Dat zegt professor Jan-Douwe van der Ploeg die weliswaar aan de WUR werkt, maar zich niet kan vereenzelvigen met mensen die de bodem verprutsen en onderzoeksdata weg laten raken.
Huib Schoonhoven en Karen Kuiper maakten jaren geleden een film over bodemboer Kok die onder de rook van Amersfoort weigerde mest te injecteren. Dat moest vanwege beleid dat werd gemaakt op basis van onderzoek van de WUR. Die daaraan ten grondslag liggende data zijn zoek en al evenvele jaren onderwerp van een ruzie tussen bodembewuste boeren enerzijds en Wageningse wetenschappers en Haagse beleidsmakers anderzijds. Gisteren lanceerden Schoonhoven en Kuiper via Youtube een korte reportage met uitspraken over de jongste ontwikkelingen in dat dossier.
Het wringt. Op Foodlog vond onlangs een even verrassend als verbazingwekkend gesprek plaats met de WUR in een poging om eindelijk helderheid te krijgen over de manier waarop het betwijfelde beleid tot stand is gekomen. De deur bleek dicht te zitten. De verantwoordelijke staatssecretaris gooide die merkbaar nog eens extra hard in het slot. Kennelijk is het niet de bedoeling dat er nader in de stront wordt geroerd.
Jan-Douwe van der Ploeg maakt er nu ook korte metten mee en zegt in een korte film van Schoonhoven dat de WUR en het ministerie van EZ samen een ondoordringbaar 'ammoniakbastion' vormen. Ook Geesje Rotgers, de onderzoeksjournalist die het ammoniakdossier de laatste jaren diepgaand uitploos, is in de korte film te horen.
Op 5 oktober bevestigde staatssecretaris Dijksma het slot op de deur nog eens: ze zei niet te twijfelen aan haar beleid terwijl dat gebaseerd is op het 'ammoniakbastion' en waarover ook een internationaal gerespecteerde Engelse professor die de fundamenten ervan nog eens na moest rekenen, verklaarde dat eigenlijk niet te kunnen. Ook hij had immers niet de juiste onderzoeksdata kunnen inzien om zijn opdracht helemaal verantwoord uit te kunnen voeren.
Beleid is nou eenmaal beleid
Schoonhoven zond zijn film naar alle Kamerfracties. De staatssecretaris staat nu recht tegenover Van der Ploeg, het geweten van de niet-industriële op ecologisch vakmanschap gebaseerde boerenlandbouw. Ze zit in een vervelende positie. Het onderwerp ammoniak blijft maar terugkomen, hoe hard je de deur ook in het slot gooit en zegt 'beleid is nou eenmaal beleid, je moet niet vragen waarom.'
Dat pikken bodembewuste boeren niet en al helemaal niet in dit jaar van de bodem.
Fotocredits: Jan-Douwe van der Ploeg, still, Huib Schoonhoven
Dit artikel afdrukken
Ammoniak blijft maar terugkomen, hoe hard je de deur ook in het slot gooit en zegt 'beleid is nou eenmaal beleid, je moet niet vragen waarom.'Niet in de stront roeren
Het wringt. Op Foodlog vond onlangs een even verrassend als verbazingwekkend gesprek plaats met de WUR in een poging om eindelijk helderheid te krijgen over de manier waarop het betwijfelde beleid tot stand is gekomen. De deur bleek dicht te zitten. De verantwoordelijke staatssecretaris gooide die merkbaar nog eens extra hard in het slot. Kennelijk is het niet de bedoeling dat er nader in de stront wordt geroerd.
Jan-Douwe van der Ploeg maakt er nu ook korte metten mee en zegt in een korte film van Schoonhoven dat de WUR en het ministerie van EZ samen een ondoordringbaar 'ammoniakbastion' vormen. Ook Geesje Rotgers, de onderzoeksjournalist die het ammoniakdossier de laatste jaren diepgaand uitploos, is in de korte film te horen.
Op 5 oktober bevestigde staatssecretaris Dijksma het slot op de deur nog eens: ze zei niet te twijfelen aan haar beleid terwijl dat gebaseerd is op het 'ammoniakbastion' en waarover ook een internationaal gerespecteerde Engelse professor die de fundamenten ervan nog eens na moest rekenen, verklaarde dat eigenlijk niet te kunnen. Ook hij had immers niet de juiste onderzoeksdata kunnen inzien om zijn opdracht helemaal verantwoord uit te kunnen voeren.
Beleid is nou eenmaal beleid
Schoonhoven zond zijn film naar alle Kamerfracties. De staatssecretaris staat nu recht tegenover Van der Ploeg, het geweten van de niet-industriële op ecologisch vakmanschap gebaseerde boerenlandbouw. Ze zit in een vervelende positie. Het onderwerp ammoniak blijft maar terugkomen, hoe hard je de deur ook in het slot gooit en zegt 'beleid is nou eenmaal beleid, je moet niet vragen waarom.'
Dat pikken bodembewuste boeren niet en al helemaal niet in dit jaar van de bodem.
Fotocredits: Jan-Douwe van der Ploeg, still, Huib Schoonhoven
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Strontgate/Dijksma, Groningen/Kamp, Q-koorts/Schippers:
"De raadgeving die je altijd meekrijgt: Zorg dat het geen claims op schadevergoeding oplevert."
Het gaat de WUR en Dijksma echt niet meer lukken om nog langer het deksel op deze beerput te houden. En ook Kamp en Schippers niet. Eerlijk duurt het langst.
Men wil niet van het huidige verdienmodel af lijkt mij! Van de Ploeg heeft gelijk, dat doet ergens zeer, heel zeer.
De wet van de steeds toenemende efficiency regeert hier. Gevolg, het Nederlandse boerenland is ecologisch stervende. Uitweg geen! Men wil niet van het vigerende verdienmodel af.
- Liegen over emissies mestproductie
- Liegen over dieselauto's
- Liegen over wegpesten dieselauto's van voor 2000
- Liegen over hybride auto's
- Liegen over elektrische auto's
- Liegen over natuurwaarden
- Liegen over de aanpak, geldt voor alle leugens hier genoemd
- etc
Kortom ik lieg me zelf wat voor, we liegen elkaar wat voor en gaan over tot de orde van de dag!
De link die van der Ploeg legt over de "transitie" van de munitie-industrie na WWII
naar kunstmest was nieuw voor me. Had ik na Breivik eigenlijk eerder kunnen bedenken natuurlijk....
Wat zou de impuls geweest zijn om - alleen in Nederland, in Duitsland is het verboden! -
de stront onder het grastapijt te gaan schoffelen indertijd?
De stankoverlast in ons overbevolkte kikkerlandje door het uitrijden van de mest
van steeds meer dieren?
Na de diverse knuppels in het hoenderhoek, lijkt nu de tijd gekomen van het slijpen der messen. Wat de onneembaarheid van dat bastion betreft, kijk ook eens naar analoge gevechten, in commissies, hoorzittingen en rechtszalen, vroeger rond de DDT gehouden. Toen won een zieke biologe met een populair-wetenschappelijk en meeslepend boek het van de officiele wetenschap en de oppermachtig lijkende agrochemische industrie, het is dus zeker geen hopeloze strijd, gewoon een kwestie van inzet en de borst vol adem. En van onpartijdig onderzoek door meer dan een team natuurlijk (met een duurzaam opbergsysteem).
#3 "De link die van der Ploeg legt over de "transitie" van de munitie-industrie na WWII
naar kunstmest was nieuw voor me." Die link klopt ook niet. Hij is een oorlog in de war. WW1 moet het zijn, lees Thomas Hager "The Alchemy of Air: A Jewish Genius, a Doomed Tycoon, and the Scientific Discovery that Fed the World but Fueled the Rise of Hitler (2008, Harmony/Crown; paperback, audio, and digital editions)" of bekijk zijn voordracht op YouTube in Parijs.
Ik heb het archief van mijn familieboerderij. Vanaf dag 1 dat er geboerd werd vanaf begin vorige eeuw kocht men kunstmest. Zonder kunstmest viel er op die arme veenkoloniale grond niet te boeren.
Misschien moet van der Ploeg dat boek van Hager ook gaan lezen. Wie iets van de echte geschiedenis wil weten komt niet om Hager's boek heen.
Ik wil wel een lezing geven in de open lucht voor het enige kunstmest monument ter wereld in Bareveld mocht dat echt nodig zijn.
Maar niet voor niets staat van der Ploeg genoemd in de diss van Jozef Visser misschien is hij op dit gebied even de weg kwijt. De historie (het leven) is complexer dan de geijkte schablonen.