Terwijl het boek vooral ingaat op de vraag wat gezond eten is, ligt de focus van het symposium op de vraag hoe je gezond eet en waarom zoveel mensen dat niet doen.

De doelgroepen verschillen. Het boek is voor de gemiddelde consument die wat hulp wil bij voedselkeuzes. Op het symposium zijn vooral de mensen aanwezig die consumenten daarbij begeleiden en op weg willen helpen. Diëtisten dus en leefstijlcoaches, bloggers en gewichtsconsulenten.

Symposium: misleiding en verleiding
Er staan een paar mooie sprekers op het programma van het symposium. Public Health professor Jaap Seidell trapt af met een verhaal over hoe consumenten continu worden verleid tot verkeerde voedselkeuzes. Hij legt de nadruk op het reguleren van voeding. “Je kunt mensen wel in een luilekkerland stoppen en dan zeggen dat ze niets mogen eten maar dat werkt niet. Onze impulsen zijn sterker dan onze rationale,” aldus Seidell.

Laura Bouwman van de Wageningen Universiteit belicht het maken van voedingskeuzes vooral vanuit de sociale wetenschap. Zij benadrukt dat heel veel mensen wel goede keuzes maken. Uit haar onderzoek komt naar voren dat dit vooral mensen zijn die onder meer een sterk gevoel van samenhang ervaren, een flexibele houding hebben ten opzichte van eten en een hoge eigen-effectiviteit hebben. Ook levenservaringen spelen een rol. Kinderen van ouders die liefde voor eten en het bereiden ervan overbrengen, eten later zelf ook gezonder - ongeacht de kwaliteit van de kookkunsten van de ouders. Bouwman benadrukt dat sfeer en gevoel rondom het eten cruciaal zijn voor een gezonde relatie met voeding.

Leren omgaan met verleidingen
Na de heerlijke ‘I’m a Foodie-proof’ lunch nuanceert Emely de Vet van de WUR het beeld over verleidingen. “Wij zijn geen slachtoffer van de omgeving, maar we interacteren ermee.” Alle contexten waarin we leven gezond maken is volgens haar niet haalbaar, daarom moeten mensen leren omgaan met de verleidingen in de omgeving. Hierbij kan je inspelen op het impulsieve gedrag, bijvoorbeeld door nudging, en het reflectieve systeem versterken door mensen strategieën aan te leren om de verleidingen te weerstaan.

Aansluiten bij 'het wezen'
De laatste externe spreker is godsdienstwetenschapper Els Maeckelberghe van het UMCG. Volgens haar is eten onlosmakelijk verbonden met alle religies. Zowel in religie als in voeding zoeken mensen naar waarden als puurheid, goedheid en moraliteit. “Om mensen gezond te leren eten, kunnen we een voorbeeld nemen aan het geloof. Een godsdienst krijgt mensen zo ver om strikte eetvoorschriften te volgen.” Dit komt door de context rondom het eten. Maeckelberghe beveelt dan ook aan om te kijken welke context en waarden de individuele mens aan eten verbinden. “Sluit aan bij wat de verbinding is van voedsel met het wezen, het zijn. Dat is meestal niet gezondheid.”

Doen als een goeroe, maar dan wetenschappelijk
Ook twee van de vier auteurs komen nog aan het woord; Liesbeth Smit en Marijke Berkenpas. Wat ze met het boek voor ogen hadden is om te doen wat goeroes als Rens Kroes en Fajah Lourens ook doen, maar dan met teksten en recepten die de wetenschap als basis hebben. Daarnaast willen ze af van de ‘voedingsstoffenpraat’ en meer toe naar het geheel van het eetpatroon.

Het boek geeft leuke tips over de manier waarop je wetenschappelijk onderzoek kunt interpreteren, hoe je op sensatie beluste websites herkent en waarom er zoveel vage voedingsclaims zijn
Down to earth
Het is een mooi boek met prachtige foto’s waarbij het water je in de mond loopt. Qua lay-out is het minstens net zo mooi als de boeken van de goeroes. De tekst in het boek is eenvoudig, lekker leesbaar en down to earth. De 'voedingsamazones' wisselen tips en ideeën af met uitleg over het hoe en wat van voeding. Er is geen bangmakerij en de toon is nuchter. Ze benadrukken dat je alles moet bekijken in de context van het totale eetpatroon en waar nodig brengen ze dit door infographics goed in beeld (zie foto). Door op die manier tegen het eetpatroon aan te kijken, creëren ze bij de lezer een bewustwording dat je niet zo moeilijk hoeft te doen over eten en weten ze de saaie, niet-spannende boodschap ‘eet met mate’ toch over te brengen.

Het boek geeft leuke tips over de manier waarop je wetenschappelijk onderzoek kunt interpreteren, hoe je op sensatie beluste websites herkent en waarom er zoveel vage voedingsclaims zijn. Zo proberen de auteurs mensen zelf meer na te laten denken over wat ze lezen.
De auteurs slagen er niet helemaal in om voedingsstoffenpraat te vermijden. In de uitleg waarom je dingen wel of niet moet eten komt verdacht vaak informatie over voedingsstoffen naar voren.

Out-of-the-box
De doelgroep voor dit boek lijkt vooral de generatie Millenials te zijn en mensen die ervan houden om creatief met eten bezig te zijn. Niet iedereen zal zo out-of-the-box willen als sommige recepten gaan, maar zoals Marijke Berkenpas eerder in het interview al aangaf, willen ze ook juist een verrassende insteek hebben. Mensen die meer hechten aan wat meer het oude vertrouwde kunnen beter terecht op de site van het Voedingscentrum, voor iedereen die eens wat anders wil staat dit boek vol met ideeën.

Het voorbereiden van de gerechten vraagt een extra rondje door de supermarkt. De recepten in het boek bevatten een aantal ingrediënten die niet bij iedereen in het keukenkastje staan. Dat maakt het boek spannend. In combinatie met de foto’s ziet het er zo aantrekkelijk uit dat je ook gelooft dat het goed zal smaken en het dus toch maar eens gaat proberen.
Dit artikel afdrukken