Gebruik van glyfosaattolerante soja-typen zorgt voor glyfosaatresistent onkruid. Monsanto ontwikkelde daarom een nieuw type soja en bijpassend bestrijdingsmiddel en slaagde erin het door de autoriteiten goedgekeurd te krijgen.
Al jaren wordt de landbouw in gebieden met glyfosaattolerante gewassen bedreigd door resistent geworden onkruid. Om dit probleem op te lossen zijn er in de loop van de tijd verschillende nieuwe ongevoeligheden voor herbiciden bij gekomen. Een van de laatste is de resistentie tegen Dicamba.
Het herbicide Dicamba is een synthetisch auxine dat verstorend werkt in de groei van dicotyle planten, ook wel tweezaadlobbigen genoemd. Veel van de probleemonkruiden met tolerantie tegen glyfosaat zijn dicotylen. Denk bijvoorbeeld aan de palmeramarant. Dicamba is een krachtig middel bij de huidige manier van onkruidbeheersing.
De resistentie tegen Dicamba is, net als glyfosaattolerantie, het gevolg van een bacteriële eigenschap die door middel van genetische modificatie werd ingebouwd in katoen en soja (beide dicotyle planten).
Ondanks dat de patenthouder Monsanto in 2014 al toestemming kreeg van de USDA (het Amerikaanse ministerie van landbouw) om deze eigenschap te vermarkten, is er nog tot 2016 gewacht met de marktintroductie van sojabonen onder de naam Roundup Ready 2 Xtend.
Hobbels
Er lagen wat hobbels op de weg. De eerste hobbel betrof de belangrijke exportmarkten. China en Europa moesten eerst nog een eigen veiligheidsanalyse doen. Pas begin 2016 liet China de nieuwe sojabonen toe. Dat deed Monsanto en licentiehouders besluiten om de bonen aan te bieden aan boeren.
De tweede hobbel betrof Europa. De EU had nog geen toestemming verleend. Daarom besloten Cargill en ADM, 's werelds grootste graanhandelaren, de nieuwe soja, die vermoedelijk in 2016 al op meer dan 1 miljoen hectare is gezaaid, niet af te nemen. De handel kon zijn weerstand opgeven toen de EU enkele weken later besloot om de import van Dicamba-resistente soja toe te staan.
Een derde, niet te onderschatten hobbel, betrof het verbod om Dicamba te spuiten op soja en katoen. Dicamba verspreidt zich namelijk gemakkelijk. Als een boer de Dicamba-resistente sojavariant teelt en bespuit en zijn buurman niet, dan is het reëel te verwachten dat de oogst van de buurman duidelijk lager zal uitvallen.
Niet spuiten
Tijdens de marktintroductie van de nieuwe sojaboon heeft Monsanto er dan wel op aangedrongen dat er nog niet gespoten mocht worden met het Dicamba-middel, maar vertelde erbij dat driftarme varianten in aanmelding zijn. Wat viel te verwachten gebeurde. Boeren planten de nieuwe bonen en gingen spuiten.
Deze week, eind 2016, gaf EPA (de Amerikaanse variant van het CTGB ) toestemming om nieuwe, zogeheten driftarme Dicamba-formuleringen te gebruiken voor Dicambatolerante gewassen.
Poker
Het was een pokerspel en er zal veel lobbywerk voor nodig geweest zijn, vertellen ons kenners van de zaadveredelings- en bestrijdingsmiddelenmarkt. Maar Monsanto kan voortaan ook resistent onkruid bestrijden om zijn glyfosaatresistente soja te beschermen.
Dit artikel afdrukken
Het herbicide Dicamba is een synthetisch auxine dat verstorend werkt in de groei van dicotyle planten, ook wel tweezaadlobbigen genoemd. Veel van de probleemonkruiden met tolerantie tegen glyfosaat zijn dicotylen. Denk bijvoorbeeld aan de palmeramarant. Dicamba is een krachtig middel bij de huidige manier van onkruidbeheersing.
De resistentie tegen Dicamba is, net als glyfosaattolerantie, het gevolg van een bacteriële eigenschap die door middel van genetische modificatie werd ingebouwd in katoen en soja (beide dicotyle planten).
Ondanks dat de patenthouder Monsanto in 2014 al toestemming kreeg van de USDA (het Amerikaanse ministerie van landbouw) om deze eigenschap te vermarkten, is er nog tot 2016 gewacht met de marktintroductie van sojabonen onder de naam Roundup Ready 2 Xtend.
Hobbels
Er lagen wat hobbels op de weg. De eerste hobbel betrof de belangrijke exportmarkten. China en Europa moesten eerst nog een eigen veiligheidsanalyse doen. Pas begin 2016 liet China de nieuwe sojabonen toe. Dat deed Monsanto en licentiehouders besluiten om de bonen aan te bieden aan boeren.
De tweede hobbel betrof Europa. De EU had nog geen toestemming verleend. Daarom besloten Cargill en ADM, 's werelds grootste graanhandelaren, de nieuwe soja, die vermoedelijk in 2016 al op meer dan 1 miljoen hectare is gezaaid, niet af te nemen. De handel kon zijn weerstand opgeven toen de EU enkele weken later besloot om de import van Dicamba-resistente soja toe te staan.
Een derde, niet te onderschatten hobbel, betrof het verbod om Dicamba te spuiten op soja en katoen. Dicamba verspreidt zich namelijk gemakkelijk. Als een boer de Dicamba-resistente sojavariant teelt en bespuit en zijn buurman niet, dan is het reëel te verwachten dat de oogst van de buurman duidelijk lager zal uitvallen.
Niet spuiten
Tijdens de marktintroductie van de nieuwe sojaboon heeft Monsanto er dan wel op aangedrongen dat er nog niet gespoten mocht worden met het Dicamba-middel, maar vertelde erbij dat driftarme varianten in aanmelding zijn. Wat viel te verwachten gebeurde. Boeren planten de nieuwe bonen en gingen spuiten.
Deze week, eind 2016, gaf EPA (de Amerikaanse variant van het CTGB ) toestemming om nieuwe, zogeheten driftarme Dicamba-formuleringen te gebruiken voor Dicambatolerante gewassen.
Poker
Het was een pokerspel en er zal veel lobbywerk voor nodig geweest zijn, vertellen ons kenners van de zaadveredelings- en bestrijdingsmiddelenmarkt. Maar Monsanto kan voortaan ook resistent onkruid bestrijden om zijn glyfosaatresistente soja te beschermen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het belang van dit bericht is niet gemakkelijk te onderschatten. Bij de kritiek op glyfosaat richten de kritiek en zorgen zich op de kankerverwekkendheid in het menselijk lichaam van glyfosaatresiduën. Die kankerverwekkendheid is en blijft en onderwerp van dispuut omdat wetenschappelijk niet vaststelbaar is of er een echt effect is.
Glyfosaat wordt echter in grote hoeveelheden in het milieu gebruikt en blijkt daar een duidelijk vaststelbaar effect te hebben. Zodanig kennelijk dat er resistentie optreedt die vanuit de natuur zelf is georganiseerd. Op die resistentie is Dicamba het antwoord.
Interessant bericht, maar deze zin begrijp ik niet:
"Om dit probleem op te lossen zijn er in de loop van de tijd verschillende nieuwe ongevoeligheden voor herbiciden bij gekomen."
Moet "bij komen" niet zijn: "geconstrueerd"?
Overigens gaat het niet om het inbouwen van een bacterie, maar van een gen van een bacterie.
Dat gen kan, lijkt me, in principe worden overgebracht in een onkruid, bijvoorbeeld door kruising of door genoverdracht vanuit een bacterie. Dan wordt ook dat onkruid resistent tegen Dicamba, zoals er ook al onkruiden zijn met resistentie tegen glyfosaat.
Resistentie treedt vroeg of laat altijd op. Door mutaties of natuurlijke selecties die in de natuur gewoon doorlopend plaatshebben. Het is dus een constante strijd dat inkruisen, selecteren, modificeren, ectetera... tegen al die telkens opdoemde plagen.... Dat gaat al eeuwen zo.
Wouter #2, dat 'er bij komen' is een woord zoals ik het optekende uit de mond van de geneticus die met mij meekeek bij het schrijven van het bovenstaande. Je mag het lezen als 'ontstaan'. Geconstrueerd zou de associatie met 'bewust zo gedaan' kunnen inhouden, terwijl je dat nou juist niet wilt en - tenzij je heel slecht over Monsanto denkt - niet door het bedrijf bedoeld is. Het wilde een effectief en efficiënt middel ontwikkelen en geen side effects. Hoezeer die ook verwacht hadden kunnen worden en hoezeer daar nu juist de discussie over moet gaan. Is zo grootschalig middelengebruik verantwoord vanuit respect voor het Voorzorgsprincipe?
NB: dicamba is er nu juist vanwege de resistentie tegen glyfosaat die zich 'natuurlijk' heeft ontwikkeld. De discussie zou - lijkt mij - moeten gaan over de zich opstapelende effecten die hier aan de orde lijken te zijn en hun effect op de leefomgeving.
@Piet #3,
Volgens mij heb je gelijk als je zegt dat resistentie vroeger of later altijd optreedt. Maar is het wel waar dat dit altijd al zo was? Het treedt immers alleen maar op als er ook daadwerkelijk bestreden wordt. Geen plant die resistent is geworden tegen handmatig onkruid wieden.
@allen,
Het ontwikkelen van resistentie heeft iets weg van antibiotica-resistentie. In die tak van sport is inmiddels duidelijk dat het grootschalig toepassen een doodlopende weg is. Het is opvallend hoe snel glyfosaat-resistentie bij onkruiden is ontstaan. De vraag is of het verstandig is om verder verwikkeld te raken in het kat-en-muis spel van het ontwikkelen van nieuwe combinaties van genmodificaties plus bestrijdingsmiddelen en onkruiden die resistentie ontwikkelen.
An sich zal dit spel zich bij elk bestrijdingsmiddel aandienen, maar ik kan me voorstellen dat het probleem ernstiger is als een middel grootschalig wordt ingezet en hele gebieden onkruidvrij worden gehouden met één en hetzelfde middel, om twee redenen.
- Ten eerste heb ik de indruk (maar ik ben geen expert, dus het is slechts een hypothese) dat de selectie druk groter is. Alles wat niet resistent is gaat immers heel snel dood.
- Ten tweede verwacht ik dat in dergelijke gebied elk onkruid dat natuurlijke resistentie ontwikkeld grotere kansen heeft, omdat het (naast het verbouwde gewas) een soort alleenheerschappij zal hebben.
Zou dit kat-en-muis spel net zo eindig zijn als antibiotica? Als dat zo is, dan lijkt het mij zeer bedreigend voor de lange termijn voedselvoorziening.