Wat draagt het meest bij aan het dik worden van kinderen? Als je dat weet, weet je waar je het eerst moet ingrijpen. Een groep onderzoekers zocht het uit en identificeerde chips en patat als belangrijkste bron.
Op basis van een langlopende Engelse studie, bekeken de onderzoekers de eetdagboeken van 4.646 kinderen. Die legden ze naast gegevens over lengte, gewicht en fysieke activiteit op 7-, 10- en 13-jarige leeftijd. De kinderen die het meest toenamen in gewicht in drie jaar tijd bleken de grootste innemers van boter en margarine, gepaneerde vis en kip, gefrituurde aardappelproducten (patat en chips), bewerkt vlees, toetjes en snoepjes, melk en frisdrank.
Het enige voedsel dat significant geassocieerd bleek met een gezond gewicht waren volle granen en vezelrijke ontbijtgranen. Het sterkst geassocieerd met obesitas bleek in dit onderzoek niet alleen frisdrank - die door velen inmiddels als de hoofdoorzaak wordt gezien - maar vooral de consumptie van chips en patat. “Die behoren", zeggen de onderzoekers, "tot een type voedingsmiddelen dat het sterkst geassocieerd is met obesitas. Ze bevatten veel calorieën (383-574 kcal per 100 gram), verzadigen niet en worden veel gegeten als snack."
Productgroepen
Een studie uit 2011 onder 120.000 volwassenen Amerikanen vond vergelijkbare resultaten. Ook bij volwassenen bleek er een sterke link tussen obesitas en patat, chips, frisdrank en bewerkt vlees.
Deze resultaten zijn slecht nieuws voor de fastfoodindustrie, maar ondersteunen de huidige inzichten dat het eten van vezels helpt bij het behouden van een gezond gewicht. “Het is belangrijk om campagnes te richten op specifieke productgroepen om het gewicht te beïnvloeden", concluderen de onderzoekers.
Het artikel is verschenen in Health Affairs.
Fotocredits: smiley potato, la vaca vegetariana
Dit artikel afdrukken
Het enige voedsel dat significant geassocieerd bleek met een gezond gewicht waren volle granen en vezelrijke ontbijtgranen. Het sterkst geassocieerd met obesitas bleek in dit onderzoek niet alleen frisdrank - die door velen inmiddels als de hoofdoorzaak wordt gezien - maar vooral de consumptie van chips en patat. “Die behoren", zeggen de onderzoekers, "tot een type voedingsmiddelen dat het sterkst geassocieerd is met obesitas. Ze bevatten veel calorieën (383-574 kcal per 100 gram), verzadigen niet en worden veel gegeten als snack."
Productgroepen
Een studie uit 2011 onder 120.000 volwassenen Amerikanen vond vergelijkbare resultaten. Ook bij volwassenen bleek er een sterke link tussen obesitas en patat, chips, frisdrank en bewerkt vlees.
Deze resultaten zijn slecht nieuws voor de fastfoodindustrie, maar ondersteunen de huidige inzichten dat het eten van vezels helpt bij het behouden van een gezond gewicht. “Het is belangrijk om campagnes te richten op specifieke productgroepen om het gewicht te beïnvloeden", concluderen de onderzoekers.
Het artikel is verschenen in Health Affairs.
Fotocredits: smiley potato, la vaca vegetariana
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De oplossing: 'geen chips en friet meer' lijkt zo voor de hand liggend, maar gaat dat helpen? Een hoge inname van gefrituurde aardappelproducten kan ook een een teken zijn van een ongezonde leefomgeving. Waardoor worden deze zondebokjes vervangen in die situatie?
Nard, ik wilde je een duim geven maar ik zit met een gewetensvraag?
Namelijk jouw "een ongezonde leefomgeving" roept bij mij de volgende op:
Ik ken mensen die in een "gezonde leefomgeving" wonen en des spijt toch symptomen van obesitas vertonen. Zou dit echt alleen aan gefrituurde aardappel producten liggen?
Geef die duim, ik kan hem gebruiken. :)
Ik wilde niet het woord 'dieet' oid gebruiken, dus werd het 'leefomgeving' waarmee ik misschien eigenlijk meer leefwereld of gedrag bedoel. Ofwel, als je gaat terugkijken naar factoren van bv ongezondheid, ga je er altijd een paar vinden die (statistisch) het meest belangrijk zijn. Die komen echter niet als losstaand gedragselement voor maar passen in een breder gedragspatroon. Geclusterd gedrag wordt dat wel genoemd. Daar een paar elementjes uitpulken doet niet zo veel als je de basis niet aanpakt.
Zijn het eetgedag en leefstijl van Britse en Amerikaanse gezinnen te vergelijken met die van Nederlandse of Vlaamse gezinnen?
En hoe nauwkeurig zijn de gegevens uit eetdagboeken die door kinderen worden bijgehouden? Op zijn best kun je hier trends uit opmaken, nooit een causaal verband.
En wie kan bepalen of het het eten was wat wel werd gegeten en niet het eten dat niet werd gegeten? Met andere woorden: Overdaad aan ongezond versus of in combinatie met een te kort aan gezond.
#4
De verschillen tussen landen zijn te beschrijven en dat wordt ook wel gedaan. Ook voor kinderen. Dat dat niet perfect is, is een gegeven. Ik heb weleens gezegd dat een methodologisch perfect voedingsonderzoek geen praktische waarde heeft en een onderzoek met praktische waarde methodologisch slecht is. Oftewel, met de huidige beperkingen is het behelpen voor voedingsonderzoekers.
Je opmerking over causaliteit snap ik niet zo. Dat hangt van meer af dan hoe je uitzoekt wat iemand eet.