Aerofarm richtte in een voormalige staalfabriek op een terrein van 6.500m2 een 'voedselfabriek' in waar onder kunstmatige omstandigheden grote hoeveelheden bladgroenten geteeld gaan worden. Afgelopen maart werd voor het eerst gezaaid.

'Aeroponics'
De methode die Aerofarms toepast heet aeroponics. Deze manier van groente verbouwen houdt in dat plantenwortels niet in een substraat als potgrond of water groeien, maar in de lucht hangen. In de 'worteltunnel' hangt een nevel waar planten hun voedingsstoffen uit halen. De planten worden met LEDs verlicht waarmee ook de smaak te beïnvloeden is.

Volgens Aerofarms heeft deze methode veel voordelen. De teeltcyclus is korter, de gewassen groeien beter, het voedsel is veiliger en deze manier van telen is minder belastend voor het milieu. Medeoprichter Marc Oshima zei vorig jaar op Business Insider: "We kunnen dezelfde zaden gebruiken als de vollegrondsteelt. Buiten heeft sla 30 tot 35 dagen nodig om te groeien, bij ons binnen maar 12-16 dagen. We kunnen dus 20 teelt cycli in een jaar doorlopen." De gebruikte precisietechnieken zouden bovendien de smaak van bijvoorbeeld cressen kruidiger en die van sla zoeter kunnen maken.

Aeroponics zou 95% minder water nodig hebben en doordat de teelt binnen plaatsvindt, ook kunnen afzien van gewasbeschermingsmiddelen. Dankzij de verticale teelt is maar een klein oppervlak nodig. Daarmee wil Aerofarms de voedselproductie terugbrengen in of direct bij de steden.

De 'plantenfabriek' richt zich op welgestelde klanten in de stad New York die graag zo vers mogelijk groenten willen kunnen kopen en niet vies zijn van biologische teelt op een high tech leest.

Duurzaam of duur?
Op Foodlog speelden zich recent twee discussies af rondom 'stadslandbouw', naar aanleiding van de recent geopende grootste stadsboerderij van Europa in Den Haag en het zelfvoorzienende ReGen Village bij Almere. Het pijnpunt spitst zich toe op de vraag of dit soort initiatieven meer kunnen zijn dan een duur, luxe en juist onduurzaam 'speeltuintje'. De onduurzaamheid wordt volgens critici bepaald door het hoge energieverbruik en het feit dat alle meststoffen zonder enig natuurlijk recycleringssysteem moeten worden aangevoerd. De snelheids- en oppervlaktewinst worden daardoor mogelijk meer dan volledig teniet gedaan.
Dit artikel afdrukken