nutrition
Philosophy of Nutrition bestaat uit 3 delen van 2 dagen. Gastdocenten uit de wetenschap en de praktijk van de voedingswetenschappen proberen samen de volgende vragen te beantwoorden: wat is gezond eten? En waarom wantrouwen mensen wetenschappelijke antwoorden?
Pijl benadrukt dat voedingswetenschappen ingewikkeld zijn en het publiek die kant van het vak onvoldoende doorzietIngewikkeld
“Ik vind het ongelooflijk belangrijk dat deze cursus wordt gegeven”, zegt Pijl in het gesprek. “Mensen trekken vaak veel te kort door de bocht en veel te eenvoudig conclusies. Dat is al heel lang zo en zelfs nog nooit anders geweest. Wel merk ik dat er mensen langzaam meer holistisch over voedsel gaan denken en juist daarom is nu het juiste moment voor deze cursus.”
Pijl benadrukt dat voedingswetenschappen ingewikkeld zijn en het publiek die kant van het vak onvoldoende doorziet. Hij hoopt dat deelnemers van de cursus zich dat gaan realiseren. Pijl verwacht dat de gastdocenten helder kunnen maken waarom er tegelijkertijd zoveel tegenstrijdige berichten over voeding rond kunnen gaan én hoe je daar mee moet omgaan. Hij hoopt op een dialoog tussen gastdocenten en cursisten: vooral samen nadenken hoe ingewikkelde antwoorden desondanks goed vertaald kunnen worden naar de praktijk.
’Twijfel is niet erg’
Ook Hertzberger onderstreept dit ingewikkelde karakter van de voedingswetenschappen. “Je ziet nu veel verhitte debatten en goeroes die menen te weten hoe het zit. Je gelooft het of je gelooft het niet. Zo zit het niet in elkaar”.
Mensen willen één richting op, maar voeding en gezondheid vragen om meer nuance. Wetenschappers wisselen elke zoveel jaar hun mening over wat gezond is. Dit helpt het publiek niet ze te vertrouwen en zorgt voor verwarring. “15 jaar geleden ging je zo ongeveer dood als je 3 keer per week een ei at en nu kan dat weer gewoon. Suiker is het nieuwe vergif, maar hoe weet ik dat dit over 10 jaar nog steeds zo is?”.
Hertzberger is tevreden als deelnemers naar huis gaan in de wetenschap dat twijfel niet erg is. Dat het zelfs moetHertzberger vindt het heel positief dat de cursus niet uitgaat van een bepaalde stroming. Dat geeft ruimte om te bediscussiëren hoe het nu eigenlijk zit en ruimte om te twijfelen. “Ik ben tevreden als deelnemers naar huis gaan in de wetenschap dat twijfel niet erg is. Dat het zelfs moet. Dat je moet twijfelen om stappen naar voren te zetten”.
Tegelijk denkt ze dat cursisten gaan leren “hoe je moet laveren tussen de klippen door en kan omgaan met wantrouwen van consumenten”. Het is best goed dat het niet precies duidelijk is hoe het zit. Er is geen ‘heilige waarheid’ als het om voedingswetenschappen gaat.
Voor wie?
“Onderzoekers in voeding en gezondheid zouden deze cursus absoluut moeten volgen”, zegt Hertzberger. Goede wetenschappers moeten namelijk durven twijfelen. Ook mensen uit het onderwijs raadt ze aan zich in te schrijven. Docenten die over weten te brengen dat twijfelen mag, zijn naar haar idee goed bezig.
Pijl voegt hier nog een aantal mensen aan toe, bijvoorbeeld journalisten. Zij plaatsen resultaten uit onderzoek niet altijd in de juiste context. Hij ziet heel graag meer samenwerking tussen wetenschappers en journalisten.
Ook diëtisten hebben naar zijn idee veel aan Philosophy of Nutrition. Zij krijgen immers klanten die allerlei tegenstrijdige berichten lezen. Hoe komt dat en hoe ga je daar mee om? Tot slot nodigt hij ook graag artsen en het Voedingscentrum uit om langs te komen. Ook zij kunnen hier nog veel van leren over de relatie tussen voeding en gezondheid, in Pijl’s optiek.
Anders denken
Philosphy of Nutrition daagt uit om anders te denken en dat trekt je uit je comfort zone.
“Het gaat om het openstaan voor debat en andere meningen”, zegt Hertzberger hierover. “De cursus is best lang, maar juist dat geeft je alle ruimte om jezelf open stellen”.
De andere vier leden van het comité van aanbeveling van Philosophy of Nutrition (schrijf je nu in) zijn:
Drs. Diana Monissen (voorzitter Maxima Centrum voor kinderoncologie, daarvoor ziektekostenverzekeraar en DG bij VWS)
Dr. Annet Roodenburg (HAS Hogeschool, lector voedingswetenschappen)
Prof. Tiny van Boekel (WUR, levensmiddelentechnoloog)
Prof. Lex Bouter (VU MC, epidemioloog en scientific integrity specialist)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Marco ik ben een realist als we van iemand iets kunnen leren horen we dat graag. Heb gezegd dat we een dynamisch teeltconcept hebben ontwikkeld, dat betekend dat dit niet het einde is en reken ons af op de al behaalde resultaten. Alles wat je kunt zeggen, maar we doen wat we zeggen en zeggen wat we doen open en transparant. Dat betekend de natuurlijke gang zo veel als kan (verantwoord is) volgen. Reclame maak je met je product en verder doe het en het mag verteld worden. Misschien om aan collega`s te laten zien dat het ook anders kan, weet Dick het een en ander van.
Arnold van Woerkom,
Je geeft in een reactie hieronder aan dat je ecologisch bent gaan boeren. Je doet het zelfs beter dan wie ook.
In een andere reactie in een andere draad vandaag geef je feitelijk aan dat je niets ziet in biologische landbouw. Ik krijg stilaan de indruk dat je aan soort marketing aan het doen bent die niet klopt met mooie woorden als "natuurlijk, spuiten als het moet" etc.
Agnes, dat vind ik mooi gezegd. Ik vrees dat de discussie - die onder de radar bestaat - binnen BD precies daarover gaat, cq. zou moeten gaan.
#30 Dick, experimenteren met een open blik kan ook wel zonder BD.
Voor mij onderscheidt zich BD door spiritualiteit, niet door geloof.
In den beginne was het woord.
Deze discussie is - denk ik - erg lastig te volgen. Arnold beweert met verve in essentie dat ervaringskennis belangrijk is en dat er ervaringen en gedachten zijn over succesvollere andere manieren van telen en met de bodem omgaan. Dat hoeft niet met het aanvallende spoortje dat ik er in proef omdat niemand zegt dat ervaringskennis niet waardevol zou zijn.
Jan-Peter noemt Jan Schrijver, een BD-tuinder. Een bijzonder man. Ik mocht hem ooit ontmoeten op het podium van de Rode Hoed ter gelegenheid van de 75e (dacht ik) verjaardag van de BD-vereniging in Nederland. Aan mij de eer het verjaarscongres te modereren. Van Schrijver kreeg ik een plezierige indruk: hij maakt geen claims op wat waar is, maar experimenteert, leert en corrigeert.
Dat is een vorm van wetenschap, al kan het wellicht veel systematischer en minder intuïtief (echter: de grootste ontdekkingen komen voort uit toeval of briljante intuïtie). Een vorm bovendien waarin de twijfel, het goed kijken en het leren in de praktijk helemaal zijn ingebakken. Dat heb ik die avond ook geprobeerd duidelijk te maken: de waarde van BD is het experimenteren met een open blik. Die waarde - beweerde ik toen - verdwijnt als het vervalt in het geloof waar BD uit stamt, terwijl het zich zo boeiend heeft ontwikkeld. Ik heb destijds begrepen en kunnen voelen dat er twee aarden onder het BD-label schuilen.