Onder die plastische kop bracht de Britse Telegraph de resultaten van een Amerikaans onderzoek dat het eetpatroon in kaart bracht van1.905 patienten bij wie recent longkanker werd vastgesteld. Hun eetpatroon werd vergeleken met ruim 2.400 gezonde mensen.
Het eten van producten met 'snelle suikers' - zoals wittebrood, bagels, rijst en croissants - zou de kans op longkanker significant vergroten. Het onderzoek werd uitgevoerd om vast te stellen wat de oorzaak is van longkanker bij niet-rokers en mensen die nog nooit hebben gerookt.
Volgens de onderzoekers van de University of Texas is longkanker duidelijk geassocieerd met de consumptie van producten met een hoge Glycemische Index (GI). Het zou dus gaan om producten met zogenaamde 'snelle suikers' die in hoog tempo in de bloedbaan worden opgenomen.
Mensen met de hoogste inname van hoge GI-producten bleken in het onderzoek een 49% hogere kans op longkanker te hebben dan mensen die de meeste lage GI-producten eten. Bij mensen die nog nooit gerookt hadden lag die kans nog hoger. Een lagere opleiding bleek de hogere kans op longkanker te versterken. Dat zou te maken kunnen hebben met het feit dat lagere opleidingen zorgen voor lagere inkomens. Mensen met lagere inkomens in de VS hebben veelal een ongezond, door veel snelle suikers gedomineerd eetpatroon.
Er is geen oorzakelijke relatie tussen 'het eten van wittebrood' en longkanker vastgesteld. De onderzoeksresultaten en interpretatie daarvan door de onderzoekers wijzen er niettemin op dat een menu dat bestaat uit voornamelijk op koolhydraten gebaseerde dikmakende voeding tevens de kans op longkanker zou vergroten.
Het onderzoek staat vooralsnog in een onduidelijke relatie tot de resultaten van observationeel epidemiologisch onderzoek. Professor Ellen Kampman (WUR) is gespecialiseerd in de relatie tussen voeding en kanker. Zij liet ons weten dat het World Cancer Research Fund uitgaat van een "een inverse associatie tussen BMI en longkanker. Dus hoe hoger de BMI [de maat die de relatie tussen gewicht en lengte aangeeft, red] hoe lager het risico op longkanker. Hiervoor is geen mechanistische verklaring en het kan goed zijn dat dit wordt veroorzaakt door ‘reverse causation’. Dat betekent dat mensen wellicht al ongediagnosticeerde longkanker hadden en daardoor gewicht verloren. Ook roken kan deze inverse relatie verklaren, omdat rokers over het algemeen ook lichter zijn."
Het eten van producten met 'snelle suikers' - zoals wittebrood, bagels, rijst en croissants - zou de kans op longkanker significant vergroten. Het onderzoek werd uitgevoerd om vast te stellen wat de oorzaak is van longkanker bij niet-rokers en mensen die nog nooit hebben gerookt.
Volgens de onderzoekers van de University of Texas is longkanker duidelijk geassocieerd met de consumptie van producten met een hoge Glycemische Index (GI). Het zou dus gaan om producten met zogenaamde 'snelle suikers' die in hoog tempo in de bloedbaan worden opgenomen.
Mensen met de hoogste inname van hoge GI-producten bleken in het onderzoek een 49% hogere kans op longkanker te hebben dan mensen die de meeste lage GI-producten eten. Bij mensen die nog nooit gerookt hadden lag die kans nog hoger. Een lagere opleiding bleek de hogere kans op longkanker te versterken. Dat zou te maken kunnen hebben met het feit dat lagere opleidingen zorgen voor lagere inkomens. Mensen met lagere inkomens in de VS hebben veelal een ongezond, door veel snelle suikers gedomineerd eetpatroon.
Er is geen oorzakelijke relatie tussen 'het eten van wittebrood' en longkanker vastgesteld. De onderzoeksresultaten en interpretatie daarvan door de onderzoekers wijzen er niettemin op dat een menu dat bestaat uit voornamelijk op koolhydraten gebaseerde dikmakende voeding tevens de kans op longkanker zou vergroten.
Het onderzoek staat vooralsnog in een onduidelijke relatie tot de resultaten van observationeel epidemiologisch onderzoek. Professor Ellen Kampman (WUR) is gespecialiseerd in de relatie tussen voeding en kanker. Zij liet ons weten dat het World Cancer Research Fund uitgaat van een "een inverse associatie tussen BMI en longkanker. Dus hoe hoger de BMI [de maat die de relatie tussen gewicht en lengte aangeeft, red] hoe lager het risico op longkanker. Hiervoor is geen mechanistische verklaring en het kan goed zijn dat dit wordt veroorzaakt door ‘reverse causation’. Dat betekent dat mensen wellicht al ongediagnosticeerde longkanker hadden en daardoor gewicht verloren. Ook roken kan deze inverse relatie verklaren, omdat rokers over het algemeen ook lichter zijn."
Wat ik ontzettend graag van Jaap Seidell zou willen horen is zijn reactie op Dennis #04.3. Hoe kan het toch gebeuren dat we steeds weer dit soort interpretatieverschijnselen naar ons hoofd geslingerd krijgen als het nieuwste en absoluutste resultaat van voedingsonderzoek?
Kijk ook even naar iets anders.
Wat zit er in het Amerikaanse wittebrood? Veel verpakt brood kan je lang bewaren, voelt heel anders aan dan bij ons en zet mij aan het denken. Er staat vaak veel meer op het etiket dan alleen meel, water, gist, lupine, zout en broodverbeteraar.
Wat te denken van:
Potassium bromate, Azodicarbonamide, Ammonium sulfate, Calcium propionate, Soy lecithin, Sodium stearoyl lactylate, Monocalcium phosphate. En dat dagelijks in de hoofdvoeding.
"In 1999, the Center for Science in the Public Interest petitioned the FDA to prohibit the use of potassium bromate, charging that the FDA had known for years that bromate causes cancer in lab animals. It is still in use today, although some artisan bakeries will use unbromated flour."
Ik heb er geen verstand van, maar een prima brood bak je van meel, water, gist en zout.
Dan moeten we dat hanno pijl vragen!
Dick Veerman dat is in dit geval een onaannemelijk mechanisme omdat mensen met obesitas juist een sterk verlaagd risico hebben op longkanker. Obesitas is geassocieerd met een verlaagd risico op longkanker bij rokers maar ook bij niet-rokers (die overigens maar zelden longkanker krijgen). Hoe hadden de onderzoekers hier volgens Hanno naar moeten kijken ? Alsnog insuline meten in longkanker-patiënten ? Dat lijkt me niet zinvol. Insuline (of andere groeifactoren als IGF-1) kan wel tumorgroei bevorderen maar niet initiëren en heeft dat dan gedaan vele jaren vóór de diagnose.
Ik hou het wat betreft de verklaring op de associatie tussen roken en een ongezond leef- en voedingspatroon (confounding en residual confounding zoals al in veel studies is aangetoond).
Jaap, dank!!
Hanno Pijl (diabeteskenner, hoogleraar aan het LUMC) laat dit weten: "Er lijkt een link tussen obesitas en een vrij breed scala aan kwaadaardige aandoeningen. Dat doet vermoeden dat obesitas op een of andere wijze een "tumor-stimulerende" conditie is. Obesitas gaat vaak gepaard met hoge insuline concentraties in het bloed en insuline is een groeifactor. Mogelijk speelt insuline dus een rol. Daar hebben de onderzoekers echter niet naar gekeken."