Het boerengezin Asma uit Schartsterbrug in Friesland heeft 150 koeien die op jaarbasis ongeveer 1 miljoen liter melk produceren. Bij een melkprijs van 38 cent draaien ze quitte. Nu de melkprijs net onder de 30 cent is gedaald, moeten ze dus zo'n €100.000 bijbetalen om hun bedrijf uit te kunnen oefenen.
'We worden uitgemolken' kopt De Telegraaf die met het gezin sprak. Een citaat uit het interview met boerin Gea Asma: ,,Dat kunnen we niet lang volhouden. Wij hebben gelukkig een eigen boerderij en 55 hectare grond, maar we hebben ook een nieuwe stal gebouwd met een hypotheek. Dat moet je wel afbetalen. En als je pachtboer bent, kun je het helemaal schudden. Zij hebben heel weinig eigen vermogen. Ongeveer dertig procent kan nu al niet meer de aflossing betalen. Het is verschrikkelijk als je voor de zoveelste keer een boerenbedrijf ziet omvallen.”
De familie zou het bedrijf kunnen verkopen omdat ze voldoende niet met hypotheken belaste grond hebben. Dat doen ze echter niet. Hun kinderen willen het bedrijf overnemen. Daarom ploeteren ze door. Wie echter blijvend verlies maakt, komt een keer tot de ontdekking dat hij al zijn grond in onderpand moet geven om verder te kunnen. De melkprijs gaat natuurlijk weer een keer omhoog en blijft dan hopelijk lang genoeg hoog. Die hoop is vooral bepalend voor de wil om door te gaan als je als boer opvolgers hebt.
Het interview geeft een mooi inzicht in de Nederlandse melkboerenziel.
De Telegraaf - 302 Found
'We worden uitgemolken' kopt De Telegraaf die met het gezin sprak. Een citaat uit het interview met boerin Gea Asma: ,,Dat kunnen we niet lang volhouden. Wij hebben gelukkig een eigen boerderij en 55 hectare grond, maar we hebben ook een nieuwe stal gebouwd met een hypotheek. Dat moet je wel afbetalen. En als je pachtboer bent, kun je het helemaal schudden. Zij hebben heel weinig eigen vermogen. Ongeveer dertig procent kan nu al niet meer de aflossing betalen. Het is verschrikkelijk als je voor de zoveelste keer een boerenbedrijf ziet omvallen.”
De familie zou het bedrijf kunnen verkopen omdat ze voldoende niet met hypotheken belaste grond hebben. Dat doen ze echter niet. Hun kinderen willen het bedrijf overnemen. Daarom ploeteren ze door. Wie echter blijvend verlies maakt, komt een keer tot de ontdekking dat hij al zijn grond in onderpand moet geven om verder te kunnen. De melkprijs gaat natuurlijk weer een keer omhoog en blijft dan hopelijk lang genoeg hoog. Die hoop is vooral bepalend voor de wil om door te gaan als je als boer opvolgers hebt.
Het interview geeft een mooi inzicht in de Nederlandse melkboerenziel.
Het lijkt duidelijk, de vrije markt doet zijn werk, misschien wel op de verkeerde manier. Echter Boer Atsma had kunnen weten dat de melkprijs onderuit zou gaan bij het loslaten van het quotum. Groeien is en was een must maar wel geleidelijk en op een manier dat je forse dalingen van de melkprijs kon verdragen. Bij een te zware financiering loop je in een vrije markt eenmaal grotere risico's. Als iedereen geleidelijker was gegroeid was dit probleem niet ontstaan. En inderdaad zo worden de boeren langzaam maar zeker eigendom van de bank en die kan er niets mee en dan ontstaan dezelfde problemen als in de glastuinbouw. Een aantal bedrijven zal om moeten vallen om de rest overeind te houden.Het is alleen de vraag wie valt om, het bedrijf dat gezond gegroeid is (dat zou zonde zijn) of de harde groeiers die te zwaar gefinancierd zijn ( en die hadden kunnen weten dat zij dit risico liepen, tenminste als ze een goede risicoanalyse hadden gemaakt.