In drie verschillende experimenten bij in totaal ruim 660 verschillende proefpersonen, probeerden Amerikaanse onderzoekers vast te stellen wat het effect is van het geluid van eten – het crunch effect - op de voedselinname. Het geluid van voedsel is volgens de auteurs een ‘vergeten’ smaakcomponent. Mensen genieten over het algemeen meer van knapperig eten en het geluid daarvan eten is een aspect van onze beleving daarvan.

Experimenten
De onderzoekers stelden vier verschillende groepen samen om te bepalen of hoeveel mensen eten onder invloed van het geluid van voedsel dat mensen ervaren tijdens het eten.

Ze vroegen de eerste groep welk zintuig zij het belangrijkst vinden tijdens het eten. Smaak en uiterlijk bleken het meest bepalend, geluid het minst. Ook gaven de deelnemers aan dat geluid geen invloed heeft op de hoeveelheid eten.

Bij het eerste experiment, waarbij een groep deelnemers koekjes moesten proeven, bleek het geluid toch invloed te hebben op de hoeveelheid; de proefpersonen aten minder wanneer de koekjes harder 'kraakten', dus wanneer het eetgeluid harder was. Dit werd niet alleen bepaald door de knapperigheid van het koekje, maar ook door hoe hard of zacht de deelnemers zelf kauwden. Bij het tweede experiment kregen de deelnemers een koptelefoon op met andere geluiden. Wanneer het geluid via de koptelefoon hard was en dus het geluid van het eten overstemde, aten de proefpersonen meer dan wanneer ze hun eetgeluiden nog wel konden horen.

Wie met harde muziek aan of in lawaaiige omgevingen eet, zal waarschijnlijk meer eten. Marketeers zouden op het idee kunnen komen om chips en ander snacks nog knapperiger te maken als ze hun maatschappelijke taak serieus nemen en ons er minder van willen laten eten
In het derde experiment voegden de onderzoekers een tekst toe over het product wat de deelnemers moesten proeven. De ene tekst richtte zich op de crunch van de chips in het bakje, de andere tekst benadrukte de smaak. De deelnemers die de tekst over het geluid kregen, bleken minder te eten dan de mensen bij wie het om de smaak ging.

Mindful of verveeld
Hoe het komt dat mensen minder eten wanneer ze meer letten op het geluid dat dat eten maakt in hun mond, weten de onderzoekers nog niet. Als mogelijkheid noemen ze dat luisteren naar het eetgeluid ‘mindful eten’ stimuleert, waardoor je bewuster eet. Een andere mogelijkheid is dat mensen simpelweg verveeld zijn als ze tijdens het eten alleen maar naar hun eigen geluiden luisteren.

Wat de verklaring ook is, luisteren naar eetgeluiden lijkt een methode om de hoeveelheid die je van iets eet, de portiegrootte dus, terug te dringen. Deze eetgeluiden kunnen op verschillende manieren versterkt of afgezwakt worden. De persoon zelf kan luidruchtig of zacht eten en geluiden in de omgeving kunnen het eetgeluid overstemmen. Ook kunnen producenten het eetgeluid daadwerkelijk harder laten zijn door het product knapperiger te maken, of meer nadruk leggen op het geluid door een reclameboodschap op de verpakking (denk aan 'extra crunchy').

Deze studie toont volgens de auteurs aan dat het geluid dat eten in je mond maakt direct mee bepaalt hoeveel je er van eet. Wie met harde muziek aan of in lawaaiige omgevingen eet, zal waarschijnlijk meer eten. Fabrikanten van etenswaren zouden op het idee kunnen komen om cereals, chips en andere snacks nog knapperiger te maken als ze hun maatschappelijke taak serieus nemen en ons er minder van willen laten eten.

Fotocredits: Crunch, Jeff Eaton
Dit artikel afdrukken