Volgens nieuw onderzoek verdwijnt meer dan helft van de Zwitserse aardappelen in de afvalbak. Biologische nog meer dan gangbare.
Iedere Zwitser gooit jaarlijks zo'n 300 kilo voedsel weg, van over de datum zijnde yoghurt tot twee dagen oud brood of een restje wijn. Zwitserse onderzoekers zochten voor het eerst uit hoe het zit met één enkel basisproduct: de aardappel.
Tot nu toe was alleen uit Brits onderzoek bekend dat daar ongeveer twee derde van alle aardappels als afval uit de keten verdwijnt.
De hele keten
Onderzoekers van Agroscope en de ETH Zürich namen voor hun onderzoek de hele keten onder de loep: boer, handelaar, verwerker, supermarkt en consument. Om vast te stellen hoeveel aardappelen al bij de producent verloren gaan, gebruikten ze de data van de kwaltiteitscontrole van meer dan 220.000 individuele piepers. Ze gingen na hoeveel aardappels er bij groothandelaren en in de retail verloren gaan. Ze ondervroegen 2.000 huishoudens over hun aardappelverspilling en lieten 87 mensen een dagboek bijhouden. Daarin moesten ze aangaven hoeveel aardappelen ze precies aten en hoeveel van hun aardappelaankopen, inclusief schillen en afsnijdsels in de afvalbak belandde.
De onderzoekers keken naar zowel tafelaardappel als fabrieksaardappelen, die bijvoorbeeld gebruikt worden voor de productie van kant-en-klare frites. Ook maakten ze onderscheid tussen aardappels uit biologische en gangbare teelt.
Dezelfde eisen voor een ander product
In totaal bleek van de fabrieksaardappelen 41% van de biologische en 46% van de gangbare aardappels weggegooid te worden. De grotere verspilling aan gangbare aardappels heeft volgens de onderzoekers te maken met overproductie. In de biologische teelt is daar nauwelijks sprake van. Toch blijkt van de biologische tafelaardappelen een nog groter deel in de afvalbak te belanden: 55% van de biologische tegen 53% van de gewone aardappelen. De onderzoekers schrijven dit toe aan het feit dat biologische aardappels aan dezelfde kwaliteitsstandaarden moeten voldoen maar dat in de ogen van de consument vaker niet halen.
Bij consument het meest te winnen
De verliezen traden in de hele keten op. Van de totale verspilling vindt 25% plaats bij de producent en verwerker, 12-24% tijdens het sorteren in de groothandel, 1-3% in de supermarkt en zo’n 15% bij de consument. Toch suggereren de onderzoekers dat juist bij de consument veel te winnen valt, omdat diens afval rechtstreeks op de afvalberg belandt. Boeren, verwerkers en handelaren hergebruiken afvalaardappels voor veevoer of biogas. Vooral jonge consumenten blijken veel aardappels te verspillen. Dat zou kunnen komen doordat zij minder goed hoe ze aardappelen moeten bewaren en angstiger zijn voor bederf.
Om tot minder aardappelverspilling te komen, bepleiten de onderzoekers vooral maatregelen aan de kant van de producenten. Gewasrotatie om infecties te voorkomen en het ontwikkelen van nieuwe, robuuste varianten moeten de houdbaarheid vergroten en bederf tegengaan. Daarnaast zouden er nieuwe kwaliteitsstandaarden moeten komen die de verliezen in de keten beperken. Tot slot vinden ze dat consumenten moeten leren ook minder fraaie aardappels te waarderen.
Het onderzoek verscheen in Waste Management.
Fotocredits: Peter M.
Dit artikel afdrukken
Tot nu toe was alleen uit Brits onderzoek bekend dat daar ongeveer twee derde van alle aardappels als afval uit de keten verdwijnt.
De hele keten
Onderzoekers van Agroscope en de ETH Zürich namen voor hun onderzoek de hele keten onder de loep: boer, handelaar, verwerker, supermarkt en consument. Om vast te stellen hoeveel aardappelen al bij de producent verloren gaan, gebruikten ze de data van de kwaltiteitscontrole van meer dan 220.000 individuele piepers. Ze gingen na hoeveel aardappels er bij groothandelaren en in de retail verloren gaan. Ze ondervroegen 2.000 huishoudens over hun aardappelverspilling en lieten 87 mensen een dagboek bijhouden. Daarin moesten ze aangaven hoeveel aardappelen ze precies aten en hoeveel van hun aardappelaankopen, inclusief schillen en afsnijdsels in de afvalbak belandde.
De onderzoekers keken naar zowel tafelaardappel als fabrieksaardappelen, die bijvoorbeeld gebruikt worden voor de productie van kant-en-klare frites. Ook maakten ze onderscheid tussen aardappels uit biologische en gangbare teelt.
Dezelfde eisen voor een ander product
In totaal bleek van de fabrieksaardappelen 41% van de biologische en 46% van de gangbare aardappels weggegooid te worden. De grotere verspilling aan gangbare aardappels heeft volgens de onderzoekers te maken met overproductie. In de biologische teelt is daar nauwelijks sprake van. Toch blijkt van de biologische tafelaardappelen een nog groter deel in de afvalbak te belanden: 55% van de biologische tegen 53% van de gewone aardappelen. De onderzoekers schrijven dit toe aan het feit dat biologische aardappels aan dezelfde kwaliteitsstandaarden moeten voldoen maar dat in de ogen van de consument vaker niet halen.
Bij consument het meest te winnen
De verliezen traden in de hele keten op. Van de totale verspilling vindt 25% plaats bij de producent en verwerker, 12-24% tijdens het sorteren in de groothandel, 1-3% in de supermarkt en zo’n 15% bij de consument. Toch suggereren de onderzoekers dat juist bij de consument veel te winnen valt, omdat diens afval rechtstreeks op de afvalberg belandt. Boeren, verwerkers en handelaren hergebruiken afvalaardappels voor veevoer of biogas. Vooral jonge consumenten blijken veel aardappels te verspillen. Dat zou kunnen komen doordat zij minder goed hoe ze aardappelen moeten bewaren en angstiger zijn voor bederf.
Om tot minder aardappelverspilling te komen, bepleiten de onderzoekers vooral maatregelen aan de kant van de producenten. Gewasrotatie om infecties te voorkomen en het ontwikkelen van nieuwe, robuuste varianten moeten de houdbaarheid vergroten en bederf tegengaan. Daarnaast zouden er nieuwe kwaliteitsstandaarden moeten komen die de verliezen in de keten beperken. Tot slot vinden ze dat consumenten moeten leren ook minder fraaie aardappels te waarderen.
Het onderzoek verscheen in Waste Management.
Fotocredits: Peter M.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dat bij de consument meer verlies optreedt Is wel logisch.
De supermarkt levert schoongewassen aardappels die dus korter houdbaar zijn.
Daar Is dus eenvoudig wat te winnen. Samen met een zekere opvoeding dat een aardappel die begint uit te lopen nog prima te eten Is.
Probeer aardappels zonder plastic te kopen, of verwijder na aankoop het plastic. Bewaar ze niet in de koelkast, maar op een koele, luchtige donkere plaats. Kijk af en toe of er geen rotte tussen ligt. Zoja, verwijder dan alleen de rotte (stinkt); de rest is meestal nog goed. Jammer dat moderne woningen geen koele geventileerde kelder of kelderkast meer hebben. Overigens behoren veel andere groentes, ook eieren, niet in de koelkast thuis. Zo worden champignons in zo'n blauw plastic bakje snel bruin en gaan rotten. Koop een keer losse champignons en bewaar ze open en bloot. Ze zijn na weken nog vaak nog goed te gebruiken, ook al drogen ze langzaam in.
Was afgelopen zaterdag op de markt in Nordhorn (D) en zag dat nagenoeg alle aardappels, pastinaken, peterseliewortel, rode bieten en wortelen ongewassen werden aangeboden.
> Aan de redactie <
Een artikel met een draadje waarin aanbevelingen en ervaringen voor het kopen en bewaren van de verschillende groentes heb ik nog niet op Foodlog gevonden.
Eens met jullie beiden. De aardappel is 1 van de weinig groente die juist buiten de koelkast heel erg lang houdbaar is. Ik doe hier 2 tot 3 weken met een zakje van 2,5 kilo, zo weinig eten wij ze, beter gezegd, alleen mijn man, ik eet ze hooguit een keer met stamppot, maar zo lang blijven ze naast dek oelkast in de keuken goed. ze lopen dan wel iets uit na zo'n tijd, maar dat snijd je eraf. Ook diegenen die al iets zacht worden zijn nog prima te eten.
Champignons heb ik nog van verleden week dinsdag liggen. Volgens het zakje(heb ze gesneden gekocht)zijn ze over datum, maar ze zijn nog prima. Zijn alleen iets donkerder geworden en wat ingedroogd, des te beter, komt er minder vocht vrij bij het bakken vanmiddag.
Mijn grootste sukses ontwikkelingshulp in tropisch Afrika was het leren pitten van aardappels (zomaar toevallig ergens in een slum waar ik beland was, ik kon het niet aanzien dat daar een vrouw hele schijven rond een simpel pitje afsneed en weggooide), zonder aardappelmesje, hadden ze niet. omdat spruiten in hun piepers dieper zaten dan bij onze eigenheimers en bintjes ging er bij dat schillen en schoonmaken nogal wat verloren, ik vraag me af of zich dat daar toen verbreid heeft, of dat het toch weer uitdoofde, want voor handzaam pitten is dat simpele aardappelmesje echt wel nodig). Raar eigenlijk, zou je daar helemaal niet verwachten, want volgens cijfers wordt in Afrika heel weinig eten weggegooid!
Ideetje voor Ploumen: aardappelmesjesindustrie en/of -distributie, aangevuld met cursussen in vrouwengroepverband, daar helpen opzetten! Aardappelmesje snijdt van 3 kanten! (sorry dames van de discriminatie, maar zo is het daar voorlopig nu eenmaal nog steeds)
Aardappelmesje had ze niet, maar ze sneed wel schijven af, waarmee dan? Het houdt nl wat onhandig vast, maar ook met een groter mes kun je die pitten eruit halen.......