1 min
Sinds donderdag is de frietkotcultuur in heel België immaterieel cultureel erfgoed. Dat zet de deur open om de frietkotcultuur, net als eerder de Belgische biercultuur, erkend te krijgen als Unesco immaterieel erfgoed.
Kortgeleden maakten de Belgen zich nog tot op hoog niveau zorgen dat hun "hemelse traditie" aangetast zou worden door Europese regelgeving die de vorming van het kankerverwekkende acrylamide wil voorkomen. Tot opluchting van de betreffende minister, Ben Weyts, is een breuk met de nationale friettraditie afgewend. “Voor ons is het belangrijk dat het blancheren van frieten enkel een aanbeveling is en geen verplichting. Er staat dat er 'indien mogelijk' geblancheerd moet worden. Die mogelijkheid is er altijd, maar ze is gewoon niet gewenst,” aldus Weyts in Knack.
De meeste lidstaten zijn voor een advies in plaats van een verplichting om frites te blancheren. Volgens planning zal de Europese Commissie komend voorjaar beslissen of het bij een advies blijft.
Kortgeleden maakten de Belgen zich nog tot op hoog niveau zorgen dat hun "hemelse traditie" aangetast zou worden door Europese regelgeving die de vorming van het kankerverwekkende acrylamide wil voorkomen. Tot opluchting van de betreffende minister, Ben Weyts, is een breuk met de nationale friettraditie afgewend. “Voor ons is het belangrijk dat het blancheren van frieten enkel een aanbeveling is en geen verplichting. Er staat dat er 'indien mogelijk' geblancheerd moet worden. Die mogelijkheid is er altijd, maar ze is gewoon niet gewenst,” aldus Weyts in Knack.
De meeste lidstaten zijn voor een advies in plaats van een verplichting om frites te blancheren. Volgens planning zal de Europese Commissie komend voorjaar beslissen of het bij een advies blijft.
IJsbrand#3
Merci; je uitleg is zeer plausibel.
We zijn alleen ons laatste restje vertrouwen in 'snack-tenten' verloren.
De 'peage' verlaten kan je duur komen te staan; voor je het weet raak je in een omweg van tientallen kilometers landweg voor je er weer op bent.
Vakantie ?
Ja, maar de 'peage' heeft geen rustiek doel; maar van A naar B, en dan de rust van de campagne.
De afstanden zijn nu eenmaal groot.
Veertig jaar geleden hobbelden we in 3-4 dagen in een oude Renault Dauphine naar de bestemming via mooie, rustige R.N.'s (Routes Nationales) en weer retour, die nu anno 2017 allerminst een pretje zijn.
Voor je info:
Er staan voor de Halletoren (Belfort) in Brugge weer klassieke friettenten op (nep)wielen.
Ca. 40-50 jaar terug op echte..
Bijzonder was dat men toen de frieten bakte in paardenvet.
Een bijzonder fijne smaakervaring, Zeker bij bij koud guur weer.
Krokant, met een zeer bijzondere smaak.
Nergens meer te vinden 'pendant notre recherche du temps perdu...'
Hans, volgens mij is het vet gewoon te koud geweest. Ik schat 150 graden, de voorbak temperatuur. Dan krijg je gewoon vette gekookte aardappelen zonder korstje. Er zit zeker geen acrylamide in. Frieten zijn slap en bleek. Een culinaire gruwel.
Ook kan het zijn dat men oude aardappelen gebruikt heeft. Deze bevatten minder vrije suikers die de bruinkleuring kunnen veroorzaken. Dan blijven de frieten bleek, ook bij een baktemperatuur van 175 graden. De frietindustrie weet dit ook en voegt aan het blancheerwater dextrose toe als 'bruinkleurder'.
De oorzaak van deze eet-ellende ligt ook deels in het feit dat je bij een ‘aire’ bent wezen eten. Schandalig dure eetschuren die gerund worden door hijgerige investeerders. De navigatiesystemen van tegenwoordig kunnen je heel mooi naar een nabijgelegen dorp dirigeren waar je tegenover de kerk meestal een goede eetgelegenheid vindt.
IJsbrand#1
Jij weet er meer van dan ik.
Daarom een vraagje. Onderweg naar Bretagne, en onder de drang niet te laat te arriveren, besloten we bij hoge uitzondering op een ‘aire’ een bakje friet te kopen. De frieten, voorgekookte industriële, gingen zeker een kwartier in het hete vet (nieuw, volgens de dame..).
Ze kwamen er bijna net zo bleek uit. Een bankje verderop gezocht, en gestart. Na enkele frieten bij beiden spontane braakneigingen, die niet in te houden waren en naar het toilet gerend. Je zou denken dat voedselvergiftiging inmiddels er ‘uitgebakken’ is. Het moet het vet geweest zijn.
Maar wat ? Vet was helder zo te zien met grote bellen.
Nee, na de tirade van een visboerin toen ik klaagde dat de vis stonk (Wouw gie me vertelle da’k rotte vis verkoop ?) ga ik niet snel meer in debat…
Na het braken redelijk snel weer de oude, met wel een vreemde vieze smaak, die we met zuurtjes weg kregen..
Enig idee wat er fout ging ?
Wat voor vet moet dat geweest zijn ?
Blancheren neemt niet altijd de oorzaak weg van de vorming van acrylamide. Het verwijdert wel de reducerende suikers uit het aardappelstaafje die met het aminozuur aspariginezuur reageren, maar aan de andere kant worden wel nuttige additieven aan het blancheerwater toegevoegd om de afbakkleur gedurende het hele jaar constant te houden. De oplossing van het acrylamide-probleem moet in de raskeuze van de aardappel gezocht worden. Het gehalte aan aspariginezuur kan zo op natuurlijke wijze gereduceerd worden.
In België geldt een wettelijk maximum baktemperatuur die 5 graden hoger ligt dan in Nederland waar men beboet wordt als de temperatuur van de olie hoger is dan 175 graden C.