Onderzoekers van de University of Washington wilden weten waarom mensen hun tracking tools links laten liggen. Tijdens de International Joint Conference on Pervasive and Ubiquitous Computing (UbiComp 2016), die komende week in Heidelberg wordt gehouden, presenteren ze hun resultaten.
'Gedoe'
De onderzoekers bevroegen 141 gestopte Fitbit-gebruikers. Als redenen om te stoppen, gaven de Fitbitstoppers aan dat ze het 'gedoe' vonden om hun data bij te houden, niet goed wisten wat ze met de informatie aan moesten of er moeite mee hadden de data om te zetten in ander gedrag. Sommigen wisten na een tijdje genoeg om hun activiteiten niet langer te hoeven bijhouden.
Ongeveer de helft voelde zich schuldig dat ze gestopt waren met tracken, een derde had 'gemengde gevoelens' bij het stoppen.
'One-size-fits-all' geldt niet voor feedback
De onderzoekers vermoeden dat fabrikanten met hun one-size-fits-all'-aanpak kansen laten liggen om verschillende soorten gebruikers aan te spreken. Op zoek naar verbetermogelijkheden probeerden ze daarom uit of de manier waarop gestopte gebruikers feedback krijgen over hun prestaties, hen ertoe zou kunnen brengen de Fitbit weer te gebruiken.
Ze lieten hun onderzoeksgroep verschillende visuele weergaven zien van hun eigen, oude Fitbitdata. Daaruit bleek dat gebruikers die hun tracking tool korter dan 4 maanden gebruikt hadden, vooral geïnteresseerd zijn in de gegevens over het tijdstip van hun activiteit, terwijl deelnemers die de Fitbit langer gebruikten liever de duur van hun activiteit weergegeven zien. Een positieve 'framing' van de resultaten ("je hebt meer stappen gezet dan 70% van met jou vergelijkbare gebruikers") spreekt meer aan dan een negatieve ("30% van met jou vergelijkbare gebruikers wandelde meer"). Opvallend was dat de mensen die zich schuldig voelden over stoppen, gevoelig bleken voor aanbevelingen om weer te starten, terwijl degenen die vonden dat ze voldoende wisten diezelfde aanbeveling bevoogdend en onbehulpzaam vonden.
'Niet iedereen blijft voor altijd tracken'
"Op dit moment gaan self-tracking apps er van uit dat iedereen voor altijd zal blijven tracken", zegt co-auteur James Fogarty. "Gezien het feit dat sommige mensen zich opgelucht voelen als ze stoppen, zijn er betere manieren zijn om om hen meer waarde te laten halen uit de data. Denk bijvoorbeeld aan het af en toe gebruiken van de app om weer eens korte tijd alles bij te houden, of een specifiek verbeterprogramma af te werken. Toepassingen dus die er niet van uit gaan dat gebruikers dit elke dag voor de rest van hun leven doen."
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
"30% van met jou vergelijkbare gebruikers wandelde meer"
So what ? Is dat dan een ramp ?
Is het doel van het armbandje mensen een nuttig tool te verschaffen, of om trendy gadgets onder valse vlag van pseudo-nut zoveel mogelijk te verkopen. Een paar decennia geleden zat dat soort junk in je kerstpakket.
Alhoewel..
Dit soort gadgets zijn geen gadgets meer voor b.v. diabetici, voor wie de functionaliteit van vergelijken, opslag en controle een ‘dure’ gezondheidskwestie is. Draadloze connectie zit inmiddels al in elke strip-controleapparaatje ingebouwd. Meegeleverde software zorgt voor statistiek.
Nog niet zo lang geleden landgenoten uit de Hoge Venen geloodst omdat hun Garmin ‘leeg’ was. Geen kaart, geen kompas geen normaal (*) horloge bij zich..
En sporten binnen opgefokte prestatievergelijking met ‘vergelijkbare’ wandelaars, is maar een vreemd soort vermaak. Nog niet gesproken over avontuurlijk wandelen, turend op je smartphone, die een waarschuwingspoepje laat, als je van de route afwijkt.
(*) En faalt je armbandje, dan heb je pech in the middle of nowhere, want had je een gewoon wijzerhorloge, dan kon je dat, mits wat zon, als simpel kompas gebruiken..
Zoals vele gadgets in lades belanden, het is even leuk, daarna gaan we weer mobielen op de fiets, want wat is er nu leuker dan op je mobiel turend op je fiets midden in het verkeer te zitten, zoekend naar Pokemon en pas op het laatste nippertje die auto kunnen ontwijken? Toch geen gadget die zegt hoeveel kilometer ver je al bent? Als die horloges nou ook pokemon zouden aanwijzen............
Hans, geef mij idd maar een normaal horloge, dan zie ik ook hoe laat het is, is meer dan genoeg voor mij, internet heb ik thuis wel en in de metro kijk ik lekker naar buiten.
Als racefietser ben ik toch zeer te spreken over de app Strava. De meeste racefietsers die ik spreek kennen die app. Daarmee is het mogelijk wedstrijdjes tegen elkaar te fietsen zonder dat je samen fietst. De telefoon laat ik overigens gewoon achter in mijn fietszakje zitten.
Nadat mijn hartslagmeter voor het sporten het had begeven ben ik zeer blij dat er nu gadgets zijn in de vorm van horloge die het via het bandje zelf kan meten, en niet meer met zo'n lastige band om mijn buik. Dat ik er ook mee oproepen zou kunnen zien van mijn telefoon gebruik ik niet, dan blijf ik de accu laden. Overigens, ik geef toe, ook zonder hartslagmeter voel ik aardig aam hoever ik ongeveer in mijn hartslagwaarde zit. Maar voor bepaalde trainingen is zo gadgets toch reuze handig.
En, speciaal voor Astrid, de pokemon go voor apple watch
_____