De gemiddelde Amerikaanse vrouw weegt vandaag de dag ruim 75,5 kilo, dat is evenveel als de gemiddelde Amerikaanse man in de vroege jaren '60.
Vrouwen kwamen bijna 12 kilo aan, een gewichtstoename van 18,5 %. Amerikaanse mannen zijn de afgelopen 50 jaar zo’n 14 kilo - 17,6% - aangekomen en wegen nu gemiddeld 89 kilo. Van de volwassen bevolking is 30 procent obees, een verdubbeling van het aantal sinds 1980. Onder kinderen is het aantal obesen zelfs verdrievoudigd.
Teveel eten
Hoewel Amerikanen iets langer zijn geworden – zo'n 2,5 centimeter – is dit niet de (hele) verklaring. Ze zijn gewoon meer gaan eten. Nadat in de jaren '60 de voedselproductie toenam en de voedselprijzen daalden, gingen Amerikanen steeds meer eten, vooral calorierijk bewerkt- en fastfood. De totale calorie-inname van de gemiddelde Amerikaan groeide van 2.109 kcal in 1970 naar 2.586 kcal in 2010. Vox zet de grafieken op een rij.
Het aanbod steeg (USDA)
Anders eten
Amerikanen zijn minder groenten en fruit en meer granen, vlees, zuivel en vet gaan eten tussen toen en nu. In de jaren 80 steeg het aandeel granen in het eten sterk. Net voor de eeuwwisseling neemt ook de consumptie van vetten en oliën toe. Volle melk maakte plaats voor kaas.
De suikerconsumptie daalt, hoewel het Center for Science in the Public Interest meldt dat de gemiddelde Amerikaan 23 theelepels toegevoegde suiker per dag consumeert. Die inname ligt ver boven de richtlijn van niet meer dan 6 theelepels voor vrouwen en 9 theelepels suiker voor mannen per dag.
Inname calorieën steeg (CPSI)
Extra calorieën door on-the-go maaltijden
Meer dan de helft van de dollars die een Amerikaan aan eten uitgeeft, besteedt hij aan eten in fastfoodketens en verwerkte, handige, on-the-go maaltijden. Als je elke maaltijd buitenshuis eet, kan dit oplopen tot wel 600 extra kcal per dag ten opzichte van huisgemaakte maaltijden. Die krijgt Amerika er niet makkelijk af; nog niet de helft van de inwoners haalt de gestelde beweegnorm.
Kenneth Rogoff
Ongeveer alles is al eens als boosdoener van de obesitasepidemie aangewezen. Gister waren het de vetten, vandaag zijn het suiker en de industrie. Morgen zijn het de chemicaliën. Het is echter vooral contextueel vraagstuk, zegt de beroemde econoom Kenneth Rogoff. Hij pleit voor bredere overheidsingrijpen: hoewel het misschien niet zoveel uitmaakt wat we eten, maakt het vooral uit hoe gemakkelijk en verleidelijk dikmakend eten beschikbaar ons overal aangaapt.
Fotocredits: ‘A Matched Set’, Tony Alter
Dit artikel afdrukken
Teveel eten
Hoewel Amerikanen iets langer zijn geworden – zo'n 2,5 centimeter – is dit niet de (hele) verklaring. Ze zijn gewoon meer gaan eten. Nadat in de jaren '60 de voedselproductie toenam en de voedselprijzen daalden, gingen Amerikanen steeds meer eten, vooral calorierijk bewerkt- en fastfood. De totale calorie-inname van de gemiddelde Amerikaan groeide van 2.109 kcal in 1970 naar 2.586 kcal in 2010. Vox zet de grafieken op een rij.
Het aanbod steeg (USDA)
Anders eten
Amerikanen zijn minder groenten en fruit en meer granen, vlees, zuivel en vet gaan eten tussen toen en nu. In de jaren 80 steeg het aandeel granen in het eten sterk. Net voor de eeuwwisseling neemt ook de consumptie van vetten en oliën toe. Volle melk maakte plaats voor kaas.
De suikerconsumptie daalt, hoewel het Center for Science in the Public Interest meldt dat de gemiddelde Amerikaan 23 theelepels toegevoegde suiker per dag consumeert. Die inname ligt ver boven de richtlijn van niet meer dan 6 theelepels voor vrouwen en 9 theelepels suiker voor mannen per dag.
Inname calorieën steeg (CPSI)
Extra calorieën door on-the-go maaltijden
Meer dan de helft van de dollars die een Amerikaan aan eten uitgeeft, besteedt hij aan eten in fastfoodketens en verwerkte, handige, on-the-go maaltijden. Als je elke maaltijd buitenshuis eet, kan dit oplopen tot wel 600 extra kcal per dag ten opzichte van huisgemaakte maaltijden. Die krijgt Amerika er niet makkelijk af; nog niet de helft van de inwoners haalt de gestelde beweegnorm.
Kenneth Rogoff
Ongeveer alles is al eens als boosdoener van de obesitasepidemie aangewezen. Gister waren het de vetten, vandaag zijn het suiker en de industrie. Morgen zijn het de chemicaliën. Het is echter vooral contextueel vraagstuk, zegt de beroemde econoom Kenneth Rogoff. Hij pleit voor bredere overheidsingrijpen: hoewel het misschien niet zoveel uitmaakt wat we eten, maakt het vooral uit hoe gemakkelijk en verleidelijk dikmakend eten beschikbaar ons overal aangaapt.
Fotocredits: ‘A Matched Set’, Tony Alter
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Over calorische statistieken: ik heb mij altijd verbaasd over de lage waardes uit statistieken indertijd in de armere landen (minder dan 2000 kcal/dag/pers) en de hoge in onze rijke landen. Toen ik in die arme landen ging werken, schepten de mensen (de veldwerkers, hele dag wieden of sjouwen in de volle zon) hun bord rijst of maisgriesmeel ongeveer 3 a 4x zo vol op als ik, en dan zou ik toch bij de groep van die veel hogere calorische cijfers gehoord hebben? Ik heb dat nooit vertrouwd!!
Het is me niet duidelijk of het hier weergegeven onderste grafiekje het totaal van de inname zou moeten vatten, of alleen een selectie aan energiebronnen. Maar als je de getallen optelt is het verschil wel erg groot (geschatte waarden van lijntjes van onder naar boven):
- In 2010: 100+220+370+440+560+600 = 2290 kcal
- In 1970: 95+230+325+325+420+425 = 1820 kcal
Vooral de optelsom van 1970 is wel erg onwaarschijnlijk, dit ziet er meer uit als een andere/betere registratie. Het wijkt bovendien nogal af van de getallen uit het eerste grafiekje.
De grafiekjes van inname zeggen dus niet echt veel. De gemiddelde gewichten des te meer: zorgwekkend!
of nog simpeler, door castreren, maar die os is natuurlijk heel wat slomer, minder nerveus, beweegt minder op een dag, want de eerste hoofdwet vd thermodynamica blijft wel van kracht. Meer melk door dat BST gaat ook ten koste van spier/bindweefsel en constitutie, mits extra bijvoedering!
@Dirk, #8. Je schrijft: 'aankomen ongeacht hoeveel je eet door bepaalde stofwisseling, dat zou wat zijn voor de bioindustrie.'
En zoiets gebeurt dus al lang hoor.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bovine_somatotropin
@Martijn: fors aankomen ongeacht hoeveel je eet door bepaalde stofwisseling, dat zou wat zijn voor de bioindustrie, de produktie van kip en varken, via GM bijvoorbeeld.
En @ Lourens: ik vertrouw die lijntjes ook niet, in 5 jaar het vetverbruik (inname) verhoogd met 40%, terwijl de rest min of meer constant blijft, how come? En dan toch maar enkele procenten zwaarder geworden? Zou kunnen als plots vrijwel iedereen zou zijn gaan oefenen voor de Marathon, maar dat kunnen we gevoeglijk wegstrepen!