Dierlijke eiwitten zouden de lever schaden. Erasmus MC bracht uitspraken daarover met wat tamtam naar buiten. Ze pakten op Twitter onmiddellijk de aandacht van mensen die nog maar eens wilden onderstrepen hoe ongezond vlees is.

Foodlog nam het berichtje neutraal en verkort over met een commentaar van de hoofdredacteur: "Mocht u het merkwaardig nieuws vinden: dit is echt wat Erasmus MC communiceert."

Je mag niet concluderen dat er sprake is van een oorzakelijk verband. Bovendien is het bij zo’n studie erg lastig om dierlijk eiwit los te koppelen van dierlijk vet en andere in dierlijke voedingsmiddelen aanwezige stoffen
Kersten reageerde op het persbericht (waar nog altijd geen onderzoeksresultaten, maar slechts een abstract beschikbaar is): "Het is wel belangrijk om aan te geven dat het hier om een associatie gaat. Dat wil niet zeggen dat deze associatie ook causaal is. Dat zou kunnen, maar daar kan dit onderzoek niets over zeggen. Consumptie van dierlijk eiwit is lastig los te koppelen van andere voedings- en leefgewoonten waarvan we weten dat die minder gunstig zijn. Daarvoor zal zoveel mogelijk zijn gecorrigeerd in de analyse maar dan nog blijft het erg oppassen met de interpretatie."

Op de opmerking van de hoofdredacteur dat het "uiteraard slechts om associatie kan gaan bij dit onderzoek" en dat daarom de formulering van het persbericht opmerkelijk moet heten omdat het nogal op impact gericht is, antwoordt Kersten: "Klopt helemaal. Een schoolvoorbeeld van hoe een persbericht de inhoud van de publicatie slecht dekt. Dat kunnen we mooi voor ons onderwijs gebruiken. En nog van dicht bij huis ook!"

Vandaag fileert Kersten het persbericht in Resource, het huisblad van zijn universiteit. Daar noemt hij de onderzoeksresultaten "totaal uit hun verband gerukt":

‘Dit is een typisch voorbeeld waar de berichtgeving niet aansluit bij de resultaten van het onderzoek, die daardoor totaal uit hun verband worden getrokken. In deze epidemiologische studie is bij een grote groep vrijwilligers gekeken naar hun voedselconsumptie en het voorkomen van leververvetting. Vervolgens is er een verband gevonden tussen dierlijke eiwitten en leververvetting. Maar je mag dan niet concluderen dat er sprake is van een oorzakelijk verband. Bovendien is het bij zo’n studie erg lastig om dierlijk eiwit los te koppelen van dierlijk vet en andere in dierlijke voedingsmiddelen aanwezige stoffen.’

Foodlog heeft deze week op verschillende manieren geprobeerd in contact te komen met onderzoeker dr. Sarwa Darwish Murad van het Erasmus MC. Op haar uitspraken is het persbericht gebaseerd. Ook hebben we geprobeerd de afdeling Persvoorlichting te spreken. Vanmorgen stuurde deze afdeling het bericht dat Sarwa Darwish Murad met vakantie is en een link naar de abstract dat Foodlog al sinds 21 april in de redactielijst had staan, maar liet liggen vanwege de vele vraagtekens die bij het onderzoek te stellen zijn.

Kersten geeft terecht aan dat weliswaar een verband tussen voeding en de lever is gevonden, maar dat op geen enkele manier duidelijk is welke stoffen via welke metabolismen welke effecten hebben. Toch brengt het Erasmus het persbericht naar buiten op een manier die mooi bij het 'minder vlees'-frame aansluit. Wat de onderzoeker er zelf van vindt, is nog onbekend, net als hoe ze tot deze conclusies is gekomen. Uit contacten met andere wetenschappers over het onderzoek proef ik dat ze huiverig zijn om zich over het onderzoek van een collega uit te laten zonder de details van het onderzoek te kennen. Kersten stapt publiekelijk uit die schuchtere traditie. Dat is een goede zaak. Niettemin rest er nog een belangrijke vraag: staat in de onderzoeksresultaten wellicht nog iets dat meer aanwijzing geeft voor een associatie met eiwitten, dan het abstract prijsgeeft?
Dit artikel afdrukken