Onlangs zette Varkens in Nood een filmpje van vechtende varkens in een transportwagen online. Varkenstransporteur Aalt Posthouwer schoot dat in het verkeerde keelgat. Hij besloot een eigen filmpje te maken, om de onwetende burger te laten zien wat er bij het transport echt gebeurt.
Op Boerderij legt Posthouwer uit wat de kijker op het misstandenfilmpje ziet. Bij een varkenstransport worden de biggen gegroepeerd op gewicht. Dat betekent dat bestaande hiërarchieën waarin varkens samenleven, worden doorbroken. De - in Nederland ongecastreerde - varkens stellen dan onderling een nieuwe pikorde vast op weg naar het slachthuis. Een ongewenste situatie, maar een transporteur kan nou eenmaal niet "Doe nou even niet!" roepen, "alsof het kinderen zijn die elkaar op de achterbank in de haren vliegen", zegt Posthouwer.
Posthouwer ergert zich aan de kritiek die over zijn beroep en sector uitgestort wordt. "Als mijn werknemers op weg zijn, wordt er vaak getoeterd, mensen steken hun middelvinger omhoog, er wordt gescholden. Op een verjaardagsfeestje durf je bijna niet meer te zeggen wat je overdag doet. Terwijl dat nergens voor nodig is."
Om dat te laten zien maakte Posthouwer een eigen filmpje, en maakte dat beschikbaar via zijn website en Facebook. Het is inmiddels tienduizenden keren bekeken.
Of het helpt in de maatschappelijke discussie? "Onze uitleg wordt niet gehoord, niet begrepen, terwijl organisaties als Wakker Dier en Varkens in Nood beter zouden moeten weten", verzucht hij.
Posthouwer legt uit dat transporteurs vaak 's nachts laden omdat slachterijen 's ochtends vroeg dan meteen met de varkens kunnen beginnen, en de dieren niet hoeven te wachten. Ook vertelt hij over de investeringen in de wagens, zoals ventilatiesystemen en de verplichte desinfectie. Dat zie je er aan de buitenkant niet af. Ook worden er minder varkens geladen, zodat er meer bewegingsruimte is. De keerzijde daarvan is dat er vaker gevochten wordt. Posthouwer: "Dat gewone mensen kritiek hebben, kan ik best hebben. Ze weten niks van het gedrag van een varken. Ik hoop dat we ooit uit het beklaagdenbankje komen. Dat filmpje van ons draagt er misschien aan bij. Ik heb veel positieve reacties gehad. Ook van kritische mensen.”
Dit artikel afdrukken
De - in Nederland ongecastreerde - varkens stellen dan onderling een nieuwe pikorde vast op weg naar het slachthuisTransparantie
Posthouwer ergert zich aan de kritiek die over zijn beroep en sector uitgestort wordt. "Als mijn werknemers op weg zijn, wordt er vaak getoeterd, mensen steken hun middelvinger omhoog, er wordt gescholden. Op een verjaardagsfeestje durf je bijna niet meer te zeggen wat je overdag doet. Terwijl dat nergens voor nodig is."
Om dat te laten zien maakte Posthouwer een eigen filmpje, en maakte dat beschikbaar via zijn website en Facebook. Het is inmiddels tienduizenden keren bekeken.
Of het helpt in de maatschappelijke discussie? "Onze uitleg wordt niet gehoord, niet begrepen, terwijl organisaties als Wakker Dier en Varkens in Nood beter zouden moeten weten", verzucht hij.
Dat gewone mensen kritiek hebben, kan ik best hebben. Ze weten niks van het gedrag van een varkenNiets te verbergen
Posthouwer legt uit dat transporteurs vaak 's nachts laden omdat slachterijen 's ochtends vroeg dan meteen met de varkens kunnen beginnen, en de dieren niet hoeven te wachten. Ook vertelt hij over de investeringen in de wagens, zoals ventilatiesystemen en de verplichte desinfectie. Dat zie je er aan de buitenkant niet af. Ook worden er minder varkens geladen, zodat er meer bewegingsruimte is. De keerzijde daarvan is dat er vaker gevochten wordt. Posthouwer: "Dat gewone mensen kritiek hebben, kan ik best hebben. Ze weten niks van het gedrag van een varken. Ik hoop dat we ooit uit het beklaagdenbankje komen. Dat filmpje van ons draagt er misschien aan bij. Ik heb veel positieve reacties gehad. Ook van kritische mensen.”
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#17 Er worden in de laatste reacties wat zaken door elkaar gehusseld tav stalgrootte en hokgrootte. Beide zijn variabel. De grootte van de stal spreekt voor zich. Hokgrootte daarbinnen kan variërend van bijv. 8 varkens in een hok tot en met grote groepen huisvesting waarbij er tientallen varkens in een grote stal leven. Kijk eens op http://www.stapindestal.nl/index.php/zichtstallen/130-boerderij-agro-zicht.
#16 Dick. "Dat Westfort een dergelijke logistiek kan realiseren, verbaast ook mij nogal, Jarno #14 *."
Nou dat verbaast mij dus niets!
Zie mijn eerste open vraag aan jouw in 14.
"is het stukje van Bert niet met een gekleurde bril geschreven?"
Boeiende staart aan deze discussie!
Omdat het over delen van wat er aan de hand is, in de pers gaat, zou het heel goed zijn om het ook over het geheel in het openbaar over te hebben. Dat Westfort een dergelijke logistiek kan realiseren, verbaast ook mij nogal, Jarno #14 *.
Ik heb me nogal met varkens beziggehouden en er van boeren het nodige over geleerd. Ook heb ik inmiddels geleerd dat de schakels in de keten bepaald niet altijd genoeg van elkaar weten.
Neem het woord 'uitladen' dat Marc vd Lee #15 gebruikt. Dat is vakterm voor wat een leek 'naar het slachthuis sturen' zou noemen. Het betekent dus niet 'uit de vrachtwagen laten', maar 'uit de stal wegsturen'. De grootste dieren uit een deel van een stal ('een hok') gaan het eerst; net als mensen groeien immers niet alle varkens even snel. Andere blijven achter, doorgaans binnen dezelfde, maar kleinere groep. De boer maakt zelden nieuwe groepen vanwege de trammelant die dat in de onderlinge verhoudingen tussen de dieren zou opleveren: gevechten en wonden.
Uiteindelijk gaan de beesten die maar niet wilden groeien te klein weg, omdat ze anders een nieuwe lading af te mesten varkens 1 of 2 weken op zou houden. Er blijven dan immers te weinig varkens in de hokken achter. De boer wil die zo snel mogelijk ontsmetten en weer vol zetten met een nieuw 'rondje' dieren.
Het publiek heeft hier allemaal geen weet van. Maar je kunt je ook afvragen of vleeshandelaren en inkopers weten hoe het precies werkt en wat in die logistiek van het proces als geheel nog allemaal te winnen valt. Daar mag best iemand iets aan doen.
Marc, er ligt een schone taak. Misschien moet je Bert vd Berg eens bellen en hem daarin assisteren én daar hier over rapporteren.
* als ik Marcs reactie op Jarno goed begrijp, zegt hij: het hok in een megastal telt niet meer varkens, dus Westforts aanvoer kan zich niet onderscheiden van die van andere slachters.
#14 Rangorde heeft niets te maken met dezelfde boerderij maar met hetzelfde hok. Uitladen van de snellere groeiers betekent inderdaad opnieuw bepaling van rangorde. Transport is in Nederland professioneel en is een echt vak met betrokken professionele chauffeurs. Dat je dan opgestoken vingers en toeterende verwijten krijgt, zegt veel over de onwetendheid én het snelle korte lontje oordeel. Jammer. Dat dieren worden gehouden en gedood worden voor vlees is een gegeven. Dat gebeurt met zorg en aandacht maar de confrontatie is een lastige. Toch is de enige wijze een open en transparante communicatie. Ook al kun je hard liners daarmee niet overtuigen, toch is er een grote groep die gewoon wil weten/gerust gesteld wil zijn dat er netjes wordt gewerkt in de keten van varken naar vlees.
#12 Dick Veerman, is het stukje van Bert niet met een gekleurde bril geschreven? Hij moet immers het ster varken promoten.
"De varkens zitten bijvoorbeeld in de veewagen op weg naar Westfort met soortgenoten die ze al van de boerderij kennen, zodat niet om de rangorde gevochten wordt."
Ter inleiding van mijn antwoord het volgende: in een veewagen gaan een kleine 200 varkens, verdeeld over groepen van 13.
Wanneer je dit wilt realiseren dan zullen de varkens toch echt uit een megastal moeten komen.
Wat ik zelf toepas (en in mijn ogen een verbetering van het welzijn is) is om de volgorde bij laden strikt toe te passen. Dat wil zeggen als eerste gaan de zeugjes de wagen op en als laatste de beertjes. Het laden van een wagen gebeurt in een anderhalf uur en wanneer ik de volgorde zou veranderen hebben de beertjes een uur meer tijd om met elkaar te knokken.
Het frappante is dat zodra de auto gaat rijden de dieren vanzelf rustiger worden.
Nog een ander weetje: als de snelle groeiers uit de groep zijn verdwenen (in de stal) dan kan het ook voorkomen dat nieuwe rangorde gevechten ontstaan in het hok. Immers zijn de snelle groeiers vaak ook de meest dominante dieren (hebben voorrang bij de voederbak) en nu deze weg zijn neemt nr 2 of 3 zijn kans.
Een ander belangrijk punt is logistiek, houd de reis- en wachttijden zo kort mogelijk.
Laats nog een geval gehoord dat het keurend personeel (nvwa) op d'r strepen ging staan en om 17.00 uur naar huis gingen met als gevolg dat er een paar auto's niet gelost konden worden en de varkens een nacht lang op de wagen moesten blijven zitten. Dit was niet nodig geweest wanneer ze een 20 min langer doorgewerkt hadden. (gek genoeg hoor je hier dan weer niets over in de (landelijke)pers!)
Er zijn zo tal van verbeterpunten op te noemen.
Wat ik nu ga vertellen is een gevaarlijke maar ik wil hem toch benoemen:
Hoe vaak komen onze tieners die in de zomer massaal naar de Costa's vertrekken ongeschonden uit de touringcar? Ja, ook hier vinden rangorde gevechten plaats.
Nogmaals dit is niet om het goed te praten maar zelfs wanneer de varkens vrijwillig in de veewagen gingen dan nog zal er geknokt worden; ik wil bij de raam voorin, en de volgende wil zo dicht mogelijk bij die schone blonde zitten ;)