De Nederlandse varkenssector kan niet in krimp denken. De Europese al evenmin. Banken, boeren en openbare bestuurders staan erbij, kijken ernaar en kunnen niet meer verzinnen dan een regeling om varkensvlees in koelhuizen op te slaan. Verder hopen ze dat ooit de exportgrenzen naar Rusland weer opengaan. Hoop biedt altijd perspectief en het is waar dat de Russen klagen over de kwaliteit van hun worst waar steeds minder vlees in zit.
Lef
Er is echter meer dan hoop en wensdenken mogelijk. De Provincie moet er wel lef voor hebben en aan durven pakken vanuit een denkkader. In onderstaand ISSUU-document is aangegeven hoe dat zou kunnen. Het bevat naast een edit van de Longread die ik in oktober schreef naar aanleiding van de Kwestie 'Hoe maak je omfietsvarkens?', een samenvatting met beleidsaanbevelingen voor het Bestuur en de Statenleden van de provincie Noord-Brabant.
Fotocredits: Anne-Corine Vlaardingerbroek (Jumbo, links), Hanneke van Ormondt (Wakker Dier, rechts) tijdens de live sessie 'Hoe maak je omfietsvarkens?', Bas Uterwijk voor Foodlog Media
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Een fantastische weergave van de hele discussie #omfietsvarkens en wellicht een pijnlijk document ter confrontatie voor diverse personen maar alles staat zeer correct in deze longread !! Compliment Dick !!
Ook de OPEC lijkt niet erg krimp te kunnen of willen denken, binnen een jaar van 139 naar 32 dollar per vat, vanwege volledig ontbrekende samenwerking, dus de brabantse varkensboeren staan niet alleen, en hoeven zich niet te schamen! Ja, en dan de vergelijking nog, een varken of een vat, als de wereldeconomie inzakt daalt de vraag naar olie, maar die naar fricandeau? In the end wel natuurlijk, maar, varkenscyclus ten spijt, speelt daar toch minder dan bij vaten olie lijkt me, al spelen die vaten grotere rol bij nationale begrotingen!
Jos Goebbels, de vleesbaas van Nederland, zei vandaag in de NRC dat de vraag naar vlees binnenkort weer stijgt. Foodlog schreef dat al maanden geleden naar aanleiding van EU-cijfers. Nu.nl wou het niet geloven. De Correspondent wel. Nu staat het in een gewone krant. De vraag naar benzine aan de pomp stijgt ook. De olieprijs niet. Het inkomen van vleesboeren al evenmin. Het is feest: lekker rijden en eten, omdat het bijna niks kost en dus allemaal kan. Dat zegt Jos trouwens ook in zijn slotzin.
Maar laten we bij het onderwerp blijven. Overaanbod is het probleem van de boeren en de OPEC. De vraag is of er een rol is weggelegd voor slim aanvullend beleid voor problemen die onderweg ontstaan. Dat probeerden we te distilleren uit alle bijdragen. Daar zou ik het graag over willen hebben. Niet over allerlei zij-paden.
De analyse en beleidsaanbevelingen zijn helder. Ik denk dat nu alles wel is gezegd en geschreven. Aan de slag!
De uitdaging is om nieuwe stappen te zetten. Dat valt gewoon niet mee. Het voelt als roeien tegen de stroom in en toch tegelijkertijd weten dat de stroom verlegd moet worden. Een stroom verleggen doe je niet alleen. En gaat ook niet in 1 dag. Daarom is het zaak om de kleine stroompjes die een ander pad gaan volgen groter te maken en ze vooral te ondersteunen en ze te voeden. Daar kunnen we allemaal iets aan doen.
Mij lijkt het interessant om te horen wat de beleidsmakers in Brabant en de beleidsmakers in de rest van NL hier nu van vinden. Gaan ze verder praten of gaan we ook iets doen? Helpen die beleidsmakers mee een stroompje te verleggen en groter te maken?
Uiteindelijk mag de varkenssector je dankbaar zijn voor de analyse die veel mensen samen maakten en die jij bijeen schreef Dick. Maar ook door je gave om mensen bij elkaar te brengen en met elkaar te laten praten en niet te vergeten jouw onuitputtelijke ideeën en inspiratie. DANK!
In Overijssel vorige week: een mooi voorbeeld van de Agro en Food Dragons Den. Een verkenning om van praten naar doen te gaan door het financieringsprobleem bloot te leggen. De naakte waarheid ligt er nu. Maar daar geldt wie A zegt moet ook B zeggen.