De Volkskrant brengt een onderhoudend verhaal over de moeite die het kost koeien weer de wei in te krijgen. Veehouders die in lijn met het consumentensentiment, milieubelasting én het vergoedingenbeleid hun koeien weidegang willen bieden, constateren dat moderne, hoogproductieve koeien het buiten niet fijn vinden als het regent, als het te warm is, als er teveel vliegen zijn en als het gras te kort/hoog/niet lekker genoeg is. Bovendien moeten de koeien "weer leren om het gras te plukken met de tong". Weidecoaches helpen boeren met beweidingsplannen om koeien uit hun luxestallen de wei weer in te lokken.
de Volkskrant - Koeien weer de wei in. Maar hoe ging dat ook alweer? | Binnenland | de Volkskrant
Lees ook
Aah Dirk, de plofkip, oftewel de vleeskip. Kan me daar iets bij voorstellen. Die is daar technisch, zeker als het slachtgewicht bereikt wordt, niet toe in staat denk ik ja.
Maar legkippen gaan gewoon elke avond als het donker wordt op stok.
Dat met koeien en grazen heeft niks met fokken te maken, alles met opvoeden.
Wat wel een gegeven is bij koeien die veel melk geven, is dat de voeropname in verhouding moet staan met de melkproductie. Vers gras is nat ( 85-90% water) en een koe moet dan 15 uur per dag grazen om voldoende energie op te nemen. Tegelijkertijd moet ze ook nog tijd vinden om te herkauwen. Ze moet dus bijvoeding hebben. Zijn de klimatologische omstandigheden goed voor (nagenoeg) jaarrond grasteelt dan zie je vaak systemen gebaseerd op gras met een lagere productie per koe. Des te langer de winters en/of heter de zomers des te meer staan koeien op stal en word met geconcentreerd voer bijgevoerd met als gevolg een hogere energieopname en productie per koe.
Dat een kip niet meer op stok gaat Jos, heb ik uit een studie van ene Francien de Jonge, vakgroep Alternatieve/Ecologische Landbouw van prof. Goewie, er stond zelfs 25 cms als stokhoogte. Die plofkip blijft liever op zijn borstbeen zitten, en krijgt daar ook allerlei aandoeningen aan in zijn superkorte leven, is dat dan niet bekend soms? Ik mag toch hopen dat onze lieve koe niet diezelfde weg opgaat?? Die plofkip leert het namelijk nooit meer, met de koe is het nog geen verloren zaak, maar hoe lang nog??? En @ Monique: die uitdrukking kennen wij hier ook in NL, is ooit de titel geweest van een artikel van mij in Natuur en Techniek, bedacht door de hoofdredacteur, maar daar was ik minder blij om, want daar kwam het nu juist helemaal niet te pas, want ik wilde daarin juist aangeven dat boeren vroeger beter dan wie dan ook wisten wat er moest gebeuren.
Mensen 'grazen' ook niet meer, wij gaan naar de supermarkt. En dat wij op paarden gaan rijden die die een uitloop hebben en voor de rest in een box staan klopt ook niet. De moderne hond heeft bij de mens ook zijn vervanger voor de roedel gevonden. Dat een kip niet meer op stok gaat ( wat ik trouwens betwijfel!) heeft er alles mee te maken dat zij zich blijkbaar veilig voelt. Een koe graast niet omdat het voer voorgeschoteld wordt op een bordje. Ze leren het wel, als je ze maar opsluit en niets anders te vreten geeft doet moeder natuur nog steeds haar werk.
In Vlaanderen gaat het gezegde: "wat de boer niet kent, vreet hij niet". Zo ook zijn koe dus..... triest.
Dat verbaast me eigenlijk niets, want de moderne plofkip is ook het scharrelen verleerd, en zelfs het slapen op stok als het licht dimt, hij springt er niet meer op, zelfs als die stok 30 cms hoog boven zijn snavel staat. Dus die angst voor de plofkoe waar je wel eens van hoort? Het is een reele angst lijkt mij! Ook hier blijkt maar weereens: de fokkerij en houderij zijn ongeleide projectielen, hebben meer inspraak nodig van de burger of de politiek!