Dat zegt de bekende Yale-wetenschapper David Katz in een artikel op zijn Linked-In pagina.
Katz stoort zich aan alle gedoe en geruzie over wat nu wel en niet gezond eten is. Hij ergert zich bovendien aan de redactie van de New York Times die de gerespecteerde krant zou inzetten om de verwarring over wat gezond eten is nog groter te maken dan die al is, terwijl daar helemaal geen reden toe is.
Katz zegt dat er beslist geen rocket science nodig is om te bepalen wat goede voeding is. Hij beweert zelfs dat zowel academische als trendsettende, mediagenieke voedingsdeskundigen allemaal hetzelfde eten: 'echt eten' (vers, weinig bewerkt), niet teveel en voornamelijk plantaardig. Toch maken ze elkaar het leven zuur door het met elkaar in de media oneens te zijn en elkaar te bestrijden. Niet door wat zijzelf eten, maar door wat ze via de media over ons uitstorten, wordt het publiek helemaal in verwarring gebracht.
Dat moet eens afgelopen zijn, want er is helemaal geen onenigheid, zegt Katz. Van veganisten en paleo's tot gewone academici, Katz denkt dat iedereen 'ja' op de volgende vragen zal antwoorden.
1) Ben je het er mee eens dat de beste menu's vooral uit verse, minimaal bewerkte groenten en fruit bestaan?
2) Ben je het er mee eens dat de beste menu's over het algemeen ruime hoeveelheden bonen en peulvruchten bevatten?
3) Ben je het er mee eens dat de beste menu's over het algemeen noten en zaden bevatten?
4) Ben je het er mee dat de beste menu's over het algemeen, eigenlijk altijd, volkoren granen bevatten?
5) Ben je het er mee eens dat de beste menu's vaak vis bevatten?
7) Ben je het er mee eens dat de beste menu's zo weinig mogelijk fast food, junk food en zwaar bewerkte voedingsmiddelen in het algemeen bevatten?
8) Ben je het er mee eens dat de beste menu's de nadruk leggen op herkenbaar eten direct uit de natuur?
9) Ben je het er mee eens dat als menu's vlees en dierlijke producten bevatten, deze dieren op hun beurt gezond en lokaal voer te eten zouden moeten krijgen?
10) Ben je het er mee eens dat het vermelden van de hoeveelheid koolhydraten of vet een armzalige en onbetrouwbare manier is om de algehele kwaliteit van een voedingspatroon te karakteriseren; dat de voedingsmiddelen waaruit het bestaat dat veel beter kunnen; en dat de beste diëten een heel scala bestrijken aan waarden voor koolhydraten, vetten of, in striktere mate, eiwitten?
En nu dus de test. Is iedereen het met Katz eens?
Volgens The New York Times hebben voedingswetenschappers en de adviezen waar ze voor hebben gezorgd voor een puinhoop aan adviezen. Katz ergert zich aan het Retro Report (in video) dat de krant recent bracht.
In de bovenstaande video is een shot te zien van senator McGovern die tegen een voedingswetenschapper die voorzichtigheid pleit op het gebied van dieetadviezen, dat de politiek daar geen tijd voor heeft. De achtergrond daarvoor is het aantal doden dat viel als gevolg van hart- en vaatziekten die zich in de volksgeest inmiddels hadden vastgezet als een gevolg van een menu dat rijk aan vet is. Dat is het gevolg geweest van een - inmiddels algemeen als slecht beoordeeld - onderzoek van de bekende Amerikaanse voedingsonderzoeker Ancel Keys. Niettemin vestigde zijn onderzoek de zeer absolute mythe dat alle vet slecht is. Vermoedelijk denkt het merendeel van de Nederlandse bevolking dat ook nog steeds en zorgen jongere inzichten - 'er is goed en fout vet' en 'het draait allemaal om de juiste verhoudingen' - die inmiddels via massamedia het publiek ook gehaald hebben voor verwarring. Het voelt immers aan als of de ronde wereld opeens weer plat is geworden.
Voedingswetenschappenjournalist Huib Stam schreef afgelopen week daarom op Foodlog dat voedingswetenschappers verantwoordelijk zijn voor de ontstane verwarring over voeding. Vandaag schrijft ook de NRC over dit onderwerp, dat nauw aansluit bij de artikelen in de New York Times, Foodlog en de protesten van Katz tegen de ontstane voedselverwarring.
Fotocredits: Detail cover In Defense of Food, Michael Pollan
Dit artikel afdrukken
Katz zegt dat er beslist geen rocket science nodig is om te bepalen wat goede voeding is. Hij beweert zelfs dat zowel academische als trendsettende, mediagenieke voedingsdeskundigen allemaal hetzelfde eten: 'echt eten' (vers, weinig bewerkt), niet teveel en voornamelijk plantaardig. Toch maken ze elkaar het leven zuur door het met elkaar in de media oneens te zijn en elkaar te bestrijden. Niet door wat zijzelf eten, maar door wat ze via de media over ons uitstorten, wordt het publiek helemaal in verwarring gebracht.
Dat moet eens afgelopen zijn, want er is helemaal geen onenigheid, zegt Katz. Van veganisten en paleo's tot gewone academici, Katz denkt dat iedereen 'ja' op de volgende vragen zal antwoorden.
1) Ben je het er mee eens dat de beste menu's vooral uit verse, minimaal bewerkte groenten en fruit bestaan?
2) Ben je het er mee eens dat de beste menu's over het algemeen ruime hoeveelheden bonen en peulvruchten bevatten?
3) Ben je het er mee eens dat de beste menu's over het algemeen noten en zaden bevatten?
4) Ben je het er mee dat de beste menu's over het algemeen, eigenlijk altijd, volkoren granen bevatten?
5) Ben je het er mee eens dat de beste menu's vaak vis bevatten?
En nu dus de test. Is iedereen het met Katz eens?6) Ben je het er mee eens dat bij de beste menu's water als drank de voorkeur krijgt, en dat gezoete dranken grotendeels of helemaal uitgesloten zijn?
7) Ben je het er mee eens dat de beste menu's zo weinig mogelijk fast food, junk food en zwaar bewerkte voedingsmiddelen in het algemeen bevatten?
8) Ben je het er mee eens dat de beste menu's de nadruk leggen op herkenbaar eten direct uit de natuur?
9) Ben je het er mee eens dat als menu's vlees en dierlijke producten bevatten, deze dieren op hun beurt gezond en lokaal voer te eten zouden moeten krijgen?
10) Ben je het er mee eens dat het vermelden van de hoeveelheid koolhydraten of vet een armzalige en onbetrouwbare manier is om de algehele kwaliteit van een voedingspatroon te karakteriseren; dat de voedingsmiddelen waaruit het bestaat dat veel beter kunnen; en dat de beste diëten een heel scala bestrijken aan waarden voor koolhydraten, vetten of, in striktere mate, eiwitten?
En nu dus de test. Is iedereen het met Katz eens?
Volgens The New York Times hebben voedingswetenschappers en de adviezen waar ze voor hebben gezorgd voor een puinhoop aan adviezen. Katz ergert zich aan het Retro Report (in video) dat de krant recent bracht.
In de bovenstaande video is een shot te zien van senator McGovern die tegen een voedingswetenschapper die voorzichtigheid pleit op het gebied van dieetadviezen, dat de politiek daar geen tijd voor heeft. De achtergrond daarvoor is het aantal doden dat viel als gevolg van hart- en vaatziekten die zich in de volksgeest inmiddels hadden vastgezet als een gevolg van een menu dat rijk aan vet is. Dat is het gevolg geweest van een - inmiddels algemeen als slecht beoordeeld - onderzoek van de bekende Amerikaanse voedingsonderzoeker Ancel Keys. Niettemin vestigde zijn onderzoek de zeer absolute mythe dat alle vet slecht is. Vermoedelijk denkt het merendeel van de Nederlandse bevolking dat ook nog steeds en zorgen jongere inzichten - 'er is goed en fout vet' en 'het draait allemaal om de juiste verhoudingen' - die inmiddels via massamedia het publiek ook gehaald hebben voor verwarring. Het voelt immers aan als of de ronde wereld opeens weer plat is geworden.
Voedingswetenschappenjournalist Huib Stam schreef afgelopen week daarom op Foodlog dat voedingswetenschappers verantwoordelijk zijn voor de ontstane verwarring over voeding. Vandaag schrijft ook de NRC over dit onderwerp, dat nauw aansluit bij de artikelen in de New York Times, Foodlog en de protesten van Katz tegen de ontstane voedselverwarring.
Fotocredits: Detail cover In Defense of Food, Michael Pollan
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als dit de consensus is dan tenderen voedingsexperts te vinden wat oma ook al dacht.
10x ja..
En 11 Ben je het er mee eens dat eten zoveel mogelijk met plezier gegeten moet worden..
Ik moet toch even ernstig bezwaar maken tegen de weergave van Katz' stuk, althans de strekking ervan. Hij schrijft drie, vier keer in telkens andere, even eloquente bewoordingen, dat hij The New York Times ervan verdenkt bewust tegenstrijdig te berichten en 'iconoclasts' in de krant te laten schrijven omdat 'diet stories sell'. Dat vind ik nogal wat. Mogelijk ligt er ook een richtingenstrijd ter redactie aan ten grondslag. Zware beschuldigingen, maar: 'I can only speculate.' The New York Times zou door de tegenstrijdige berichtgeving opzettelijk de 'confusion', onze voedselverwarring dus, in stand houden en aanwakkeren om daarmee meer kranten te verkopen.
De rest van zijn stuk, dat hier wordt overgenomen, is overduidelijk 'stating the obvious', niets nieuws. Want wie ontkent er dat er een redelijke consensus is over wat gezond eten is? Zeker als je, net als Katz, een enorme bandbreedte aanhoudt, van vega tot paleo: allemaal prima.
Overigens is het wel opmerkelijk dat hier een voedingsdeskundige de pers de mantel uitveegt en bij ons omgekeerd. Met heel andere motieven, dat wel.
Huib, ik hing ook de video (en de link naar de hele serie) van het Retro Report aan het stukje, dat - ik ben het dus met je eens - vooral interessant is om de houding die er uit spreekt en minder de inhoud.
Als wetenschappers het voor wat betreft de praktisch consequenties van hun onderzoek zo innig eens zijn (en daar lijkt het wel op), waarom maken we ons daar zo druk over? Sterker nog, waarom gaat Katz zelf dan niet vissen in plaats van zich er persoonlijk en bij herhaling zo over op te winden?
Boeiend in dit licht is de uitspraak van voedingsprofessor renger witkamp (WUR) die vorig jaar zei dat wetenschappers moeten leren hun mond te houden. Hij sluit aan bij de mening die zijn collega Sander Kersten in de draad over jouw artikel naar voren bracht: wetenschap is er om te ontdekken hoe dingen werken. jaap seidell zegt vandaag in de NRC te vermoeden en er in zijn denken vanuit te gaan dat we hooguit een paar procent van de werkingsmechanismen kennen.
Een en ander poetst dus een heel interessant onderwerp op tafel: zijn de biomedische voedingswetenschappen wel relevant voor voedingsadvisering?
Het antwoord lijkt evident (nee! en dat beweerde ik hier ook ooit), maar het ligt net iets complexer: als al die specialisten in de beperktheid van hun kennis het toch ergens massief over eens zijn, dan is dat het beste wat we kunnen doen. Het mallotige is echter dat we die uitspraak niet empirisch, maar alleen rationeel kunnen onderbouwen. Dat laatste probeert Katz - lijkt mij - te doen. Zijn stelling zou dan ook kunnen luiden: Nutritional advice is the common sense of the scientific community, and mustn't attempt to justify itself by proof or even evidence.
The scientific community is er zelf echter zelf niet aan toe om zijn adviezen in die bescheidenheid te formuleren. Dát (b)lijkt het probleem, zoals Katz het naar voren brengt.
Huib #3 ook hier vind ik de schuldvraag niet erg boeiend (en onterecht). Wel is erg interessant dat jij nu schrijft "want wie ontkent er dat er een redelijke consensus is over wat gezond eten is?". Daar gaat het denk ik juist om. Er wordt gesuggereerd (in sommige discussies en media) dat die er niet is ('voedselverwarring'). Een gezond voedingspatroon kan bereikt worden via vegetarisch, mediterraan, paleo enzovoorts. Wat hebben die gemeen? (weinig sterk bewerkt (ultra-processed zoals de WHO dat noemt) eten; weinig zout, weinig toegevoegde suikers, geen industriële transvetten en veel micronutriënten en vezel enzovoorts). We moeten juist die bandbreedte benadrukken en niet vooral de verschillen.