Een Russin zorgde in Denemarken voor een houdingsverandering ten aanzien van 'oud eten'. Van armoedig eten maakte ze iets om trots op te zijn.
Denemarken boekt succes in het terugbrengen van voedselverspilling en doet dat door consumenten aan te spreken. Dat meldt NPR. In de afgelopen 5 jaar werd de voedselverspilling met 25% teruggebracht. Vandaag de dag gooit de gemiddelde Deen 104 pond voedsel per jaar weg.
In beweging brengen
De 35 jarige Selina Juul, een Russische die in haar tienerjaren naar Denemarken emigreerde, speelt een voortrekkersrol. Detaillisten en boeren krijgen als snel de schuld als het om voedselverspilling gaat. “Maar, zegt Juul, “ik dacht: ‘wie kan ik in beweging brengen?’ Nou, dan kom je al snel uit bij de consument”. Uit cijfers blijkt dat Deense consumenten verantwoordelijk zijn voor 36% van de voedselverspilling, retailers voor 23%, de voedselindustrie voor 19% en boeren voor 14%.
Overtuiging en trots
Een woordvoerster van een belangrijke Deense supermarktketen vertelt dat supers al veel langer hun best doen om oudere producten te verkopen: “elke retailer wil zijn producten liever verkopen dan weggooien”. Al decennialang worden deze producten met korting verkocht. Wat Juul heeft veranderd, is volgens de woordvoerster dat het kopen van deze producten tegenwoordig met overtuiging en trots gedaan wordt, terwijl het vroeger een teken van armoede was.
Nederland doet het ook niet slecht: Nederlanders verspillen gemiddeld 100 pond per jaar en kent verschillende initiatieven om voedselverspilling terug te brengen. Op dit moment is de Nederlandse consument verantwoordelijk voor 50% van de voedselverspilling. De andere helft wordt verspild door producenten, handel, verwerkers, horeca en retailers.
Fotocredits: Selina Juul, Selina Juul
Dit artikel afdrukken
In beweging brengen
De 35 jarige Selina Juul, een Russische die in haar tienerjaren naar Denemarken emigreerde, speelt een voortrekkersrol. Detaillisten en boeren krijgen als snel de schuld als het om voedselverspilling gaat. “Maar, zegt Juul, “ik dacht: ‘wie kan ik in beweging brengen?’ Nou, dan kom je al snel uit bij de consument”. Uit cijfers blijkt dat Deense consumenten verantwoordelijk zijn voor 36% van de voedselverspilling, retailers voor 23%, de voedselindustrie voor 19% en boeren voor 14%.
Wat Juul heeft veranderd, is volgens de woordvoerster dat het kopen van deze producten tegenwoordig met overtuiging en trots gedaan wordt, terwijl het vroeger een teken van armoede wasIn 2008 begon Juul de Facebookpagina 'Stop Wasting Food' en al snel daarna werd ze een graag geziene gast in allerlei televisie- en debatprogramma’s. Samen met een bekende chef laat ze zien dat room die een dag over de houdbaarheidsdatum is en vlees dat licht verkleurd is nog prima te gebruiken zijn. Ze maakt oud voedsel eten hip. Volgens Juul hebben de acties van Stop Wasting Food ervoor gezorgd dat detaillisten, verwerkers en producenten zich nu ook roeren om voedselverspilling tegen te gaan. “Vergeleken met andere landen doen Deense supermarkten momenteel het meest om voedselverspilling terug te brengen” beweert ze.
Overtuiging en trots
Een woordvoerster van een belangrijke Deense supermarktketen vertelt dat supers al veel langer hun best doen om oudere producten te verkopen: “elke retailer wil zijn producten liever verkopen dan weggooien”. Al decennialang worden deze producten met korting verkocht. Wat Juul heeft veranderd, is volgens de woordvoerster dat het kopen van deze producten tegenwoordig met overtuiging en trots gedaan wordt, terwijl het vroeger een teken van armoede was.
Nederland doet het ook niet slecht: Nederlanders verspillen gemiddeld 100 pond per jaar en kent verschillende initiatieven om voedselverspilling terug te brengen. Op dit moment is de Nederlandse consument verantwoordelijk voor 50% van de voedselverspilling. De andere helft wordt verspild door producenten, handel, verwerkers, horeca en retailers.
Fotocredits: Selina Juul, Selina Juul
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Erg interessant, maar nou even wat anders: waarom spreekt u in uw vertaling hardnekkig over ponden? Dat dat in het Engelstalige bronartikel gebruikt wordt is natuurlijk minder raar maar als u nou toch aan het vertalen bent geslagen, waarom dan geen kilo's?
Vriendelijke groet, Peter Kraft, Leeuwarden.
Klopt. Er staat niet - wat ik las, verblind door het schuim op de mond van woede en de vlokken woeien mijn ogen in - er staat niet dat burgers de helft van hun eten weggooien. Ze krijgen voor de helft de schuld van het weggooien van voedsel.
Maar ik gooi precies niks weg, al jaren en jaren niet, en bij Purmerend staat een compostfabriek waar iedereen gratis 'voedsel' kan halen voor zijn akker. Compost, gemaakt van bedorven prei uit slordige huishoudens die er geen varken op nahouden.
Volgens mij staat er dat consumenten gemiddeld 50 kilo voedsel p.p. verspillen en daarmee de helft van de totale voedselverspilling voor hun rekening nemen. Ik lees niet dat consumenten de helft van hun eten weggooien. Als 100 pond verspilling 50% van het totaal zou zijn, aten we minder dan 300 gram voedsel per dag. Geen commentaar op de geldigheid van getallen of percentages verder.
Mooimooimooi, maar hou toch eens op met steeds die percentages. Dode cijfers. Nederlandse consument (die niet bestaat) gooit de helft van zijn eten weg. Dat staat hierboven.
Het is niet waar, het klopt niet. De berekening van percentages gaat als volgt.
Je hebt tien ton broccoli. De consument die niet bestaat blijkt er, blijkt er?, schijnt er, na onderzoek langs de deur door een werkverschaffingsbureautje, vijf ton van op te eten. En dus? Nee hoor, je hebt mensen die de gare stelen waarderen als asperges en je hebt er die de stelen op de composthoop gooien.
Hoe de zogenoemde 'verspilling' in elkaar zit dient u, als u er een grote mond over hebt, goed uit te zoeken.