2 min
Plantveredelaar Hendrik Rietman nam dit weekend een kijkje op de Grüne Woche in Berlijn. Hij ging om te kijken, maar schakelde om naar 'beleven'. Hieronder zijn sfeerimpressie.
Al jaren stond een bezoek aan de Grüne Woche op mijn verlanglijstje. Geprikkeld door Frau Antje die elk jaar verschillende voorpagina’s van dagbladen opsierde en politici die haar en anderen vergezellen, reisde ik afgelopen weekend af naar Berlijn. Ik dacht er een event aan te treffen dat vergelijkbaar zou zijn met de voormalige BioVak in Zwolle.
Wie verwacht dat de Grüne Woche vooral een beurs is waar standhouders dicht op elkaar staan te dampen, heeft het mis. Meteen bij binnenkomst vallen de brede paden en dito ruime indeling op. Termen die de lading beter dekken, zijn: gemoedelijk, volks en regionaal met een internationaal sausje.
Ik werd verrast door de uitstalling van alles wat agrarisch en landelijk Duitsland te bieden heeft, met de nadruk op vlees, kaas, bier en wijn. En af en toe schiet er een verdwaalde koffiebrander doorheen. De beurs is dan ook het beste samen te vatten als de ideale mix van de Bio-Beurs, het Oktoberfest en een dierenkeuring, maar dan op een veel grotere schaal. Het beursterrein beslaat zo'n 10 hectare!
Regionaal
Er zijn veel afzonderlijke elementen te zien. Maar allengs ontwikkelde zich bij mij als niet-Duitser op den duur een gevoel van eentonigheid. Elke deelregio van Duitsland presenteert zich namelijk in een eigen hal, waarbij telkens weer kazen, bier en vlees aangeprezen worden. Als je er een paar bekeken hebt, begin je te begrijpen dat je ze domweg moet 'beleven'.
In elke zaal is een flink podium met stoeltjes en bankjes ingericht. Daarop brengen bands uit de verschillende deelregio’s fanfare-Andre-Rieu-achtige muziek ten gehore. Je moet dus even de kijkknop in de beleefstand omzetten en in een paar zalen een pul bier te kopen om rustig mee te genieten. Staat die knop eenmaal duidelijk om, dan kun je het op prima 7 à 8 uur op de beurs uithouden zonder verveeld, vermoeid of hongerig te geraken. Versnaperingen zijn er namelijk genoeg te vinden. Bij veel standjes wordt je uitgenodigd om een lokale wijn te proeven of je tegen een klein bedrag aan een regionale versnapering te wagen.
Internationaal sausje
Naast de naar schatting 90% Duitse standhouders zijn er ook internationale exposanten aanwezig. Dit jaar is Marokko het partnerland van de Grüne Woche. Alsof de beurs in een strak stramien is gegoten, is ook in de Marokkaanse hal (die gedeeld wordt met de Nederlandse afvaardiging) een podium ingeruimd voor lokale muziek. Ik stond middenin Marrakesh met al die heerlijke geluiden en geuren. Tasty Tom stond er om tomaten aan te prijzen die onder andere bij de ALDI in Duitsland afgezet worden, terwijl een Marokkaans kraampje juist zijn tomaten aanprees.
Een grappig détail: bij vrijwel alle kraampjes waar je vroeg naar de achtergrond van de producten, werd benadrukt dat alles lokaal en in de regio was geproduceerd.
Details
Juist de kleine details maakten indruk. Wat te denken van een Noorse rendierhouder die het vlees van zijn eigenhandig geslachte dieren aanprijst? Hij staat tot woensdag op de beurs en zal daarna door een ander lid van de familie vervangen worden.
Ik kocht direct van een Afghaanse saffraanproducent. Dit geeft toch een lekker gevoel. Voorzien van een recept en uitleg kan ik nu een jaar lang gerechten maken met geel kleurende rijst. Of een thee trekken die veel kwalen voorkomt. Een enkele gram van de stampers van de Afghaanse krokus (6 Euro) is namelijk genoeg voor vele gerechten!
Bij een Duits bio-standje werd me uitgelegd dat je via hun website www.bio-mit-gesicht.de en een code de precieze origine van ingrediënten kunt achterhalen. Probeer deze codes maar eens: 7340219 en 7143753. Het is dus helemaal niet zo moeilijk om een product een gezicht te geven, als je de ketens maar kort genoeg houdt.
Demonstraties
Ondanks de warme en volkse inslag van de Grüne Woche, wordt de beurs door milieugroepen weggezet als een exponent van het verkeerde landbouwsysteem. Zo bleek er op de dag van mijn bezoek een ‘tegendemonstratie’ gepland tegen productielandbouw op een andere locatie in Berlijn (bijzonder: veel van de deelnemende organisaties op de flyer stonden ook in de biolandbouwhal op de beurs). Bij terugkomst op het Hauptbahnhof een dag later, sierde een poster “TIERE SIND KEINE WARE” de toegang van het gebouw op. Het is echt een event met en voor elk wat wils!
De Grüne Woche is nog tot en met 24 januari geopend.
Fotocredits: Hendrik Rietman
Dit artikel afdrukken
Wie verwacht dat de Grüne Woche vooral een beurs is waar standhouders dicht op elkaar staan te dampen, heeft het mis. Meteen bij binnenkomst vallen de brede paden en dito ruime indeling op. Termen die de lading beter dekken, zijn: gemoedelijk, volks en regionaal met een internationaal sausje.
Ik werd verrast door de uitstalling van alles wat agrarisch en landelijk Duitsland te bieden heeft, met de nadruk op vlees, kaas, bier en wijn. En af en toe schiet er een verdwaalde koffiebrander doorheen. De beurs is dan ook het beste samen te vatten als de ideale mix van de Bio-Beurs, het Oktoberfest en een dierenkeuring, maar dan op een veel grotere schaal. Het beursterrein beslaat zo'n 10 hectare!
Regionaal
Er zijn veel afzonderlijke elementen te zien. Maar allengs ontwikkelde zich bij mij als niet-Duitser op den duur een gevoel van eentonigheid. Elke deelregio van Duitsland presenteert zich namelijk in een eigen hal, waarbij telkens weer kazen, bier en vlees aangeprezen worden. Als je er een paar bekeken hebt, begin je te begrijpen dat je ze domweg moet 'beleven'.
In elke zaal is een flink podium met stoeltjes en bankjes ingericht. Daarop brengen bands uit de verschillende deelregio’s fanfare-Andre-Rieu-achtige muziek ten gehore. Je moet dus even de kijkknop in de beleefstand omzetten en in een paar zalen een pul bier te kopen om rustig mee te genieten. Staat die knop eenmaal duidelijk om, dan kun je het op prima 7 à 8 uur op de beurs uithouden zonder verveeld, vermoeid of hongerig te geraken. Versnaperingen zijn er namelijk genoeg te vinden. Bij veel standjes wordt je uitgenodigd om een lokale wijn te proeven of je tegen een klein bedrag aan een regionale versnapering te wagen.
Internationaal sausje
Naast de naar schatting 90% Duitse standhouders zijn er ook internationale exposanten aanwezig. Dit jaar is Marokko het partnerland van de Grüne Woche. Alsof de beurs in een strak stramien is gegoten, is ook in de Marokkaanse hal (die gedeeld wordt met de Nederlandse afvaardiging) een podium ingeruimd voor lokale muziek. Ik stond middenin Marrakesh met al die heerlijke geluiden en geuren. Tasty Tom stond er om tomaten aan te prijzen die onder andere bij de ALDI in Duitsland afgezet worden, terwijl een Marokkaans kraampje juist zijn tomaten aanprees.
Een grappig détail: bij vrijwel alle kraampjes waar je vroeg naar de achtergrond van de producten, werd benadrukt dat alles lokaal en in de regio was geproduceerd.
Details
Juist de kleine details maakten indruk. Wat te denken van een Noorse rendierhouder die het vlees van zijn eigenhandig geslachte dieren aanprijst? Hij staat tot woensdag op de beurs en zal daarna door een ander lid van de familie vervangen worden.
Ik kocht direct van een Afghaanse saffraanproducent. Dit geeft toch een lekker gevoel. Voorzien van een recept en uitleg kan ik nu een jaar lang gerechten maken met geel kleurende rijst. Of een thee trekken die veel kwalen voorkomt. Een enkele gram van de stampers van de Afghaanse krokus (6 Euro) is namelijk genoeg voor vele gerechten!
Bij een Duits bio-standje werd me uitgelegd dat je via hun website www.bio-mit-gesicht.de en een code de precieze origine van ingrediënten kunt achterhalen. Probeer deze codes maar eens: 7340219 en 7143753. Het is dus helemaal niet zo moeilijk om een product een gezicht te geven, als je de ketens maar kort genoeg houdt.
Demonstraties
Ondanks de warme en volkse inslag van de Grüne Woche, wordt de beurs door milieugroepen weggezet als een exponent van het verkeerde landbouwsysteem. Zo bleek er op de dag van mijn bezoek een ‘tegendemonstratie’ gepland tegen productielandbouw op een andere locatie in Berlijn (bijzonder: veel van de deelnemende organisaties op de flyer stonden ook in de biolandbouwhal op de beurs). Bij terugkomst op het Hauptbahnhof een dag later, sierde een poster “TIERE SIND KEINE WARE” de toegang van het gebouw op. Het is echt een event met en voor elk wat wils!
De Grüne Woche is nog tot en met 24 januari geopend.
Fotocredits: Hendrik Rietman
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Mooi event, goede informatie bij de meeste stands. Er wordt wel heel veel gesnackt en gedronken in sommige hallen, waar het bovendien behoorlijk "ruikt", deed me denken aan de Horecava van vorige week. Volgend jaar weer.