Het Leids Universitair Centrum (LUMC) en TNO hebben op 20 januari een ‘Memorandum of Understanding’ ondertekend. Ze verklaren te willen samenwerken om Leefstijl als Medicijn vorm te geven. Marjolein Streur sprak met twee van de initiatiefnemers.
TNO en LUMC zijn in Leiden naast elkaar gevestigd en werken al langer samen aan projecten. Deze week intensiveerden ze hun samenwerking. Hanneke Molema van Work Health Technology van TNO zegt: “We willen het hele systeem veranderen. We moeten van een ziekte-economie naar een gezondheidseconomie.” Internist-endocrinoloog Hanno Pijl van het LUMC licht toe: “We leven in een maatschappij met veel vermijdbare want leefstijl-gerelateerde aandoeningen. Denk aan diabetes, hart- en vaatziekten, kanker en waarschijnlijk nog veel meer ziektes. Tegelijkertijd geven we bakken met geld uit aan pillen, die gepaard gaan met allerlei bijwerkingen. Dat is zo onlogisch en onnodig, daar moeten we van af.”
Samenwerking met andere organisaties
Om de samenwerking goed van de grond te krijgen, is samenwerking nodig met partijen die zich voor meerdere jaren aan het project willen verbinden. Hun inbreng is nodig voor de financiering en het brede draagvlak om veranderingen door te voeren. Molema: “Verschillende overheidsinstanties, gezondheidszorgorganisaties, farmaceuten en verzekeraars blijken geïnteresseerd. We betrekken ook levensmiddelenproducenten in het project, omdat ongezonde producten anders voor dweilen met de kraan open zorgen.”
Pijl is kritischer. “We hebben de industrie waarschijnlijk nodig, maar we moeten reëel zijn. Als we bedrijven niet betrekken kunnen ze niet meedenken. Als we ze wel betrekken en ze een deel van de financiering op zich nemen, kan belangenverstrengeling ontstaan. Dat is een dilemma.”
Het Open Innovatie Centrum dat na ondertekening van het memorandum van start is gegaan, wil wetenschappelijk onderbouwde interventies ontwikkelen en verbeteren. Hoe dat vorm krijgt, hangt af van het benodigde bewijs. Voor de ene behandeling is bijvoorbeeld muizenonderzoek nodig om fundamentele processen aan te tonen. Andere aanpakken zijn gebaat bij effectstudies, die aantonen dat mensen baat hebben bij een bepaalde aanpak, ook al kunnen ze die niet (helemaal) verklaren. Molema: “Initiatieven als Keer Diabetes Om. Ook Herstelcirkel in de Wijk en de Nationale Diabetes Challenge zijn waardevol. Dat soort projecten willen we wetenschappelijk onderbouwen om ze vergoed te krijgen.”
Opleiding voor artsen
Ook op het gebied van onderwijs en educatie gaat het Innovatie Centrum aan de slag. Er komt een Engelstalige masteropleiding voor artsen. Artsen leren in binnenland en buitenland niet of nauwelijks iets over de invloed van voeding en leefstijl op de gezondheid van mensen. De opleiding moet daar verandering in brengen.
Verdedigbaar
TNO en het LUMC willen dat veelbelovende nieuwe aanpakken om gezondheid te bevorderen wetenschappelijk aan de toets der kritiek worden onderworpen. Alleen dan komen ze in aanmerking voor vergoeding door zorgverzekeraars. Molema: “Medicijnen zitten in het verzekeringspakket, maar preventieve behandelprogramma’s vallen vaak buiten de boot. Zorgverzekeraars willen zeker zijn van resultaat." Iedereen overtuigen dat het werkt, blijft helaas lastig. Pijl: “Je moet zorgen dat wat lijkt te werken, ook wetenschappelijk verdedigbaar is. Meer kan je niet doen.”
Dit artikel afdrukken
Samenwerking met andere organisaties
Om de samenwerking goed van de grond te krijgen, is samenwerking nodig met partijen die zich voor meerdere jaren aan het project willen verbinden. Hun inbreng is nodig voor de financiering en het brede draagvlak om veranderingen door te voeren. Molema: “Verschillende overheidsinstanties, gezondheidszorgorganisaties, farmaceuten en verzekeraars blijken geïnteresseerd. We betrekken ook levensmiddelenproducenten in het project, omdat ongezonde producten anders voor dweilen met de kraan open zorgen.”
Pijl is kritischer. “We hebben de industrie waarschijnlijk nodig, maar we moeten reëel zijn. Als we bedrijven niet betrekken kunnen ze niet meedenken. Als we ze wel betrekken en ze een deel van de financiering op zich nemen, kan belangenverstrengeling ontstaan. Dat is een dilemma.”
Je moet zorgen dat wat lijkt te werken, wetenschappelijk verdedigbaar is. Meer kan je niet doenOnderbouwen en vergoeden
Het Open Innovatie Centrum dat na ondertekening van het memorandum van start is gegaan, wil wetenschappelijk onderbouwde interventies ontwikkelen en verbeteren. Hoe dat vorm krijgt, hangt af van het benodigde bewijs. Voor de ene behandeling is bijvoorbeeld muizenonderzoek nodig om fundamentele processen aan te tonen. Andere aanpakken zijn gebaat bij effectstudies, die aantonen dat mensen baat hebben bij een bepaalde aanpak, ook al kunnen ze die niet (helemaal) verklaren. Molema: “Initiatieven als Keer Diabetes Om. Ook Herstelcirkel in de Wijk en de Nationale Diabetes Challenge zijn waardevol. Dat soort projecten willen we wetenschappelijk onderbouwen om ze vergoed te krijgen.”
Opleiding voor artsen
Ook op het gebied van onderwijs en educatie gaat het Innovatie Centrum aan de slag. Er komt een Engelstalige masteropleiding voor artsen. Artsen leren in binnenland en buitenland niet of nauwelijks iets over de invloed van voeding en leefstijl op de gezondheid van mensen. De opleiding moet daar verandering in brengen.
Verdedigbaar
TNO en het LUMC willen dat veelbelovende nieuwe aanpakken om gezondheid te bevorderen wetenschappelijk aan de toets der kritiek worden onderworpen. Alleen dan komen ze in aanmerking voor vergoeding door zorgverzekeraars. Molema: “Medicijnen zitten in het verzekeringspakket, maar preventieve behandelprogramma’s vallen vaak buiten de boot. Zorgverzekeraars willen zeker zijn van resultaat." Iedereen overtuigen dat het werkt, blijft helaas lastig. Pijl: “Je moet zorgen dat wat lijkt te werken, ook wetenschappelijk verdedigbaar is. Meer kan je niet doen.”
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als voedings- en farmaceutische belanghebbenden de kans krijgen hun vingertjes in de pap te steken, is Leefstijl als Medicijn een kansloze onderneming.
Een deel daarvan kan toch al meteen gerealiseerd worden door mensen sneller/vaker naar de diëtiste te sturen? Dieetadvisering door een diëtist of voedingsvoorlichting door een diëtist wordt tot 3 uur per kalenderjaar vergoed vanuit de basisverzekering.
Het bangste ben ik voor de verzekeraars.
U rookt dus....
U drinkt dus...
U beweegt te weinig dus...
U consumeert te veel (suiker) dus...
.... vul zelf maar in. Maar één ding weet ik zeker de premie wordt niet minder!
Buiten dat, wie gaat controleren en handhaven?
“omdat ongezonde producten anders voor dweilen met de kraan open zorgen.”
Daar ben ik het dus niet mee eens, want af en toe iets ongezonds eten kan absoluut geen kwaad. En voor diverse mensen kan een gezond iets toch ongezond zijn, vanwege allergie of intolerantie.
Daarnaast leven we in Nederland niet in een kooi, dus mensen die dat willen kunnen alsnog ongezonde producten kopen in het buitenland.
Het veranderen van de leefstijl van mensen zie ik uiteraard wel als goed idee.
Ik zie dit ook als een apart iets dat los opgepakt zou moeten worden, want in hoeverre en op welke manier iemand zijn/haar leefstijl zou moeten veranderen is per persoon verschillend. En hiermee kan ‘morgen’ al begonnen worden.
#3 Jarno,
Als je geen gebruik hoeft te maken van het eigen risico dan spaar je jezelf toch het nodige uit?
Voor 2017 is dit sowieso 500 euro, terwijl je het eigen risico ook kunt verhogen.