In samenwerking met Compassion in World Farming en de Stichting Brigitte Bardot toont L214 beelden uit een Turks en een Libanees slachthuis. Dankzij de oormerken van de dieren kon de actiegroep vaststellen wie de Franse eigenaren van de dieren waren geweest.
Op de camera reageren ze onverschillig. Het is niet 'mijn probleem' zeggen ze. De prijs is belangrijk. Zeker nu rundvleesveeboeren in Frankrijk te weinig verdienen.

In een Libanees slachthuis is een jong rund te zien waarvan de poten zijn vastgebonden. Een slachthuismedewerker drukt zijn vingers in de ogen van het dier. Het wordt op de grond de keel doorgesneden en wordt nog levend opgehangen aan één poot.

De vraag die L214 de facto stelt is deze: willen we dit lot voor dieren die in een ander waarden- en cultuurgebied zijn opgegroeid en afgemest?

Foodlog legde de beelden voor aan een deskundige op het gebied van professionele slachtprocedures in de wereld. Hij beoordeelde het getoonde als een op islamitische spijswetten gebaseerde "nodeloze vorm van dierenkwelling". Hij gaf aan dat de beelden geen uitzondering maar een gebruikelijke praktijk laten zien.

Dit artikel afdrukken