Nestlé, ’s werelds grootste voedingsmiddelenbedrijf, maakt zich grotere zorgen over de groeiende zoetwatertekorten dan over de financiële crisis. Dat blijkt uit een gelekt rapport dat beschikbaar werd gemaakt op wikileaks.
Nestlé, bekend van onder meer Nespresso en Kitkat, zet zichzelf meestal liever niet in de schijnwerpers wanneer het gaat over duurzaamheid. Het bedrijf mijdt confrontaties en polemiek. In het gelekte rapport staat zelfs expliciet: “Sensitive to its public image, Nestle has maintained a low profile in discussing solutions and tries not to preach … the firm scrupulously avoids confrontation and polemics, preferring to influence its audience discretely by example.”
Het is dus bijzonder dat het rapport, met nou juist uitgesproken standpunten, wel in de openbaarheid gekomen is. Het dateert overigens al uit 2009 en draagt als titel Tour d' Horizon with Nestlé: Forget The Global Financial Crisis, The World is Running Out of Fresh Water‘. Het schetst een sombere toekomst. Onderstaand een aantal opmerkelijke constateringen.
Water meest nijpende probleem
Volgens Nestlé is zoetwater de Achilleshiel van de mondiale voedselproductie, zelfs meer dan de beschikbaarheid van land. Nestlé voorspelt dat al in 2025 een derde van de wereldpopulatie te kampen zal hebben met waterschaarste. Probleemgebieden zijn het Midden-Oosten, het noorden van India en China en het westen van de VS.
In principe genoeg water voor iedereen
Schattingen van Nestlé laten zien dat er in principe genoeg water is voor iedereen, alleen niet wanneer iedereen 'eet als een gemiddelde Amerikaan'. Zou wereldwijd het vleesrijke Amerikaanse voedingspatroon een feit zijn geweest, dan zouden de zoetwatervoorraden 15 jaar geleden al op zijn geweest, zegt Nestlé. Volgens Nestlé vraagt vleesconsumptie 10 keer meer water dan de consumptie van planten. Nu wereldwijd de middenklasse sterk groeit en daarmee ook de vraag naar vlees, komen de zoetwatervoorraden steeds meer onder druk te staan.
In het rapport worden vier oplossingen voor de waterschaarste besproken.
1. Invoeren van een virtuele markt voor water. Hierdoor krijgt water een prijs in overeenstemming met de schaarste en wordt kwistig gebruik tegengegaan.
2. Stopzetten van subsidies voor biobrandstoffen en verplichte bijmenging van biobrandstoffen afschaffen. Subsidies en verplichte bijmenging verergeren de zoetwaterschaarste. Volgens Nestlé is 1.000 liter water nodig om 1,5 liter ethanol te produceren.
3. Universele introductie van genetisch gemodificeerde gewassen (GMO's). GMO-gewassen hebben hogere opbrengsten en zijn beter bestand tegen verzilting. Nestlé heeft eerder producten met GMO-ingrediënten uit het assortiment gehaald onder druk van consumenten. Intern staat Nestlé hier niet achter en is het bedrijf overtuigd dat GMO-gewassen de toekomst van de landbouw vertegenwoordigen.
4. Vrije handel van agrarische producten. Volgens Nestlé is het onlogisch om in droge gebieden met subsidies gewassen te telen. Vrije handel zorgt er voor dat producten geproduceerd worden op plaatsen waar dat het meest economisch en efficiënt kan.
Nestlé zegt expliciet niet te geloven in ontzilting van zeewater als oplossing, vanwege de hoge kosten van de processen en vervuiling.
Opvallend genoeg blijkt uit het rapport een 'generatiekloof' in de Nestlé-managers en de mate waarin zij zich zorgen maken over de schaarste in de wereld. Jongere managers maken zich grote zorgen, oudere minder. Oudere managers beroepen zich op het feit dat het bedrijf zich tot nu toe in zowel goede als slechte tijden heeft weten te handhaven en geloven dat er altijd vraag naar Nestlé’s producten zal blijven bestaan.
Dit artikel afdrukken
Het is dus bijzonder dat het rapport, met nou juist uitgesproken standpunten, wel in de openbaarheid gekomen is. Het dateert overigens al uit 2009 en draagt als titel Tour d' Horizon with Nestlé: Forget The Global Financial Crisis, The World is Running Out of Fresh Water‘. Het schetst een sombere toekomst. Onderstaand een aantal opmerkelijke constateringen.
Water meest nijpende probleem
Volgens Nestlé is zoetwater de Achilleshiel van de mondiale voedselproductie, zelfs meer dan de beschikbaarheid van land. Nestlé voorspelt dat al in 2025 een derde van de wereldpopulatie te kampen zal hebben met waterschaarste. Probleemgebieden zijn het Midden-Oosten, het noorden van India en China en het westen van de VS.
In principe genoeg water voor iedereen
Schattingen van Nestlé laten zien dat er in principe genoeg water is voor iedereen, alleen niet wanneer iedereen 'eet als een gemiddelde Amerikaan'. Zou wereldwijd het vleesrijke Amerikaanse voedingspatroon een feit zijn geweest, dan zouden de zoetwatervoorraden 15 jaar geleden al op zijn geweest, zegt Nestlé. Volgens Nestlé vraagt vleesconsumptie 10 keer meer water dan de consumptie van planten. Nu wereldwijd de middenklasse sterk groeit en daarmee ook de vraag naar vlees, komen de zoetwatervoorraden steeds meer onder druk te staan.
Nestlé zegt expliciet niet te geloven in ontzilting van zeewater als oplossing, vanwege de hoge kosten van de processen en vervuilingHoe verder?
In het rapport worden vier oplossingen voor de waterschaarste besproken.
1. Invoeren van een virtuele markt voor water. Hierdoor krijgt water een prijs in overeenstemming met de schaarste en wordt kwistig gebruik tegengegaan.
2. Stopzetten van subsidies voor biobrandstoffen en verplichte bijmenging van biobrandstoffen afschaffen. Subsidies en verplichte bijmenging verergeren de zoetwaterschaarste. Volgens Nestlé is 1.000 liter water nodig om 1,5 liter ethanol te produceren.
3. Universele introductie van genetisch gemodificeerde gewassen (GMO's). GMO-gewassen hebben hogere opbrengsten en zijn beter bestand tegen verzilting. Nestlé heeft eerder producten met GMO-ingrediënten uit het assortiment gehaald onder druk van consumenten. Intern staat Nestlé hier niet achter en is het bedrijf overtuigd dat GMO-gewassen de toekomst van de landbouw vertegenwoordigen.
4. Vrije handel van agrarische producten. Volgens Nestlé is het onlogisch om in droge gebieden met subsidies gewassen te telen. Vrije handel zorgt er voor dat producten geproduceerd worden op plaatsen waar dat het meest economisch en efficiënt kan.
Nestlé zegt expliciet niet te geloven in ontzilting van zeewater als oplossing, vanwege de hoge kosten van de processen en vervuiling.
Jongere managers maken zich grote zorgen, oudere minderInterne kijk op toekomst Nestlé verdeeld
Opvallend genoeg blijkt uit het rapport een 'generatiekloof' in de Nestlé-managers en de mate waarin zij zich zorgen maken over de schaarste in de wereld. Jongere managers maken zich grote zorgen, oudere minder. Oudere managers beroepen zich op het feit dat het bedrijf zich tot nu toe in zowel goede als slechte tijden heeft weten te handhaven en geloven dat er altijd vraag naar Nestlé’s producten zal blijven bestaan.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik schreef drie jaar geleden al een blog over Nestlé en water. Wolf in schaapskleren.
Puntje 3, is dat niet uitstel van executie? Het probleem wordt steeds erger, met GMO-gewassen kun je misschien nog iets redden maar het lost niets fundamenteels op.
Zijner deskundigen, die weten of Water uit de zee ,zout dus, gewonnen kan worden?
Nestle gelooft er al zeven jaar niet in. Ik wel. Drinkwater uit zee halen tegen lage kosten.
Werknemer: de zon. En eventueel nog een flexwerker: wind.
Gelukkig laten onderzoekers naar goedkope technologie zich niet door Nespresso's ontmoedigen. Maar het schiet niet hard op.
Jan en Wouter, volgens het onvolprezen lowtechmagazine.be (dat graag zon- en windenergie ziet, waar het rendement oplevert) vergt ontzilting tot voorbij het peak-point een onrealistische hoeveelheid energie. Het stukje dateert uit 2007, maar is bij mijn weten nog altijd gebaseerd op de meest actuele technologie (filtering dmv omgekeerde osmose). Er is nog een bezwaar: de zoutberg maakt het zeemilieu op de plek van winning aanzienlijk zouter. Tenzij je natuurlijk ergens een afvalpark voor zout creeert of het ergens in de bodem opslaat, maar daarmee creeer je ook een milieuvraagstuk.
Beter is dan ook - zeggen de groene geitenwollensokken van lowtech, net als de geldverdieners van Nestlé - het verbruik van zoetwater te beperken, dan de vlucht en de onwaarschijnlijke gok naar voren te kiezen: het peak water ligt te dichtbij en kan de lakmoestest van het rekenwerk niet doorstaan.
Het zou de moeite waard zijn er weer eens in te duiken. Vitens deed in 2009 een proef in Nederland om de energie- en milieukosten in een praktijkproef in kaart te brengen. De resultaten hebben bij mijn weten niet voor grote krantenkoppen gezorgd.