Het woord 'megastal' vliegt in het rond bij de plannen die Herman Kemper heeft om biologische kip in Nederland zelf te kunnen blijven produceren. Wat vinden maatschappelijke organisaties, een ethicus en een marketingexpert van de plannen?
Hans van Trijp, hoogleraar Marktkunde en Consumentengedrag (WUR), droeg bij aan de Zienswijze van de Raad voor Dieraangelegenheden waarin een visie wordt gepresenteerd om dierenwelzijn via marktwerking en aanvullend overheidsbeleid te realiseren. Van Trijp reageert hier op persoonlijke titel.
Het verhaal laat zien dat complexe vraagstukken in onze moderne maatschappij "onoplosbaar" zijn. Er is namelijk geen 'autoriteit' om op dit complexe niveau met de diverse maatschappelijke lagen de knoop door te hakken. We zijn als het ware met elkaar aan het uitvinden wat de spelregels zijn van deze transitie en wie de scheidsrechter is.
Mensen blijken ook een complex vraagstuk te benaderen vanuit single issues. Dat is niet zo bemoedigend voor de transitie die toch echt nodig is: ze denken zwart-wit, in oud model versus nieuw model zonder te kijken hoe systemen ook naast elkaar kunnen bestaan. Concreet betekent het dat volledige consensus niet haalbaar is. Je kunt niet zulke grote veranderingen aanbrengen zonder dat het ergens gaat schuren - er is toch sprake van schaalvergroting, toch uitstoot. Complexe vraagstukken vragen uiteindelijk om compromissen.
Kip zoals Kemper die buiten houdt
CenSAS
De ethicus Dr. Franck Meijboom, directeur van het Centre for Sustainable Animal Stewardship van de Universiteit Utrecht, liet het volgende weten:
Deze discussie onderstreept dat het houden van dieren geen privékwestie meer is en dat het samenleven van mens en dier een onderwerp is dat breed leeft onder de bevolking. In een situatie als deze is het niet alleen van groot belang dat al in een vroeg stadium de verschillende belanghebbenden goed worden betrokken, maar ook dat alle onderdelen van het plan in samenhang bediscussieerd worden. Verantwoorde en duurzame oplossingen vragen om een diervriendelijk ontwerp, zoals hier het geval is, maar ook om aandacht voor waarden als volksgezondheid en maatschappelijk draagvlak. Dat vraagt om een discussie waarin al die thema’s samenkomen. Dat vraagt om voldoende informatie, maar ook om inzicht in hoe belangen van mens, dier en milieu worden gewogen.
Dierenbescherming
Marijke de Jong reageert namens de Dierenbescherming als volgt:
De Dierenbescherming vindt het schandalig dat een bedrijf dat op een diervriendelijke, duurzame en transparante wijze vleeskuikens wil houden geen ruimte krijgt in Nederland. De ontwikkelruimte voor innovatieve, duurzame concepten in Nederland wordt ernstig beperkt door de problemen die zijn veroorzaakt door de intensieve veehouderij, met een te grote veedichtheid en megastallen, die er mede door het beleid van de overheid zijn gekomen. Gemeenten schieten in de stress door de verhalen over problemen met de volksgezondheid en zetten de hele vergunningverlening op slot, inclusief aanvragen voor duurzame en diervriendelijkere stallen. De gewenste richting is om minder dieren te houden in Nederland op een extensieve en veel diervriendelijker wijze. Initiatieven zoals die van Herman Kemper moeten niet tegengewerkt worden door de overheid maar gestimuleerd en gefaciliteerd.
Wakker Dier
Hanneke van Ormondt van Wakker Dier zegt:
Een gemiddeld vleeskippenbedrijf houdt 100 duizend kreupele plofkippen in een dichte stal met veel antibiotica. De stank in de stal is verschrikkelijk, net als het dierenleed. De nieuwe buren van Herman Kemper hebben een kans om afstand te doen van de plofkip. Om samen met een biologische boer 50.000 kippen buiten te laten scharrelen. We hopen dat ze ervan gaan genieten!
We zouden Herman Kemper nog wel één ding willen meegeven: daal niet in kostprijs! Zorg niet dat je dezelfde fouten maakt als de gangbare sector, en door te schaalvergroten ook andere biologische boeren dwingt dat te doen.
Dit artikel afdrukken
Het verhaal laat zien dat complexe vraagstukken in onze moderne maatschappij "onoplosbaar" zijn. Er is namelijk geen 'autoriteit' om op dit complexe niveau met de diverse maatschappelijke lagen de knoop door te hakken. We zijn als het ware met elkaar aan het uitvinden wat de spelregels zijn van deze transitie en wie de scheidsrechter is.
Mensen blijken ook een complex vraagstuk te benaderen vanuit single issues. Dat is niet zo bemoedigend voor de transitie die toch echt nodig is: ze denken zwart-wit, in oud model versus nieuw model zonder te kijken hoe systemen ook naast elkaar kunnen bestaan. Concreet betekent het dat volledige consensus niet haalbaar is. Je kunt niet zulke grote veranderingen aanbrengen zonder dat het ergens gaat schuren - er is toch sprake van schaalvergroting, toch uitstoot. Complexe vraagstukken vragen uiteindelijk om compromissen.
Kip zoals Kemper die buiten houdt
CenSAS
De ethicus Dr. Franck Meijboom, directeur van het Centre for Sustainable Animal Stewardship van de Universiteit Utrecht, liet het volgende weten:
Deze discussie onderstreept dat het houden van dieren geen privékwestie meer is en dat het samenleven van mens en dier een onderwerp is dat breed leeft onder de bevolking. In een situatie als deze is het niet alleen van groot belang dat al in een vroeg stadium de verschillende belanghebbenden goed worden betrokken, maar ook dat alle onderdelen van het plan in samenhang bediscussieerd worden. Verantwoorde en duurzame oplossingen vragen om een diervriendelijk ontwerp, zoals hier het geval is, maar ook om aandacht voor waarden als volksgezondheid en maatschappelijk draagvlak. Dat vraagt om een discussie waarin al die thema’s samenkomen. Dat vraagt om voldoende informatie, maar ook om inzicht in hoe belangen van mens, dier en milieu worden gewogen.
Dierenbescherming
Marijke de Jong reageert namens de Dierenbescherming als volgt:
De Dierenbescherming vindt het schandalig dat een bedrijf dat op een diervriendelijke, duurzame en transparante wijze vleeskuikens wil houden geen ruimte krijgt in Nederland. De ontwikkelruimte voor innovatieve, duurzame concepten in Nederland wordt ernstig beperkt door de problemen die zijn veroorzaakt door de intensieve veehouderij, met een te grote veedichtheid en megastallen, die er mede door het beleid van de overheid zijn gekomen. Gemeenten schieten in de stress door de verhalen over problemen met de volksgezondheid en zetten de hele vergunningverlening op slot, inclusief aanvragen voor duurzame en diervriendelijkere stallen. De gewenste richting is om minder dieren te houden in Nederland op een extensieve en veel diervriendelijker wijze. Initiatieven zoals die van Herman Kemper moeten niet tegengewerkt worden door de overheid maar gestimuleerd en gefaciliteerd.
Wakker Dier
Hanneke van Ormondt van Wakker Dier zegt:
Een gemiddeld vleeskippenbedrijf houdt 100 duizend kreupele plofkippen in een dichte stal met veel antibiotica. De stank in de stal is verschrikkelijk, net als het dierenleed. De nieuwe buren van Herman Kemper hebben een kans om afstand te doen van de plofkip. Om samen met een biologische boer 50.000 kippen buiten te laten scharrelen. We hopen dat ze ervan gaan genieten!
We zouden Herman Kemper nog wel één ding willen meegeven: daal niet in kostprijs! Zorg niet dat je dezelfde fouten maakt als de gangbare sector, en door te schaalvergroten ook andere biologische boeren dwingt dat te doen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De heer Franck Meijboom zegt hier onder:
'Deze discussie onderstreept (...) dat het samenleven van mens en dier een onderwerp is dat breed leeft onder de bevolking.'
Dat had u gedroomd! Juist niet.
Voor het archief. Hanneke van Ormondt van Wakker Dier liegt glashard over kreupele plofkippen. Ze zijn niet kreupel.
Gelukkig zijn de volksmenners van Wakker Dier blij met het plan van Herman Kemper. Het wordt nog eens wat.
Wouter, Hanneke vormt beelden om de kip van Herman sterker te maken én omdat ze vindt dat alle kippen eigenlijk buiten moeten kunnen onder de bomen.
Overigens begint het zo langzamerhand ook nog eens echt waar te lijken dat een plofkip van MHP, de Oekraïense kippenfabriek die in zijn eentje net zoveel ploffers als alle Nederlandse plofboeren bij elkaar, een beter leven hebben dan Nederlandse. Dat willen we niet graag horen in Nederland. Daarom ga ik binnenkort op onderzoek uit.
Dick, ik heb altijd geleerd dat je jezelf moet profileren vanuit je eigen kracht en niet vanuit het wijzen op de, in jouw ogen, zwakte van een ander.
Ben benieuwd wat je met het onderzoek te weten komt.
Jos, dat is de mop. Daarom hebben we nu in Nederlandse supers geen plofkip meer, maar Kip van Morgen en meer. Wakker Dier is een marketeer voor boeren die zich willen onderscheiden. Alleen begrijpen verdomd weinig dat, omdat ze geleerd hebben dat je veel voor weinig moet maken en ze jarenlang door zijn gegaan met investeren in opstallen die alleen daar geschikt voor zijn. Bij te lage marges kunnen ze vervolgens niet anders dan zeggen 'ja, maar zo moet het wel'. Het probleem is nu juist dat ze een economisch model hebben dat niet vol te houden is (behalve voor een aantal hoor, een stuk of 5-10 op het gebied van kip en misschien 15-20 op het gebied van varkens; daar hoort nog een heel verhaal bij, maar dat voert te ver).
Juist voor de andere boeren doet Wakker Dier gratis marketing. In Frankrijk gaat het er anders aan toe. Daar kwam vandaag L124 weer met een video die je spontaan veganist maakt. Overigens: ook dat is krachtige communicatie. Wij kopen in Frankrijk nog weleens Lustucru (zie het linkje). Als die zulke vieze leveranciers hebben, ben ik er klaar mee.