Het duurde even, maar er komen reacties op het recent gepubliceerde vetonderzoeken-onderzoek. Professor Edith Feskens (WUR) wijst de gedachte af dat de jonge Australische onderzoeker Steven Hamley de Nederlandse Gezondheidsraad zou dwingen tot heroverweging van de officiële dieetadviezen inzake verzadigd vet. Dat laatste suggereerde Dennis Zeilstra op Foodlog. Hamley toonde aan dat er geen deugdelijke feitelijke bewijzen tegen verzadigd vet zijn.
Feskens geeft haar reactie in antwoord op vragen van het Wageningse Universiteitsblad Resource. Op de vraag wat ze vindt van Hamley’s conclusie antwoordt ze dat de onderzoeken die gedaan zijn naar de kwalijkheid van verzadigd vet onvoldoende uitsluitsel geven omdat er geen "voldoende grote interventiestudies zijn gedaan". Niettemin concludeert Feskens: "Hamley concludeert dat deze vervanging niet leidt tot een lager risico op hart- en vaatziekten, noch op sterfte. Dat vind ik wel erg kort door de bocht. Hart- en vaatziekten zijn brede begrippen. Daar spelen zoveel factoren mee. Als je bijvoorbeeld sterfte als gevolg van hart- en vaatziekten in verband wilt kunnen brengen met verzadigde vetzuren, dan heb je hele grote groepen mensen nodig, die je over een lange periode (tot de dood) volgt. Dit is in praktijk gewoon niet haalbaar. Dus op basis van de huidige studies kan je hier inderdaad niks over zeggen."
LDL
Volgens Feskens moet het echte bewijs tegen verzadigd vet elders gevonden worden. Feskens: "We weten ook dat vervangen van verzadigde vetten door meervoudig onverzadigde vetzuren het “slechte” LDL-cholesterol verlaagt. En dat een verhoogd LDL- cholesterol leidt tot hart- en vaatziekten, staat als een paal boven water."
Feskens noemt de conclusies van Hamley het intrappen van een open deur omdat we nu eenmaal te weinig eenduidige feitelijke kennis hebben. Ze beveelt aan de oude literatuur er nog eens op na te slaan. Daaruit zou blijken dat officiële vetadviezen zoals de Gezondheidsraad die geeft niet te hoeven worden aangepast.
Gesprek tussen gepassioneerde doven
Onlangs verscheen op Foodlog een artikel van emeritus professor Frits Muskiet dat moest aantonen dat het cholesterolargument waarop Feskens haar gelijk baseert is gebaseerd op onjuiste, want tegen de biologie indruisende interpretaties van feiten.
Het gesprek over vet blijft het meest lijken op een intensief en gepassioneerd gesprek tussen doven. Vandaag reageerde Hamley op Twitter zelf op het artikel in Resource. Hij wijst het argument van Feskens via cholesterolverlaging af omdat het geen bewijs tegen verzadigd vet is en er geen bewijs tegen verzadigd vet bestaat. Daarom houdt hij vast aan het doen van deugdelijk onderzoek. Er is geen onderzoek dat aantoont dat verzadigd vet mensen kwaad doet. Strikt genomen, zegt professor Feskens dat ook.
De vettendiscussie is een voorbeeld van de noodzaak om beter na te denken over de betekenis van voedingswetenschappelijke inzichten. Daarom ontwikkelde Foodlog met 15 wetenschappers (in- en outsiders) de cursus PHILOSOPHY OF NUTRITION.
Dit artikel afdrukken
LDL
Volgens Feskens moet het echte bewijs tegen verzadigd vet elders gevonden worden. Feskens: "We weten ook dat vervangen van verzadigde vetten door meervoudig onverzadigde vetzuren het “slechte” LDL-cholesterol verlaagt. En dat een verhoogd LDL- cholesterol leidt tot hart- en vaatziekten, staat als een paal boven water."
Feskens noemt de conclusies van Hamley het intrappen van een open deur omdat we nu eenmaal te weinig eenduidige feitelijke kennis hebben. Ze beveelt aan de oude literatuur er nog eens op na te slaan. Daaruit zou blijken dat officiële vetadviezen zoals de Gezondheidsraad die geeft niet te hoeven worden aangepast.
Gesprek tussen gepassioneerde doven
Onlangs verscheen op Foodlog een artikel van emeritus professor Frits Muskiet dat moest aantonen dat het cholesterolargument waarop Feskens haar gelijk baseert is gebaseerd op onjuiste, want tegen de biologie indruisende interpretaties van feiten.
Het gesprek over vet blijft het meest lijken op een intensief en gepassioneerd gesprek tussen doven. Vandaag reageerde Hamley op Twitter zelf op het artikel in Resource. Hij wijst het argument van Feskens via cholesterolverlaging af omdat het geen bewijs tegen verzadigd vet is en er geen bewijs tegen verzadigd vet bestaat. Daarom houdt hij vast aan het doen van deugdelijk onderzoek. Er is geen onderzoek dat aantoont dat verzadigd vet mensen kwaad doet. Strikt genomen, zegt professor Feskens dat ook.
De vettendiscussie is een voorbeeld van de noodzaak om beter na te denken over de betekenis van voedingswetenschappelijke inzichten. Daarom ontwikkelde Foodlog met 15 wetenschappers (in- en outsiders) de cursus PHILOSOPHY OF NUTRITION.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Over dat kokosvetadvies van de American Heart Association (#70): daar wordt hier aardig de vloer mee aangeveegd.
Heel kort: selectiebias, onevenwichtig, slordig, en ook hier: de conclusies zijn stelliger dan het onderzoeksmateriaal waarop ze gebaseerd zijn.
Ook dat, Dennis.
Maar zelfs los daarvan: ik word onderhand echt een beetje moe van die oude professoren die dat traditionele verhaal (dat het vervangen van verzadigd door meervoudig onverzadigd vet beslist gezond is) maar blijven herhalen en tegelijkertijd te beroerd zijn om er overtuigend bewijs bij te leveren. Terwijl de bewijslast nu toch echt bij hen ligt.
Oh, Hans, je bedoelt die twee grote cohorts die Harvard telkens gebruikt en waarvan ze de data uitknijpt tot elke associatie gevonden is die ze kunnen vinden (volkoren, vlees, koffie, vet, etc, etc)? En waarbij ze telkens, bij elke nieuwe publicatie, andere correctiefactoren gebruiken*? Sinds ik dat gezien heb, heb ik heel wat minder vertrouwen in de voedingsleer faculteit van dit wereldberoemde instituut.
* Voor de lezer die wat minder in de materie zit, de keuze van de correctiefactoren heeft een grote invloed op de uiteindelijke associaties. Het is niet ondenkbaar dat onderzoekers bij onverwachte resultaten verder zoeken of ze een correctiefactor 'gemist hebben' en doorgaan met corrigeren tot het resultaat beter bij de verwachting past. Daarmee heeft de verwachting dus invloed op het resultaat. Het feit dat de Harvard onderzoekers met dezelfde data telkens kiezen voor andere correctiefactoren creëert op zijn minst de schijn dat zoiets plaatsvindt.
Walter Willett had het in deze video al een keer uitgelegd. Ik vermoed dat hij zich daarbij vooral richtte op deze grote Jama-cohortstudie.
Die Jama-studie is interessant omdat -ie 1. groot is 2. over een lange periode loopt (en dat is belangrijk omdat CVD zich geleidelijk aan ontwikkelen) en 3. naar een echt eindpunt kijkt, namelijk mortaliteit, en dus niet naar een surrogaat-eindpunt zoals LDL. Maar 4. het is geen RCT, en dus kunnen er gemakkelijk systematische fouten in de uitkomst sluipen. Terecht zegt de conclusie dat er slechts associaties gevonden zijn, en geen causaal verband. Maar verderop - in de videouitleg van Willett en de tekst van Sacks - wordt weer net gedaan alsof er wél duidelijke causale relaties zijn.
We hadden deze nog gemist: Harvard legt uit dat verzadigd vet wel degelijk slecht is.