Door het gebrek aan vezels in het Westerse eetpatroon dreigen goede darmbacterieën uit te sterven. Als hun diversiteit eenmaal onder een bepaald niveau komt, lijkt dit proces steeds verder door te gaan.
Dat blijkt uit onderzoek onder muizen dat verschenen is in Nature. Microbiota-accessible carbohydrates (MAC’s), koolhydraten die voorkomen in vezels, spelen een cruciale rol in het vormen en in stand houden van de darmflora. Het huidige Westerse dieet bevat relatief weinig MAC’s.
Onderzoekers van de universiteiten van Stanford, Harvard en Princeton brachten menselijke darmbacteriën in bij muizen. De muizen kregen vervolgens een dieet met weinig MAC’s. Dat bleek de diversiteit in het aantal soorten darmbacteriën af te laten nemen. Binnen de eerste generatie waren deze effecten nog omkeerbaar. Bij volgende generaties nam de diversiteit van de bacteriën steeds meer af en bleek geen herstel op te treden door vezelrijke aanpassingen in het dieet.
Wat de rol precies is van specifieke darmbacteriën is nog niet bekend. Er kunnen dus ook geen uitspraken worden gedaan over de gevolgen als de soortendiversiteit aan darmbacterie bij mensen afneemt. Wel is er toenemend bewijs dat de diversiteit in de darmflora belangrijk is voor de spijsvertering, stofwisseling en het immuunsysteem. Mogelijk levert het uitsterven van bepaalde bacteriën een probleem op bij het bestrijden van ziektes. Een ander mogelijkheid is dat er juist (welvaarts)ziekten door ontstaan.
Fotocredits: Microbiome, een set voor sequencing van darmbacteriën, Tony Webster
Dit artikel afdrukken
Onderzoekers van de universiteiten van Stanford, Harvard en Princeton brachten menselijke darmbacteriën in bij muizen. De muizen kregen vervolgens een dieet met weinig MAC’s. Dat bleek de diversiteit in het aantal soorten darmbacteriën af te laten nemen. Binnen de eerste generatie waren deze effecten nog omkeerbaar. Bij volgende generaties nam de diversiteit van de bacteriën steeds meer af en bleek geen herstel op te treden door vezelrijke aanpassingen in het dieet.
Wat de rol precies is van specifieke darmbacteriën is nog niet bekend. Er kunnen dus ook geen uitspraken worden gedaan over de gevolgen als de soortendiversiteit aan darmbacterie bij mensen afneemt. Wel is er toenemend bewijs dat de diversiteit in de darmflora belangrijk is voor de spijsvertering, stofwisseling en het immuunsysteem. Mogelijk levert het uitsterven van bepaalde bacteriën een probleem op bij het bestrijden van ziektes. Een ander mogelijkheid is dat er juist (welvaarts)ziekten door ontstaan.
Fotocredits: Microbiome, een set voor sequencing van darmbacteriën, Tony Webster
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een helaas ernstig onderschat probleem waar gelukkig steeds meer aandacht voor komt. Maar ‘Nature’ verbaast mij enigszins daar de uitkomst ‘dat een westers eetpatroon (essentiële) darmbacillen laat verdwijnen’ al jarenlang bekend is. Dit leidt dan ook tot talloze (moderne) ziektes die hier helaas in de meeste gevallen niet mee in verband worden gebracht.
Als je bijvoorbeeld bij een agressieve en drukke muis de darmen laat koloniseren door de bacillen van een rustig exemplaar verandert het gedrag van de agressieveling vrij rap. Omgekeerd idem. Het beste bewijs dat de microflora het gedrag en de chemie van de hersens beinvloedt. Microflora van mensen leidende aan angsten en chronische depressies overgebracht op steriele muizen gaven detzelfde uitkomsten. Muizen die de darmflora van niet angstige patiënten ontvingen vertoonden geen angstig gedrag. Het hele gebied van slokdarm tot de anus wordt ook wel het ‘tweede brein’ genoemd. Een enteraal zenuwstelsel. Het bevat nagenoeg evenveel (200-500 miljoen) neuronen als de hersenen.
In de soms wel 2 kg microflora bacillen – bestaande uit zo’n 1000 tot 1200 soorten – die we bij ons dragen domineren bepaalde soorten. Deze intestinale samenleving is een ecosysteem op zichzelf en haalt voor ons de energie uit onze voeding. Als de soorten diversiteit met zo’n 30 tot 40 % daalt ontstaan er ziektes als prikkelbaar darmsyndroom.
Dat de effecten van conserveermiddelen nihil zouden zijn is een jaar of vijf geleden onderuit gehaald met een proef op ratten. Het toedienen van propionzuur was verbijsterend. Hun zenuwstelsel werd als het ware gegijzeld. Ze werden binnen de kortste keren hyperactief. Het onschuldige E-280 zou zelfs bepaalde genen activeren/deactiveren die in verband staan met Autisme Spectrum Stoornis. Er wordt dan ook gedacht dat te vroeg of teveel E-280 tijdens de ontwikkeling van het kind een van de oorzaken is van regressief autisme.
Als ik het goed begrijp zijn mac's voor bacterien beschikbare koolhydraten. Maar zijn dat vezels? De meeste darmbacterien kunnen niet zo veel met vezels, behalve eraan hechten en zo de darm weer verlaten. Bacterien hebben vooral kortketenige koolhydraten nodig, zoals glucose en malto dextrines. Daarnaast kunnen sommige ook wat met FFA's. de uitspraak in het artikel, althans de samenvatting, dat het niet duidelijk is of afname van soorten rijkdom wel zo slecht is snap ik niet. Dat dit wel slecht is, daar is de wetenschap het zo langzamerhand wel over eens, toch? Tot slot begrijp ik niet dat wetenschappers iets proberen aan te tonen door een typisch humaan welvaarts menu voor te zetten aan muizen. Zou je daar echt enige zinnige conclusie aan kunnen verbinden? Ik vrees dat zij dit werk gedaan hebben omdat ze een goed muizenmodel hebben en het microbioom nu hot is. Maar misschien zegt het toch iets over mensen die aan coprofagie doen. :-)
Hoe zit dat dan bij oa. Inuit, Masai en iedereen die te arm is om iets met vezels te eten?
Volgens http://www.med.monash.edu/cecs/gastro/fodmap/ eten we (simplistisch samengevat) erder tevele dan te weinig vezels, en is al dat microbioom helemaal niet zo gezond.
Dick #6 mee eens, maar je praat hier niet over de veranderingen binnen één individu in de tijd, maar over meerdere generaties... dat duurt dus letterlijk eeuwen.
Ralf, wat bedoel je met: ik denk dat het bij mensen nooit te meten zal zijn?
Quantified Self staat inmiddels voor niets.