Obesitas zou niet ontstaan door een verkeerde verhouding van het aantal ingenomen tot het aantal verbrande calorieën, maar door een verstoorde balans tussen omega-6 en omega-3 vetzuren.
Dat stellen twee Amerikaanse onderzoekers in hun editorial in het gerenommeerde medische vakblad BMJ. Ze benadrukken dat er genoeg wetenschappelijk bewijs is om aan te nemen dat ‘een calorie geen calorie is’.
De bron waaruit de calorie komt, zou de stofwisseling en het hongergevoel beïnvloeden. Calorieën uit verschillende bronnen hebben een andere werking in het lichaam. Een calorie uit een omega-6 vetzuur heeft bijvoorbeeld een ontstekingsbevorderende werking, terwijl een calorie uit een omega-3 vetzuur juist ontstekingsremmend werkt.
Van 1:1 naar 16:1
Deze verhouding, tussen omega-3 en omega-6 speelt volgens Artemis Simopoulos en James DiNicolantonio een significante rol bij obesitas. De mens is geëvolueerd op een voedselpatroon dat gelijke hoeveelheden omega-6 en omega-3 bevatte. In het huidige eetpatroon is deze 1:1 verhouding vervangen door 16:1. Technologie en moderne landbouw hebben geleid tot de productie van plantaardige oliën die rijk zijn aan omega-6 vetzuren. Tegelijkertijd zijn dieren minder gras gaan eten dat rijk is aan omega-3 en is dat vervangen door graan, maïs en soja die rijk zijn aan omega-6, schrijven de onderzoekers. Zo krijgen we op twee manieren meer omega-6 binnen en minder omega-3.
Balans herstellen
Omdat de balans tussen omega-3 en omega-6 cruciaal is volgens de onderzoekers, moet deze hersteld worden. “Het is tijd om omega-3 terug te laten keren in de voeding en omega-6 vetzuren te verminderen door andere olieën te gebruiken om mee te koken, minder vlees te eten en meer vis. De samenstelling van onze voeding moet veranderen om te kloppen met de evolutionaire aspecten van het voedingspatroon en de genen van de populatie.” Volgens Simopoulos en DiNicolantonio is het de verantwoordelijkheid van overheden en internationale organisaties om voedselbeleid te baseren op wetenschap. Zij vinden dat de focus op calorieën en energieverbruik de laatste 30 jaar duidelijk fout is geweest.
Dit artikel afdrukken
De bron waaruit de calorie komt, zou de stofwisseling en het hongergevoel beïnvloeden. Calorieën uit verschillende bronnen hebben een andere werking in het lichaam. Een calorie uit een omega-6 vetzuur heeft bijvoorbeeld een ontstekingsbevorderende werking, terwijl een calorie uit een omega-3 vetzuur juist ontstekingsremmend werkt.
Van 1:1 naar 16:1
Deze verhouding, tussen omega-3 en omega-6 speelt volgens Artemis Simopoulos en James DiNicolantonio een significante rol bij obesitas. De mens is geëvolueerd op een voedselpatroon dat gelijke hoeveelheden omega-6 en omega-3 bevatte. In het huidige eetpatroon is deze 1:1 verhouding vervangen door 16:1. Technologie en moderne landbouw hebben geleid tot de productie van plantaardige oliën die rijk zijn aan omega-6 vetzuren. Tegelijkertijd zijn dieren minder gras gaan eten dat rijk is aan omega-3 en is dat vervangen door graan, maïs en soja die rijk zijn aan omega-6, schrijven de onderzoekers. Zo krijgen we op twee manieren meer omega-6 binnen en minder omega-3.
Simopoulos en DiNicolantonio vinden dat de focus op calorieën en energieverbruik de laatste 30 jaar duidelijk fout is geweestDeze toename in omega-6 consumptie kan volgens de onderzoekers onder meer leiden tot een toename in wit vetweefsel en chronische ontstekingen. Beide zijn kenmerken van obesitas en hebben een link met diabetes type 2, hartaandoeningen, metabool syndroom en kanker.
Balans herstellen
Omdat de balans tussen omega-3 en omega-6 cruciaal is volgens de onderzoekers, moet deze hersteld worden. “Het is tijd om omega-3 terug te laten keren in de voeding en omega-6 vetzuren te verminderen door andere olieën te gebruiken om mee te koken, minder vlees te eten en meer vis. De samenstelling van onze voeding moet veranderen om te kloppen met de evolutionaire aspecten van het voedingspatroon en de genen van de populatie.” Volgens Simopoulos en DiNicolantonio is het de verantwoordelijkheid van overheden en internationale organisaties om voedselbeleid te baseren op wetenschap. Zij vinden dat de focus op calorieën en energieverbruik de laatste 30 jaar duidelijk fout is geweest.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Marjolein,
Is er bij de vertaling iets mis gegaan?
"... minder vlees te eten en minder vis." zou m.i.
"... minder vlees te eten en MEER vis." moeten zijn.
(vooral vette vis als makreel, haring, zalm volgens de voedingscentra).
Dank, Joep. Ik spring maar even in voor Marjolein en corrigeer het, want dat is idd een foutje. Lees maar: The time has come to return the ω-3 fatty acids in the food supply and decrease the ω-6 fatty acids by changing the cooking oils (figure 3) and eating less meat and more fish.
Zo hoplakee terug naar het 'stofjesdenken'.
Natuurlijk hebben de auteurs groot gelijk dat omega-3 en -6 vetzuren heel andere rollen spelen in de productie van eicosanoïden (bepaalde signaalstoffen). De berg aan aanwijzingen daarvoor is enorm en heeft bovendien een grote waarschijnlijkheid omdat de conclusies bevestigd worden door een groot aantal verschillende typen onderzoek. Maar de stap om de n-3/n-6 verhouding als een belangrijke oorzaak van obesitas te bestempelen is glibberig.
Hun referentie 20 is een belangrijk argument, waarover ze zeggen dat het "clearly showed the importance of the ω-6 to ω-3 ratio in weight gain. Ze noemen dat onderzoek zelfs "a very important study". Maar dat onderzoek is zeer zwak. Er werd bij ca. 500 vrouwen (een hele kleine subset van de Wonen's Health Initiatieven studie) gekeken naar de associatie tussen de vetzuursamenstelling in rode bloedcellen en gewichtstoename in de tien daarop volgende jaren. Welja, daar komen nogal wat mitsen en maaren bij kijken. Rode bloedcellen gaan immers maar ca. 3 maanden mee en zijn typisch een momentopname. De associaties zijn bovendien niet erg sterk (net significant en met beperkte verschillen van 2 versus 3 kg gewichtstoename). Kortom, zo 'clearly' toont dat onderzoek die associatie niet.
Enerzijds hartstikke terecht dat de auteurs er op wijzen dat het 'calorieën optellen'-paradigma niets oplevert, anderzijds hebben ze onvoldoende overtuigende aanwijzingen en lopen ze het risico dat de er opnieuw één enkele boosdoener nagejaagd wordt. Het grote plaatje ontbreekt.
Dennis, wat is dat grote plaatje dan?
Dat allerlei factoren in ons moderne leven en voeding onze fysiologie in de war schoppen.
De verhouding omega-3/omega-6 is slechts één factor en nog een versimpelde ook (GLA is bijv. ook een omega-6 vetzuur, maar wel anti-inflammatoir). Het gaat ons niet veel brengen als iedereen nu lijnzaadolie gaat slobberen of visolie capsules gaat slikken. Zou de obesitas epidemie getemperd worden als daardoor massaal de n-3/n-6 verhouding teruggebracht zou worden?