Spiegel-TV maakte een documentaire over de selectie van leerlingen voor de Duitse sportacademie in Keulen. Ik schrok me rot.

De selectieprocedure geldt als een van de strengste van Europa. Gedurende de dag moeten de kandidaten op 20 onderdelen laten zien dat zij de basis beheersen, na twee onvoldoendes mag je niet verder. De leraren winden er geen doekjes om. In de samenvatting aan het begin van de film (vanaf 38 seconden) zeggen ze onder meer dat als ze de limieten ook nog maar iets zouden optrekken, 70% af zou vallen. "Wie nauwelijks blokfluit kan spelen, moet geen muziek willen studeren", zegt er een.

Goed en slecht, niets ertussen
Kijk in ieder geval even van minuut 27.00 tot 33.00. Daar legt zo'n echte lerares uit hoe dramatisch het is gesteld met 'de jeugd van tegenwoordig'. Sinds een jaar of 12 is volgens haar het niveau gekelderd doordat kinderen van tegenwoordig niet meer leren bewegen en ouders niet meer op hun houding letten. Juist in de fase van de groeispurt van jonge mensen is het essentieel dat hun coördinatie en motoriek worden geprogrammeerd.

Volgens de sportlerares zijn er nog maar twee groepen jeugd. Een goede en een slechte. De gebruikelijke tussengroep is verdwenen.

Bewegingsprobleem
Laten we stoppen met geneuzel over stofjes en E-nummertjes. We hebben een veel dieper liggend bewegingsprobleem. Vervolgens stapelen vanaf 20-25 jaar de (sport)blessures zich op en roept iedereen dat fysiotherapie in het ziektekostenpakket moet om dat probleem op te lossen. Het is mosterd na de maaltijd.

Eén keer per jaar 'koningsspelen' gaat ons niet redden
Baby-gym verplicht voor iedereen lijkt me beter. En het is niet voldoende dat de kleuterjuf met de kindertjes een rondje huppelt in een muf zaaltje. Jas aan en naar buiten moeten ze! Bos in, op hobbelige zandpaden lopen, evenwicht leren. Weer of géén weer. Dán mogen ze na een uur ook best een glaasje (suikerige) appelsap of sinas.

Het zou mij niet verbazen dat juist die bewegingsloze kinderen ook de groep is die zich het slechtst voedt. Eén keer per jaar 'koningsspelen' gaat ons niet redden.

Een neef van mij is sportleraar op VMBO. Hij moet steeds meer moeite doen om de kinderen in beweging te krijgen.

Nou, in ieder geval heb ik daar allemaal totaal geen last van. Ben nog soepel en sterk als nooit tevoren, ha.
Dit artikel afdrukken