Consumenten en producenten hebben een totaal verschillende begrip van het woord 'portie'. Reden voor de Consumentenbond om te pleiten voor het afschaffen van de portievermelding.
De Consumentenbond vroeg aan een panel van 2.853 consumenten hoe zij de voedingswaarde van een levensmiddel op de verpakking interpreteren.
Hun visie blijkt flink af te wijken van de vermeldingen die fabrikanten op verpakkingen zetten. Wettelijk hoeven producenten niet meer op de verpakking te zetten dan de voedingswaarde per 100 gram. In de praktijk blijken ze er ook de voedingswaarde 'per portie' op te zetten.
Een Twix bestaat bijvoorbeeld uit twee repen in één verpakking. Wat is de portie? Eén verpakking, dus twee repen, zegt de consument. Nee, één reep, vindt de producent, die de voedingswaarde 'per portie' op de verpakking zet.
Eén richtlijn
De Consumentenbond vindt dat dat anders moet: "Óf alle portievermeldingen de deur uit, óf een richtlijn voor productgroepen waaraan alle fabrikanten zich houden." Bij die ene richtlijn zullen dan ook het Voedingscentrum, de FNLI en de Stichting 'Ik-kies-bewust' zich moeten aansluiten. Al die instanties hanteren namelijk een eigen lijst met heel uiteenlopende definities van het begrip portiegrootte, zegt de Bond.
Van het panel ziet 40% het liefst één biscuit als portie; 30% heeft genoeg aan de voedingswaarde per 100 gram en maakt dan zelf wel uit hoeveel hij of zij eet.
'Absurd'
Bij vissticks is de situatie bijna absurd. Albert Heijn Basic vindt 100 gram een portie. Dat zijn 3,3 vissticks. Vismarine vindt 1 visstick al een portie, terwijl Iglo het zelfs op 5 houdt. Dat legt Iglo zo uit: "150 gram vissticks komt overeen met 100 gram vis. En die portie is gelijk aan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vis volgens de Schijf van Vijf van het Voedingscentrum". Die 50 gram paneer bij de 100 gram vis krijgt je er gratis en neutraal bij, suggereert Iglo.
Ook in het panel lopen de 'ideale' portiegrootte uiteen. De meesten houden het op 3 vissticks, anderen gaan uit van 5 of 1 - voor kleine eters. En ook hier klinkt het: "Ik wil het per visstick weten, dan kan ik zelf m'n portie bepalen."
Weg met die vage portie, zegt de Consumentenbond dan ook.
Fotocredits: Daviddave
Dit artikel afdrukken
Hun visie blijkt flink af te wijken van de vermeldingen die fabrikanten op verpakkingen zetten. Wettelijk hoeven producenten niet meer op de verpakking te zetten dan de voedingswaarde per 100 gram. In de praktijk blijken ze er ook de voedingswaarde 'per portie' op te zetten.
Wat 'een portie' is, bepaalt de producent zelfDat leidt tot veel verwarring onder consumenten. Want wat 'een portie' is, bepaalt de producent zelf.
Een Twix bestaat bijvoorbeeld uit twee repen in één verpakking. Wat is de portie? Eén verpakking, dus twee repen, zegt de consument. Nee, één reep, vindt de producent, die de voedingswaarde 'per portie' op de verpakking zet.
Eén richtlijn
De Consumentenbond vindt dat dat anders moet: "Óf alle portievermeldingen de deur uit, óf een richtlijn voor productgroepen waaraan alle fabrikanten zich houden." Bij die ene richtlijn zullen dan ook het Voedingscentrum, de FNLI en de Stichting 'Ik-kies-bewust' zich moeten aansluiten. Al die instanties hanteren namelijk een eigen lijst met heel uiteenlopende definities van het begrip portiegrootte, zegt de Bond.
Óf alle portievermeldingen de deur uit, óf een richtlijn voor productgroepen waaraan alle fabrikanten zich houdenVolgens Bart Combée, directeur van de Consumentenbond "storen consumenten zich aan de chaos van portievermeldingen. Ook vinden ze bij sommige producten een portievermelding onrealistisch, zoals bij chips. Volgens de verpakking is een portie een handje vol, terwijl in werkelijkheid al snel de hele verpakking leeg gaat." De Bond geeft nog wat voorbeelden van de 'portion-distortion' waar consumenten mee te maken krijgen. Zo zijn fruitbiscuits, zoals die van Sultana, per 2 of 3 verpakt. Het Voedingscentrum vindt één pakje een portie, net als Albert Heijn, Jumbo en Markant. Sultana vindt één biscuit een portie.
Van het panel ziet 40% het liefst één biscuit als portie; 30% heeft genoeg aan de voedingswaarde per 100 gram en maakt dan zelf wel uit hoeveel hij of zij eet.
'Absurd'
Bij vissticks is de situatie bijna absurd. Albert Heijn Basic vindt 100 gram een portie. Dat zijn 3,3 vissticks. Vismarine vindt 1 visstick al een portie, terwijl Iglo het zelfs op 5 houdt. Dat legt Iglo zo uit: "150 gram vissticks komt overeen met 100 gram vis. En die portie is gelijk aan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vis volgens de Schijf van Vijf van het Voedingscentrum". Die 50 gram paneer bij de 100 gram vis krijgt je er gratis en neutraal bij, suggereert Iglo.
Ook in het panel lopen de 'ideale' portiegrootte uiteen. De meesten houden het op 3 vissticks, anderen gaan uit van 5 of 1 - voor kleine eters. En ook hier klinkt het: "Ik wil het per visstick weten, dan kan ik zelf m'n portie bepalen."
Weg met die vage portie, zegt de Consumentenbond dan ook.
Fotocredits: Daviddave
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Goed bericht van de Consumentenbond. Tien jaar te laat, maar daar moeten we maar niet over vallen.
De kop boven het bericht is resoluut. Maar lees verderop; toch weer eventueel overleg met iedereen die het tot nu toe verkeerd deed, kruidenier, fabrikant, de vinkjesindustrie (bestaat 10 jaar) en het Voedingscentrum. Overleg om te komen tot een richtlijn. Weer een richtlijn!
Terwijl, je ziet het toch tien jaar te laat, Consumentenbond; burgers bepalen helemaal zelf, en dat al vanaf het begin van de naoorlogse rijkdom, hoe groot een portie is van iets dat ze willen eten.
Mijn moeder sneed een Mars in vieren: vier kinderen. Dat waren tijden!
Vermelding per 100 gram is wettelijk verplicht. Dus iedereen die niet graag de getallen per portie leest, kan lezen wat het per 100 gram is.
Vermelding per portie is een extra service van de fabrikant, en daar wordt creatief gebruik van gemaakt.
Annie, met andere woorden: die richtlijn is er al?
Helemaal eens, portiegrootte vermelden is alleen maar desinformatie.
Als leverancier aan de retailer ontkom ik er ook niet aan om per leverancier de portie leverworst anders te benoemen: 15 gram, 25 gram. Terwijl de consument toch echt zelf bepaalt hoe hij zijn boterham belegt of borrelplateau vult.. In ieder geval niet met een weegschaal.
De 1169/2011 art. 33 is er in ieder geval heel ruim in. In het kort: portiegrootte mag, maar zoek het lekker zelf uit.
Je zou als sector, (fabrikant en retailer) kunnen kiezen om het niet te gebruiken. Verbieden van een artikel uit een Europese Verordening lijkt me lastig.
Dick, wat bedoel je met "die richtlijn"?
Wat ik aangeef is dat vermelding per 100 gram MOET, en dat vermelding per portie MAG. Bij dat laatste geldt als voorwaarde: "gemakkelijk door de consument te herkennen portie en/of consumptie-eenheid, op voorwaarde dat de portie of eenheid op het etiket wordt gekwantificeerd en dat wordt vermeld hoeveel porties of eenheden er in de verpakking zitten".
Binnen deze kaders is dus (bijna) alles toegestaan. Bedrijven hebben onderling weer diverse afspraken gemaakt over reële portiegroottes, maar zoals de Consumentenbond terecht meldt, zijn die afspraken niet eenduidig.
Je kunt er eindeloos over discussiëren wat nu wel en niet correct is. Eet je altijd maar 1 Twix, dan is het lastig als de portiegrootte 2 Twixen is. Omgekeerd geldt het natuurlijk ook. Daarom zou ik eenvoudigweg zeggen: lees de voedingswaarde per 100 gram, en laat die los op je eigen portiegrootte.
Ik onderschrijf de laatste zin van Sander: het betreft hier Europese wetgeving, dus schrappen zal lastig zijn, zeker omdat deze wetgeving nog niet zo lang bestaat.