2 min
Hoewel ongunstiger qua energieverbruik, kan groente uit lichtfabrieken de teelt in de volle grond of kassen toch aftroeven.
Die conclusie zou getrokken kunnen worden uit een analyse van de NRC. Gestapelde plantaardige teelt onder LED-licht biedt verschillende voordelen. Licht, mest, smaak, water- en bestrijdingsmiddelengebruik zijn heel precies te doseren. Het energiegebruik ligt echter zo hoog dat het geen verbetering is op kas- en zeker niet op teelt in de vollegrond. Daardoor blijven groenten uit gesloten groentenfabrieken duur. Dat berekenden twee Duitse wetenschappers.
Beschikbaar en vers belangrijker dan energieargument vanwege koopkracht
Die economische ongunstigheid verandert als koopkracht een minder belangrijke rol speelt of als door afgelegenheid schaarste wordt opgelost. Producten worden dan weliswaar twee tot driemaal zo duur, maar zijn wel van een uitstekende kwaliteit vers, smaakvol en beschikbaar voor wie het kan betalen.
Hetzelfde fenomeen geldt voor rijke Westerse steden die door hun afstand van centra voor plantaardige teelt vaak genoegen moeten nemen met een lage kwaliteit vers door de lange aanvoerlijnen. Supermarkten in New York zijn bijvoorbeeld voor een groot deel van hun aanbod afhankelijk van teeltgebieden in California en Mexico. In dergelijke steden in oude rijke landen bestaat ruim voldoende koopkracht voor een exclusief kwaliteitsaanbod dat vers in de stad zelf is geproduceerd en bovendien een hogere smaakkwaliteit kan bieden.
'Ook voor Duitsland al haalbaar'
De NRC sprak de Nederlandse lector Jasper den Besten (HAS Den Bosch) die verwacht dat zelfs Duitse stedelijke supermarkten al een economisch haalbare markt hebben voor producten uit gestapelde lichtfabrieken. Duitsland is voor de Nederlandse kastuinbouw het grootste afzetgebied.
Als Den Besten gelijk heeft, signaleert hij mogelijk een nieuwe tweedeling in de samenleving tussen mensen die verse groenten kunnen betalen en mensen die ze niet meer kunnen betalen omdat 'gewone' groenten de kwaliteit niet hebben om door het rijke deel te worden gekocht en te duur worden voor het andere deel van de samenleving. Onze tuinbouw zal door een lagere afzet immers duurder worden, maar in het hogere segment van de Europese markt klanten verliezen.
Milieu heeft geen stem
Zolang er geld te verdienen is, gaan de investeringen in energievretende verse en op smaakgerichte stadsteelten door. De NRC schrijft: De bouw en inrichting van de nieuwe groentefabriek van AeroFarms in de VS kost een slordige 70 miljoen euro. Door de hoge energieprijs en investeringen, zijn de bladgroenten en kruiden vaak wel twee tot drie keer zo duur als het gangbare product. Toch heeft een zakenbank als Goldman Sachs in die groentefabriek in Newark geïnvesteerd. De verklaring ligt in de zojuist aangegeven voordelen van de schaarse beschikbaarheid van vers in Aziatische steden voor kapitaalkrachtige kopers en de lange aanvoerlijnen in oude rijke landen die geen tuinbouw in de buurt van hun grote steden hebben ontwikkeld.
De koopkracht in beide situaties kan de hogere energiekosten met gemak aan. Het milieu niet, maar dat heeft geen stem. Bovendien worden het lagere water-, mest- en bestrijdingsmiddelengebruik per eenheid product van groentefabrieken als duurzaam gezien, zodat het energetische nadeel uit beeld verdwijnt.
Op Foodlog werd al verschillende keren eerder fel gediscussieerd over de energetisch ongunstige ontwikkeling die groentefabrieken met zich meebrengen in deze (Dakkas in Den Haag), deze (analyse door Levien van Zon) en deze draad (de eerste 'boervrije' boerderij in Japan).
Dit artikel afdrukken
Beschikbaar en vers belangrijker dan energieargument vanwege koopkracht
Die economische ongunstigheid verandert als koopkracht een minder belangrijke rol speelt of als door afgelegenheid schaarste wordt opgelost. Producten worden dan weliswaar twee tot driemaal zo duur, maar zijn wel van een uitstekende kwaliteit vers, smaakvol en beschikbaar voor wie het kan betalen.
Producten worden dan weliswaar twee tot driemaal zo duur, maar zijn wel van een uitstekende kwaliteit vers, smaakvol en beschikbaar voor wie het kan betalenDat heeft een groot voordeel voor Aziatische steden. Hun economieën groeien als kool. De koopkracht groeit, maar de steden kunnen door hun omvang en de afgelegenheid van tuinbouwgebieden niet beschikken over voldoende vers voedsel. Zelfs niet voor wie duurdere groente kan betalen.
Hetzelfde fenomeen geldt voor rijke Westerse steden die door hun afstand van centra voor plantaardige teelt vaak genoegen moeten nemen met een lage kwaliteit vers door de lange aanvoerlijnen. Supermarkten in New York zijn bijvoorbeeld voor een groot deel van hun aanbod afhankelijk van teeltgebieden in California en Mexico. In dergelijke steden in oude rijke landen bestaat ruim voldoende koopkracht voor een exclusief kwaliteitsaanbod dat vers in de stad zelf is geproduceerd en bovendien een hogere smaakkwaliteit kan bieden.
'Ook voor Duitsland al haalbaar'
De NRC sprak de Nederlandse lector Jasper den Besten (HAS Den Bosch) die verwacht dat zelfs Duitse stedelijke supermarkten al een economisch haalbare markt hebben voor producten uit gestapelde lichtfabrieken. Duitsland is voor de Nederlandse kastuinbouw het grootste afzetgebied.
Als Den Besten gelijk heeft, signaleert hij mogelijk een nieuwe tweedeling in de samenleving tussen mensen die verse groenten kunnen betalen en mensen die ze niet meer kunnen betalen omdat 'gewone' groenten de kwaliteit niet hebben om door het rijke deel te worden gekocht en te duur worden voor het andere deel van de samenleving. Onze tuinbouw zal door een lagere afzet immers duurder worden, maar in het hogere segment van de Europese markt klanten verliezen.
Milieu heeft geen stem
Zolang er geld te verdienen is, gaan de investeringen in energievretende verse en op smaakgerichte stadsteelten door. De NRC schrijft: De bouw en inrichting van de nieuwe groentefabriek van AeroFarms in de VS kost een slordige 70 miljoen euro. Door de hoge energieprijs en investeringen, zijn de bladgroenten en kruiden vaak wel twee tot drie keer zo duur als het gangbare product. Toch heeft een zakenbank als Goldman Sachs in die groentefabriek in Newark geïnvesteerd. De verklaring ligt in de zojuist aangegeven voordelen van de schaarse beschikbaarheid van vers in Aziatische steden voor kapitaalkrachtige kopers en de lange aanvoerlijnen in oude rijke landen die geen tuinbouw in de buurt van hun grote steden hebben ontwikkeld.
De koopkracht in beide situaties kan de hogere energiekosten met gemak aan. Het milieu niet, maar dat heeft geen stem. Bovendien worden het lagere water-, mest- en bestrijdingsmiddelengebruik per eenheid product van groentefabrieken als duurzaam gezien, zodat het energetische nadeel uit beeld verdwijnt.
Op Foodlog werd al verschillende keren eerder fel gediscussieerd over de energetisch ongunstige ontwikkeling die groentefabrieken met zich meebrengen in deze (Dakkas in Den Haag), deze (analyse door Levien van Zon) en deze draad (de eerste 'boervrije' boerderij in Japan).
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Alle aspecten overwegend, is dan niet het enig overblijvend rationele argument aangaande Vertical Farming: Led fabrikant zoekt afzetmarkt?
Twee dingen vallen mij op. Ten eerste dat het lukt om mensen twee tot drie keer zoveel te laten betalen voor een krop sla. Dat is knap, en stemt tot nadenken.
Ten tweede zie ik al meer dan een jaar de energieprijs dalen, terwijl er steeds meer alternatieve energiebronnen worden aangeboord, waardoor het aanbod alleen maar nog meer stijgt. Ondertussen worden enorme hoeveelheden geld in de wereldeconomie gepompt, waardoor geld niks meer waard is. Dus de twee beperkende factoren voor deze manier van produceren worden heel snel minder beperkend.
Ik ga stoppen met die bloemen, ik ga de groentefabrieken in.
Als Dick bedoelt dat je moet investeren in leverzekerheid, dan ben ik het met hem eens. In Zuid China verdienden we het meest met onze groentes na de tyfonen. Dan moet je wel investeren in zwaardere constructies etc..
Het treurige is eigenlijk dat wereldwijd het meeste verdient wordt in de landbouw als de concurrentie een ramp meemaakt. That's the business nowadays.
Herinneren jullie nog de natte voeten in het Westland in de jaren 90? Telen op goten kwam toen pas echt los.
Ik hoop 1 ding dat ik het niet mag meemaken dat producten als tomaten geprint gaan worden.
#2, Henric, maar niet in Nederland. Daar heeft het nou uitgerekend geen zin.
Dick, dat klopt. Maar het mooie van zo'n concept is dat het zich uitstekend leent voor kopiëren en plakken. Dit in tegenstelling tot een conventionele kas. Dat vraagt toch een aandacht om het een beetje te laten te draaien, dat wil je niet weten.