Eindelijk is het uitgezocht. Teveel eten zorgt voor 10% van het verspilde voedsel op aarde. Weggooien en bederf blijft achter met 9%. Vlees eten kost het nodige aan plantaardig voedsel dat mensen ook hadden kunnen eten. In totaal kunnen we beter omgaan met 50% van de wereldvoedselproductie.
Wereldwijd gaat 10% van het geoogste voedsel 'verloren' omdat mensen teveel eten. Verder is voedselverspilling door bederf en weggooien nog eens goed voor 9% verlies. Op basis van cijfers van de Wereldvoedselorganisatie (FAO) ging een internationaal team van onderzoekers op zoek naar voedselverlies door overconsumptie, verspilling en inefficiënt gebruik van voedsel. Die drie factoren zijn schadelijk voor de gezondheid, het milieu en bedreigen de voedselzekerheid, zegt onderzoeksleider Peter Alexander.
Tot nu toe werd aangenomen dat circa 30% van alle oogst verloren gaat. De onderzoekers ontdekten echter dat bijna 50% wordt verknoeid. Jaarlijks gaat 2,1 miljard ton verloren door overconsumptie, voedselverspilling en inefficiënties in de productieprocessen. Koploper inefficiëntie is de veehouderij: voor 240 miljoen ton eetbare dierlijke producten (vlees, melk, eieren) is 1,08 miljard ton oogstgewassen nodig.
Minder vlees en dierlijke producten eten, minder weggooien en niet méér eten dan we nodig hebben, kunnen dus bijdragen aan een grotere voedselzekerheid voor de groeiende wereldbevolking. Ook het milieu heeft daar baat bij door minder broeikasgassen, uitputting van watervoorraden en verlies aan biodiversiteit.
Natuurlijk moeten deze cijfers nader gecontroleerd worden. Het goede nieuws lijkt echter dat we al twee keer zoveel maken als we verstandig gebruiken.
Dit artikel afdrukken
Tot nu toe werd aangenomen dat circa 30% van alle oogst verloren gaat. De onderzoekers ontdekten echter dat bijna 50% wordt verknoeid. Jaarlijks gaat 2,1 miljard ton verloren door overconsumptie, voedselverspilling en inefficiënties in de productieprocessen. Koploper inefficiëntie is de veehouderij: voor 240 miljoen ton eetbare dierlijke producten (vlees, melk, eieren) is 1,08 miljard ton oogstgewassen nodig.
Minder vlees en dierlijke producten eten, minder weggooien en niet méér eten dan we nodig hebben, kunnen dus bijdragen aan een grotere voedselzekerheid voor de groeiende wereldbevolking. Ook het milieu heeft daar baat bij door minder broeikasgassen, uitputting van watervoorraden en verlies aan biodiversiteit.
Natuurlijk moeten deze cijfers nader gecontroleerd worden. Het goede nieuws lijkt echter dat we al twee keer zoveel maken als we verstandig gebruiken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het nader controleren van deze cijfers lijkt me onbegonnen werk. Als je de studie waarop dit artikeltje is gebaseerd zou doorworstelen dat weet je hopelijk welke onderzoeksmethode, definities e.d. gebruikt zijn. Maar volgens mij moeten we dit soort cijfers sowieso met de nodige korrels zout nemen want de productie van voedsel wordt uiteraard niet zo heel nauwkeurig geregistreerd. Deze vind immers plaats in formele landbouwbedrijven die er een zeer nauwkeurige registratie op na houden maar ook bij miljoenen mensen wereldwijd die zelf wat voedsel verbouwen voor eigen gebruik. Dat wordt zeker niet allemaal gewogen en gemeten en geregistreerd in nationale tellingen. En "dat we al twee keer zoveel maken als we verstandig gebruiken" , vind ik geen goed nieuws maar eerder een bewijs van de krankzinnigheid.
Jan, je punt dat de cijfers altijd een benadering zullen zijn, zag je reeds geformuleerd in de voorlaatste regel.
Die krankzinnigheid, zou je die nader kunnen toelichten?
Het geldende verhaal dat we in de pers meestal lezen is immers dat we de productie nog moeten verdubbelen. Een en ander in een wereld waarin de bodem van de hulpbronnen nadrukkelijk in zicht is.
Er is dus goed nieuws: die verdubbeling is er al. Omdat we er echter onhandig mee omgaan, blijken we een totaal andere uitdaging te hebben: we moeten ons beter organiseren en de beschikbare consumptie beter verdelen.
Een waarheid als een koe. Had mijn aardrijkskundeklas van 1970 ook al uitgezocht. En wat is er aan gedaan? Veel succes Dick, maar betere verdeling en benutting van al bestaande productie blijkt een harde noot om te kraken.
Harry, mag ik toch dit constateren?
in #2 staat het vraagstuk correct geformuleerd. Wat jij benoemt is ons onvermogen om er mee om te gaan. Ik vermoed dat Jan in #1 dat bedoelde met 'krankzinnigheid'. Merkwaardig als je je realiseert dat André Malraux dat onvermogen een naam gaf: het menselijk tekort (al zou ik dat boek liever in het Frans of desnoods Engels aanbevelen).
Krankzinnigheid is - zo bezien - de normaal toestand.
"Krankzinnigheid is de normale toestand". Prachtig. Dat wordt mijn nieuwe lijfspreuk.