Bonen blijken even verzadigend als rundvlees. Mensen verwachten dat echter niet.
Uit klein onderzoek van de universiteit van Minnesota lijkt naar voren te komen dat bonen hun imago tegen hebben.
Achtentwintig proefpersonen kregen een lunch voorgeschoteld die bestond uit bonen of rundvlees. De rundvleesmaaltijd bevatte 26 gram eiwitten en 3 gram vezels. De lunch met bonen was rijk aan vezels en gemiddeld in eiwitten met 17 gram eiwitten en 12 gram vezels. Beide maaltijden bevatten evenveel calorieën en werden geserveerd met 400 ml water. Na de maaltijd bleven de deelnemers nog 3,5 uur op de testlocatie en kregen ze snacks aangeboden. Uit het aantal snacks dat de deelnemers gedurende de rest van de dag koos, bleek dat beide lunches even verzadigend waren. Als de deelnemers op een schaal van 0 tot 100 aan moesten geven hoe vol ze zaten, dachten de vleeseters dat ze meer verzadigd waren dan de boneneters.
Eiwitrijke bronnen, zoals vlees, staan bekend om hun verzadigende werking. Plantaardige eiwitbronnen kunnen net zo verzadigend zijn als dierlijke, door de combinatie van eiwit en vezels, aldus hoofdonderzoeker Angela Bonnema. De uitslagen van dit onderzoek zorgden voor een verrassend resultaat. Mensen die een bonenmaaltijd kregen, dachten dat ze minder verzadigd waren dan mensen die vlees aten. Uit de praktijk van hun snackgedrag bleek dat echter niet. Volgens Bonnema wijst dit op 'neofobie', angst voor nieuwe dingen. "Steeds meer mensen gaan op zoek naar alternatieven voor vlees, maar weten niet goed wat ze moeten verwachten van andere producten. Mensen hebben begeleiding nodig om hierin goede keuzes te maken."
Fotocredits: Bonen, Max Williams
Dit artikel afdrukken
Achtentwintig proefpersonen kregen een lunch voorgeschoteld die bestond uit bonen of rundvlees. De rundvleesmaaltijd bevatte 26 gram eiwitten en 3 gram vezels. De lunch met bonen was rijk aan vezels en gemiddeld in eiwitten met 17 gram eiwitten en 12 gram vezels. Beide maaltijden bevatten evenveel calorieën en werden geserveerd met 400 ml water. Na de maaltijd bleven de deelnemers nog 3,5 uur op de testlocatie en kregen ze snacks aangeboden. Uit het aantal snacks dat de deelnemers gedurende de rest van de dag koos, bleek dat beide lunches even verzadigend waren. Als de deelnemers op een schaal van 0 tot 100 aan moesten geven hoe vol ze zaten, dachten de vleeseters dat ze meer verzadigd waren dan de boneneters.
Volgens Bonnema wijst dit op 'neofobie', angst voor nieuwe dingen.Begeleiding nodig
Eiwitrijke bronnen, zoals vlees, staan bekend om hun verzadigende werking. Plantaardige eiwitbronnen kunnen net zo verzadigend zijn als dierlijke, door de combinatie van eiwit en vezels, aldus hoofdonderzoeker Angela Bonnema. De uitslagen van dit onderzoek zorgden voor een verrassend resultaat. Mensen die een bonenmaaltijd kregen, dachten dat ze minder verzadigd waren dan mensen die vlees aten. Uit de praktijk van hun snackgedrag bleek dat echter niet. Volgens Bonnema wijst dit op 'neofobie', angst voor nieuwe dingen. "Steeds meer mensen gaan op zoek naar alternatieven voor vlees, maar weten niet goed wat ze moeten verwachten van andere producten. Mensen hebben begeleiding nodig om hierin goede keuzes te maken."
Fotocredits: Bonen, Max Williams
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Prachtige foto; het lijken net snoepjes! Maar dat zijn ze eigenlijk ook voor mij.
Ja, in het Westen lijken bonen o.h.a. een slecht imago te hebben, wat heel jammer is; je kunt er zoveel fantastische dingen mee maken.
(Kijk bijv. op de website van de 'Bruine bonenbende': /www.bruinebonenbende.nl/)
Italie schijnt als land wel bonen e.d. te omarmen.
Van een dame uit de Marokkaanse supermarkt heb ik geleerd om vlees in een stoofpot ook te combineren met wat bonen; errug lekker.
En er zijn zoveel soorten! Dus heel veel smaken met mogelijkheden.
Schitterende foto inderdaad, o.a. de gigantes die ik laatst bij de Griek had, de borlotti, frejol negro en feijao frado (Vigna sp.), en wat die neofobie betreft, ik denk eerder aan archeofobie, afkeer voor armoekost van vroeger; Bartje, die niet wilde bidden voor brune bonen, toen al niet meer, heb ik geen last van, daarom begroet ik in Italiaanse salades altijd weer die koude gekookte stevige borlotti boontjes ertussendoor, en bestel altijd gigantes bij de Griek. Als onderschrift zou ik eerder peulvruchten of grain legumes gebruikt hebben, want er blijft verschil tussen erwten en bonen (en tussen bonen onderling, qua plantengeslacht zelfs)
Ja Dirk, Bartje schijnt zichzelf stevig verankerd te hebben in het Ned. denken.
Bonen e.d. was 'armoe'-eten. (net als stoofvlees als varkenswangen, sucadelappen e.d.). Vandaar dat de kipfilet zo' grote opgang kreeg (eigenlijk het minst lekkere stukje van de kip wat mij betreft. Gepocheerd is het wel weer interessant voor mij)
Gelukkig is het nu trendy (in sommige kringen dan) om het wel te eten.
En wat dacht je van een:
Witte bonencrème (uit: 24 kitchen: naar Evert te Pas)
• Pel en snijd ui in plakjes.
• Pel en snijd teentjes knoflook fijn.
• Verhit een scheutje olie in een pan en fruit de sjalot en knoflook circa 2 minuten.
• Giet de bonen af en spoel ze schoon. Voeg de bonen toe en bak circa 5 minuten mee. Voeg de rest van het bakvet van de chorizo toe [eerder gebakken; zie aldaar voor compleet gerecht]. Pureer de bonen met een pureestamper en breng op smaak met een beetje zout en versgemalen peper.
Persoonlijk koop ik vaak de gedroogde bonen, zet ze een nacht in water en kook ze daarna met wat aromatische kruiden. Porties doe ik in de vriezer. Altijd handig en ik kan de smaak dan zelf bepalen.
Ria: weleens zwarte bonenpuree (frijol refrito) geprobeerd? Dat krijg je bij zowat elke maaltijd in Mexico er gratis en ongevraagd bij, heerlijk, ook vanwege dat beetje vet erin, het is gemaakt van die kleine zwarte boontjes op de foto. Vlees in de kleinere restaurantjes in Mexico (bisteces) is dungesneden schoenzoolleer, dus als je dat dan niet naar binnen krijgt, kun je je altijd nog lekker vullen met die puree. Ik moet bekennen dat ik zelden meer droge bonen kook, wel nog vaak linzen, green grams en ander indiasch klein grut.
Dirk, zwarte bonen vallen mij qua smaak en textuur tegen. Puree ga ik proberen, want ik heb nog wat staan.
Even kort wat gegoogled erop: ik zie vaak een recept met feta?
Mexicanen houden ook wel van kaas (feta lijkt mij niet Mexicaans?).
Ik daarentegen niet, maar genoeg uit te proberen.
Ja, allerlei soorten linzen...
'Green grams' kende ik niet; ik ken ze als 'mung beans'. Weer wat geleerd.
En wat dacht je van kikkererwten? Een favoriet van mij (maar dan wel de witte, niet de zwarte).