1 min
Discriminatie van mensen met obesitas heeft niet alleen negatieve effecten op de gezondheid, maar verkort ook hun levensverwachting.
Dat concluderen onderzoekers van de Florida State University op basis van onderzoek onder bijna 19.000 mensen. Janet Tomiyama van de Universiteit van Californië, die al jaren onderzoek doet naar stigmatisering van mensen met obesitas, noemt het ‘een van de belangrijkste onderzoeken’ op dit gebied en de resultaten ‘verbluffend’ (’astonishing’).
De onderzoekers analyseerden data van twee afzonderlijke nationale studies, waarvan de een ruim 13.000 deelnemers had en de andere ruim 5.000. De deelnemers scoorden op een vragenlijst hoe vaak ze zich gediscrimineerd voelden, met stellingen als ‘Ik word met minder respect behandeld dan anderen’. Vervolgens beantwoordden ze vragen over wat zij als redenen zien voor deze ervaringen, zoals geslacht, afkomst, uiterlijk, gewicht of leeftijd.
De onderzoekers verzamelden sterftecijfers van de deelnemers uit de ’National Death Index’ of van familieleden over langere periodes. Daarnaast analyseerden ze ook gezondheidsaspecten, zoals BMI, subjectieve gezondheid, medische geschiedenis, depressieve symptomen en fysieke activiteiten.
Zestig procent
Discriminatie op basis van gewicht bleek in het onderzoek te associëren met een toename van het risico op vroegtijdig overlijden. Het risico steeg met bijna 60%. Wanneer gecontroleerd werd voor andere factoren van objectieve en subjectieve gezondheid nam deze associatie af, maar verdween niet. Dit betekent dat het discrimineren en stigmatiseren op basis van gewicht onafhankelijk van andere factoren de levensverwachting lijkt te verkorten.
Geen van de andere gerapporteerde redenen van discriminatie had deze associatie met overlijdensrisico. Hoofdonderzoeker Angelina Sutin zegt: “De link tussen overlijden en discriminatie is een grote verrassing. Vooral omdat de resultaten in twee losstaande onderzoeken bijna identiek waren”.
Hoe deze associatie kan optreden is niet onderzocht. Stutin spreekt het vermoeden uit dat het komt door de stress die discriminatie oproept. “Bovendien ligt het ook aan wie discrimineert. Vaak zijn het ook familieleden, terwijl je van familie juist steun hoort te krijgen. Dit is extra pijnlijk.” Mogelijke consequenties van discriminatie zijn sociale isolatie, slechtere economische positie en verminderde kwaliteit van leven. “Zo komen mensen in een vicieuze cirkel terecht”, aldus Tomiyama. De auteurs melden tot slot: “Er is een hardnekkige overtuiging dat opmerkingen over het gewicht mensen met obesitas motiveert om af te vallen. Het tegendeel is nu nog sterker aangetoond. Het zorgt niet alleen voor een slechtere gezondheid zoals eerder onderzocht, maar verkort dus zelfs de levensverwachting”.
Het artikel is gepubliceerd in Psychological Science.
Fotocredits: 'now this one is more me!', muffinn
Dit artikel afdrukken
Discriminatie op basis van gewicht bleek in het onderzoek te zijn geassocieerd met een toename van het risico op vroegtijdig overlijden. Het risico steeg met bijna 60%.Twee studies
De onderzoekers analyseerden data van twee afzonderlijke nationale studies, waarvan de een ruim 13.000 deelnemers had en de andere ruim 5.000. De deelnemers scoorden op een vragenlijst hoe vaak ze zich gediscrimineerd voelden, met stellingen als ‘Ik word met minder respect behandeld dan anderen’. Vervolgens beantwoordden ze vragen over wat zij als redenen zien voor deze ervaringen, zoals geslacht, afkomst, uiterlijk, gewicht of leeftijd.
De onderzoekers verzamelden sterftecijfers van de deelnemers uit de ’National Death Index’ of van familieleden over langere periodes. Daarnaast analyseerden ze ook gezondheidsaspecten, zoals BMI, subjectieve gezondheid, medische geschiedenis, depressieve symptomen en fysieke activiteiten.
Zestig procent
Discriminatie op basis van gewicht bleek in het onderzoek te associëren met een toename van het risico op vroegtijdig overlijden. Het risico steeg met bijna 60%. Wanneer gecontroleerd werd voor andere factoren van objectieve en subjectieve gezondheid nam deze associatie af, maar verdween niet. Dit betekent dat het discrimineren en stigmatiseren op basis van gewicht onafhankelijk van andere factoren de levensverwachting lijkt te verkorten.
Geen van de andere gerapporteerde redenen van discriminatie had deze associatie met overlijdensrisico. Hoofdonderzoeker Angelina Sutin zegt: “De link tussen overlijden en discriminatie is een grote verrassing. Vooral omdat de resultaten in twee losstaande onderzoeken bijna identiek waren”.
Bovendien ligt het ook aan wie discrimineert. Vaak zijn het ook familieleden, terwijl je van familie juist steun hoort te krijgen.Oorzaken
Hoe deze associatie kan optreden is niet onderzocht. Stutin spreekt het vermoeden uit dat het komt door de stress die discriminatie oproept. “Bovendien ligt het ook aan wie discrimineert. Vaak zijn het ook familieleden, terwijl je van familie juist steun hoort te krijgen. Dit is extra pijnlijk.” Mogelijke consequenties van discriminatie zijn sociale isolatie, slechtere economische positie en verminderde kwaliteit van leven. “Zo komen mensen in een vicieuze cirkel terecht”, aldus Tomiyama. De auteurs melden tot slot: “Er is een hardnekkige overtuiging dat opmerkingen over het gewicht mensen met obesitas motiveert om af te vallen. Het tegendeel is nu nog sterker aangetoond. Het zorgt niet alleen voor een slechtere gezondheid zoals eerder onderzocht, maar verkort dus zelfs de levensverwachting”.
Het artikel is gepubliceerd in Psychological Science.
Fotocredits: 'now this one is more me!', muffinn
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
dat echt te dikke mensen gediscrimineerd worden verbaast niet. Dat dit direct gerelateerd is aan eerder sterven lijkt me een lastige om te bewijzen. Hoe compenseer je voor zaken als minder bewegen, waardoor meer gevoelens van stress, sociale isolatie doordat je aan veel gemeenschappelijke dingen fysiek niet mee kunt doen en allerlei comorbiditeiten zoals lever- en nierproblemen, low grade inflamation, om er maar een paar te noemen.
Uit de intensieve veehouderij weten we dat dit een grote rol speelt. Beesten met een strak voeder regime (zo obese als het maar kan) kunnen als ze slachtrijp zijn niet lang meer leven zelfs als ze op een gezond voer zouden worden gezet. Obese zijn is niet een enkel ding, maar een paraplu van heel veel problemen. Zo hebben obesen ook een andere, namelijk minder diverse darmflora en uit onderzoek is bekend dat dat alleen al tot meer stress kan leiden en stress is niet gezond, zelfs als je niet gedicrimineerd wordt. Daar door kan het gevoel ontstaan dat je gedicrimineerd wordt en wordt de notie van discrimatie meer iets van de ontvanger dan van de zender. Wellicht klopt de stelling beter als je nadrukkelijk zegt dat "het gevoel gedicrimineerd te worden ........."
Pieter, het is epidemiologie. Geen onderzoek naar causaliteit dus, wel naar significante associaties.
Deze conclusie is aantoonbaar onjuist: wat het onderzoek kennelijk aantoont, is dat ERVAREN discriminatie correleert met een kortere levensverwachting. Wat maakt dat mensen zich gediscrimineerd VOELEN? Daar is een hele reeks hypotheses aan vast te knopen, die eerst maar eens onderzocht moeten worden:
1. Het kan natuurlijk dat ze echt vaker gediscrimineerd worden, daar kun je makkelijk een lab experiment bij ontwerpen.
2. Het kan zijn dat een negatief zelfbeeld projecteren op anderen: "die zal me ook wel lelijk / nutteloos vinden". Die projectie wijst op een combinatie van de volgende persoonskenmerken:
- lage zelfwaardering / laag zelfvertrouwen
- verongelijktheid: neiging om verantwoordelijkheid bij anderen te leggen en je eigen rol in de interactie te ontkennen
- wantrouwen: negatief naar anderen kijken
- passieve copingstijl: niet het gesprek aangaan met degene van wie je vermoedt dat die je discrimineert, maar lijden in stilte. Dat hangt samen met verongelijktheid & wantrouwen: als je denkt dat de ander van slechte wil is en in zijn eentje verantwoordelijk voor de ontstane dynamiek, sta je er niet voor open om je eigen aandeel te onderzoeken en te veranderen. Dat maakt passief en slachtofferig.
Van alle zaken die ik onder punt 2 noem, is uitvoerig aangetoond dat ze slecht zijn voor je gezondheid. Vooral de passieve copingstijl correleert flink met ziektes. Ook kunnen verongelijktheid & wantrouwen leiden tot meer agressieve reacties, wat kan leiden tot een leven met geweld.
Het had de onderzoekster gesierd als ze eerst eens deze bekende psychologische factoren eruit had gefilterd. Ze stelt dat haar data zijn gecorrigeerd voor "psychological factors", maar de enige die ik in het bronartikel zie (het onderzoek zelf zit achter een betaalmuur) is een correctie voor gediagnosticeerde depressie. De conclusie die ze hierboven trekt, lijkt me dus eerder effectbejag dan wetenschap.
Als iemand bij de originele onderzoeksgegevens kan komen, dan laat ik me graag uitdagen om daar eens diep in te duiken, want ook statistisch kun je met zoveel data makkelijk uit de bocht vliegen.