Dikmakend effect calorieloze zoetstoffen mogelijk verklaard

Mensen houden van zoet. Een van de redenen daarvoor is dat we ons op die manier verzekeren van genoeg calorieën om zo goed mogelijk te kunnen functioneren. De zoete smaak van suiker en de hoeveelheid calorieën die we er door binnenkrijgen, bepaalt onze voorkeur voor suiker. Uit nieuw onderzoek bij muizen van Yale University blijkt nu dat het in de hersenen vooral om de hoeveelheid calorieën gaat en dat de zoete smaak van ondergeschikt belang is.

Mogelijk gaat het brein compenseren voor de vreemde combinatie van de zoete smaak zonder energie

Lekker of energie
Zowel de zoete smaak als de voedingswaarde worden geregistreerd door het striatum, een deel van de hersenen dat betrokken is bij het beloningssysteem. De Yale-onderzoekers tonen aan dat de signalen hiervoor op twee gescheiden delen van het striatum binnenkomen. Signalen over de smaak worden verwerkt door het ventrale (aan de buikzijde gelegen) deel van het striatum, terwijl informatie over de hoeveelheid calorieën binnenkomt op de dorsale (aan de rugzijde gelegen) zijde. Bij activatie van het dorsale deel van het striatum bleek dat de muizen zoetigheid zonder energie links lieten liggen, maar kozen voor een energiebron met een vieze smaak. Onderzoeker Ivan de Araujo: “Het blijkt dat het brein twee aparte sets neuronen heeft voor zoetigheid en energie. Als het kan kiezen tussen een lekkere smaak zonder energie of een onprettige smaak maar met energie, dan kiest het brein voor de energie.”

Compenseren
In het dagelijks leven hoeft het brein zelden te kiezen tussen energie en smaak. Trek in zoetigheid is vaak een goede voorspeller van een behoefte aan energie. “Dit zou ook kunnen verklaren waarom zoetstoffen nauwelijks leiden tot een verminderde suikerinname,” aldus Araujo. “Mogelijk gaat het brein compenseren voor de vreemde combinatie van de zoete smaak zonder energie.” De hersenen lijken volgens de onderzoekers voorgeprogrammeerd op het verkrijgen van voldoende calorieën. Hoewel de hersencircuits van mensen en muizen grotendeels vergelijkbaar zijn, is het hele proces rondom voeding wel iets gecompliceerder. Bij mensen spelen ook emotionele aspecten en zelfcontrole een rol in het beïnvloeden van onze keuzes.

De onderzoekers hopen dat deze bevindingen leiden tot nieuwe strategieën voor het reduceren van de suikerinname.

Fotocredits: Sugar, Wikipedia