Dat zegt de Wageningse Universiteit zelf. Dat klinkt als kapitaalvernietiging. Ik belde met een onderzoeker die het nieuws nog gekker maakte. Reden voor een experiment in transparante communicatie.
Het rommelt reeds geruime tijd rond het ammoniakbeleid in Nederland. Ons dichtbevolkte en ook nog eens voor zowel industrie als landbouw intensief gebruikte land moet daarmee voldoen aan belangrijke afspraken op natuur- en milieugebied met 'Brussel'. Ik mocht er zelf ook al eens een rol in spelen omdat er mensen zijn die denken dat er iets niet helemaal pluis is met de cijfers waarop dat beleid gebaseerd is. De maatregelen op landbouwgebied lijken namelijk niet te werken omdat de modelmatige berekeningen van de effecten ervan niet sporen met metingen in de praktijk
Gistermiddag berichtte Boerderij dat cruciale meetgegevens waarop het beleid rond de uitstoot van ammoniak is gebaseerd, domweg niet door de WUR bewaard zijn. Waar dat allemaal precies over gaat, besprak hier nog maar kort geleden onafhankelijk onderzoeksjournalist Geesje Rotgers. Door haar onderzoekswerk ging onafhankelijk onderzoeker Jaap Hanekamp op zoek naar de fundamenten van het Nederlandse beleid dat de uitstoot van ammoniak moet regelen. Hanekamp krijgt echter de onderzoeksdata niet die hij nodig heeft en is daarover erg verbaasd.
Diskrediet of rookgordijn?
Vanwege de soap die ik daarover las op Boerderij, belde ik gisteravond opnieuw met Rotgers. Woordvoerder Simon Vink van de WUR beweert dat zijn universiteit gegevens heeft weggegooid omdat dat gebruikelijk zou zijn voor een universiteit. Boerderij tekent uit Vinks mond op: Volgens Vink is het heel normaal dat data na verloop van tijd niet meer bewaard worden. Hij verwijst naar een richtlijn van de Koninklijke Academie van Wetenschappen (KNAW) dat dergelijke gegevens vijf jaar moeten blijven bestaan. Onlangs is die periode verlengd tot tien jaar. "Het gaat hier om gegevens van 25 jaar of ouder. Het is heel gebruikelijk dat die er niet meer zijn. We hebben dat aan Hanekamp duidelijk gemaakt en hem uitgenodigd voor een gesprek. Andere data van later datum zijn er nog wel. Hij wil daar niet op ingaan, maar blijft wel steeds naar die andere gegevens vragen. Kort gezegd: Hanekamp zeurt. Hij trekt een rookgordijn op. Ik weet niet wat hij denkt te bereiken, maar het voelt als een poging om ons in diskrediet te brengen."
Hanekamp begrijpt er niets van en zegt volgens Boerderij: "Rookgordijn? Dat wil ik juist wegnemen. Het is de WUR die rookgordijnen optrekt." Volgens hem is het in de chemie, zijn eigen vakgebied, gebruikelijk om belangrijke data tot in lengte van dagen te bewaren, zodat wetenschappelijke kennis altijd opnieuw beoordeeld kan worden. "Ik geloof gewoon niet dat die data er niet meer zijn, ik kan het me niet voorstellen."
Maar zelfs als ze niet meer bestaan en al die welingelichte bronnen jokken, is er nog iets anders. Het ammoniakbeleid is belangrijk voor Nederland. Ons land zet vele tientallen miljoenen euro's boete op het spel als ons ammoniakbeleid niet zou kloppen. In 2007 is een uitgebreid onderzoek uitgevoerd door Julio Mosquera van de WUR. Dat onderzoek behoort tot de kern van ijkingen van het ammoniakbeleid waar sinds 2009 nadrukkelijk aan gerekend is. Ik herinnerde me dat Rotgers me daar ooit over vertelde, terwijl bovendien ook het RIVM mij kort geleden vertelde zijn rekenmodellen te herijken. Dat kan alleen maar als je daarvoor het model toetst aan praktijkmetingen. Ik vroeg haar daarom gisteravond waar die gegevens uit 2007 gebleven zijn. Die moeten immers wel een cruciale beleidsrol spelen; ook nu nog. Ze antwoordde me iets dat ik niet kan begrijpen: "Volgens Simon bestaan ze niet meer. Ze vielen immers ook buiten de bewaarplicht van 5 jaar."
Open en heldere communicatie
Dat voelt nogal ongemakkelijk. Een universiteit die voor zijn overheid onderzoek doet dat als bewijs- en ontwikkelmateriaal dient voor een cruciaal beleidsterrein, zegt domweg 'termijn voorbij, weg ermee.' Ik heb Simon niet gebeld. We kennen elkaar goed en zijn het erover eens dat een universiteit open en helder moet communiceren. Daarom vanaf hier de wederhoorvraag: Simon, klopt het wat Geesje me vertelde? Zo ja, wat kost het om een schuurtje te bouwen en daar wat oude floppies in te bewaren of om die te converteren naar wat bestandjes die in de holle kies van zo'n moderne giga harddisk en een kopie daarvan passen?
Fotocredits: mystic_mabel
Dit artikel afdrukken
Gistermiddag berichtte Boerderij dat cruciale meetgegevens waarop het beleid rond de uitstoot van ammoniak is gebaseerd, domweg niet door de WUR bewaard zijn. Waar dat allemaal precies over gaat, besprak hier nog maar kort geleden onafhankelijk onderzoeksjournalist Geesje Rotgers. Door haar onderzoekswerk ging onafhankelijk onderzoeker Jaap Hanekamp op zoek naar de fundamenten van het Nederlandse beleid dat de uitstoot van ammoniak moet regelen. Hanekamp krijgt echter de onderzoeksdata niet die hij nodig heeft en is daarover erg verbaasd.
Diskrediet of rookgordijn?
Vanwege de soap die ik daarover las op Boerderij, belde ik gisteravond opnieuw met Rotgers. Woordvoerder Simon Vink van de WUR beweert dat zijn universiteit gegevens heeft weggegooid omdat dat gebruikelijk zou zijn voor een universiteit. Boerderij tekent uit Vinks mond op: Volgens Vink is het heel normaal dat data na verloop van tijd niet meer bewaard worden. Hij verwijst naar een richtlijn van de Koninklijke Academie van Wetenschappen (KNAW) dat dergelijke gegevens vijf jaar moeten blijven bestaan. Onlangs is die periode verlengd tot tien jaar. "Het gaat hier om gegevens van 25 jaar of ouder. Het is heel gebruikelijk dat die er niet meer zijn. We hebben dat aan Hanekamp duidelijk gemaakt en hem uitgenodigd voor een gesprek. Andere data van later datum zijn er nog wel. Hij wil daar niet op ingaan, maar blijft wel steeds naar die andere gegevens vragen. Kort gezegd: Hanekamp zeurt. Hij trekt een rookgordijn op. Ik weet niet wat hij denkt te bereiken, maar het voelt als een poging om ons in diskrediet te brengen."
Hanekamp begrijpt er niets van en zegt volgens Boerderij: "Rookgordijn? Dat wil ik juist wegnemen. Het is de WUR die rookgordijnen optrekt." Volgens hem is het in de chemie, zijn eigen vakgebied, gebruikelijk om belangrijke data tot in lengte van dagen te bewaren, zodat wetenschappelijke kennis altijd opnieuw beoordeeld kan worden. "Ik geloof gewoon niet dat die data er niet meer zijn, ik kan het me niet voorstellen."
Een universiteit die voor zijn overheid onderzoek doet dat als bewijsmateriaal kan dienen voor een cruciaal beleidsterrein, zegt domweg 'termijn voorbij, weg ermeeVan diverse heel wel ingelichte bronnen heb ik het afgelopen jaar mogen vernemen dat de volgens Vink niet meer zorgvuldig bewaarde data, wel degelijk bestaan. Het gaat om gegevens die nog op floppy disks van WUR-onderzoeker dr. ir. J.F.M. Huismans zouden staan. Ze bestaan nog, zeggen de bronnen anno 2015.
Maar zelfs als ze niet meer bestaan en al die welingelichte bronnen jokken, is er nog iets anders. Het ammoniakbeleid is belangrijk voor Nederland. Ons land zet vele tientallen miljoenen euro's boete op het spel als ons ammoniakbeleid niet zou kloppen. In 2007 is een uitgebreid onderzoek uitgevoerd door Julio Mosquera van de WUR. Dat onderzoek behoort tot de kern van ijkingen van het ammoniakbeleid waar sinds 2009 nadrukkelijk aan gerekend is. Ik herinnerde me dat Rotgers me daar ooit over vertelde, terwijl bovendien ook het RIVM mij kort geleden vertelde zijn rekenmodellen te herijken. Dat kan alleen maar als je daarvoor het model toetst aan praktijkmetingen. Ik vroeg haar daarom gisteravond waar die gegevens uit 2007 gebleven zijn. Die moeten immers wel een cruciale beleidsrol spelen; ook nu nog. Ze antwoordde me iets dat ik niet kan begrijpen: "Volgens Simon bestaan ze niet meer. Ze vielen immers ook buiten de bewaarplicht van 5 jaar."
Open en heldere communicatie
Dat voelt nogal ongemakkelijk. Een universiteit die voor zijn overheid onderzoek doet dat als bewijs- en ontwikkelmateriaal dient voor een cruciaal beleidsterrein, zegt domweg 'termijn voorbij, weg ermee.' Ik heb Simon niet gebeld. We kennen elkaar goed en zijn het erover eens dat een universiteit open en helder moet communiceren. Daarom vanaf hier de wederhoorvraag: Simon, klopt het wat Geesje me vertelde? Zo ja, wat kost het om een schuurtje te bouwen en daar wat oude floppies in te bewaren of om die te converteren naar wat bestandjes die in de holle kies van zo'n moderne giga harddisk en een kopie daarvan passen?
Fotocredits: mystic_mabel
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het kan gewoon niet waar zijn. Tenzij het data betreft die aan bederf onderhevig zijn en ondraaglijk gaan stinken.
Na de Teeven-bonnetjesaffaire, de "gemiste" van Rey-taps, en de verkeerd ontwikkelde defensiefilmpjes krijgen we nu dus de (al dan niet gewiste/vermiste) "WUR-floppy-affaire".
Deze ammoniakdiscussie loopt al jaren.
9 januari 2013 schreef de heer Vink hier zelf nog een brief over, 10 januari 2013 op de WUR-site.
Hoe geloofwaardig is het dan dat je niet zuinig bent op materiaal dat je argumenten onderbouwt?
Is het archiverings/opschoonbeleid van de WUR dan zo degelijk en aktief dat die data van 2007 in januari 2013, koud 5 jaar daarvóór, al door de shredder waren gegaan?
In 2007 waren floppies overigens allang passée. Een zichzelf respecterend bedrijf werkte toen al lang met centrale databases en back-ups op harde schijf.
Die totale kilotonnen stikstofuitstoot kloppen trouwens sowieso niet.
"Das Haus" blijkt een switch in zijn "Cleandiesel" VW's van de afgelopen 6 jaar ingebouwd te hebben, die ervoor zorgt dat de uitstoot van die TDI-tjes tot 40 maal lager lijkt dan in werkelijkheid.
Eén troost: Korstmossen liegen en malverseren in elk geval niet.
Zopas verscheen een fors boek, Fish Atlas, over alle vissen die in ‘onze’ wateren wonen. Geschreven in het Engels, door auteurs uit verschillende Europese landen en Noorwegen.
Onze wateren zijn de zeeen aan onze, noord Atlantische kust. Oostzee ook en het water rond Ierland.
Wat in dat water aan vis te vinden is staat in de atlas. En over de vis een schat aan informatie. Geen gezellig boek, het is de weerslag van lang onderzoek. Ik zit er al dagen met rooie oortjes (jesses, wat zeg in nou) doorheen te lezen.
Een standaardwerk van jewelste.
En wie hielp het mede tot stand brengen?
De Universiteit van Wageningen, waar visonderzoek ondergebracht is.
Wat heeft deze mededeling van doen met wat hierboven wordt gevraagd?
Nou dit bijvoorbeeld. Aan het boek is jaren gewerkt en er zijn data gebruikt uit tenminste 37 jaar internationaal visserijonderzoek. Want die data, die gooi je niet weg na vijf jaar.
Wouter# 1&3
Rode oortjes ? Staat er een hoofdstuk in over zeemeerminnen ?
Mijn advies aan de WUR (beetje arrogant onbeschaamd misschien):
Flikker alles weg waar jullie Brusselse subsidie-vehikels mee sanctioneerden voor mislukte visprojecten in Zeeland, waar aantoonbaar belangenverstrengeling was om ‘geld uit de vleespotten van Brussel te grijpen’. Deze bizarre term is traceerbaar naar Gedeputeerde Staten Zeeland.
Zeeland, waar men de prognoses om geld uit Brussel te krijgen op een onvoorstelbare dubieuze manier pimpte.
Voorbeeld :
Een project 15.000.000 kg zeetong- productie per jaar in slootjes achter de dijk bij Yerseke van 12-15 miljoen euro, dat na 6 jaar slechts 300 kilo ondermaatse tong opbracht, en waar geen politicus kritische vragen durfde te stellen omdat de directeur echtgenoot van de C.v.K. van Zeeland was.
15.000.00 kilo zeetong uit slootjes ?
Dat is zelfs (voor mensen met een rekenmachine) een onmogelijke toekomstprognose op termijn. Dat zijn 14 twintigtons-truck per week… Kan je je het voorstellen ?
Ik niet.
Had de WUR dat ook niet door ?
Want de totale Nederlandse vangst van zeetong op zee schommelt maar tussen de 10-14.000.000 kilo per jaar. (doorklikken naar ‘tong’)
Kan je je het voorstellen ? Ik niet.
Dus !
Dumpen die Zeeuwse dossier van jullie en Imares (WUR-dochter) voor kweek van zeetong in sloten, wier-experimentjes, oesters en kreeft in badkuipen, en zeehonden in weckflessen.
Hier het toch wel bijzondere gejubel van de toenmalige minister over de Zeeuwse ‘zeetongboerderijen’ die samen15.000.00) kg/jr gaan produceren....
Waar het geld bleef ?
Advies, consultancy, onderzoek, raadgevende politici, ir-bureautjes, etc. etc.
Simon belde me zojuist. Hij is er een weekend uit. Hij reageert morgenavond.
Hans #4, we hebben het hier over ammoniak en data (Wouter #3 ook).