1 min
'Ik snap het niet", schrijft een lezer ons. Hoe kan iemand nou beweren dat er teveel eten wordt geproduceerd, terwijl er nog steeds honger in de wereld is?
Naar aanleiding van de high level conference over voedselverspilling die vandaag in Den Haag van start ging, schrijft Joris Lohman op de site van Trouw dat we alle aandacht uit laten gaan naar voedselverspilling, maar niet letten op de overproductie die voedsel veel te goedkoop maakt. Dat is volgens hem een veel belangrijker onderwerp.
'Productieleugen'
Lohman baseert zich op Jonathan Latham die beweert dat de wereld dom wordt gehouden met 'de productieleugen'. Lohman noteert: als gevolg van deze overproductie, blijven prijzen laag, wordt voedsel waardeloos, en wordt het systeem van verspilling in de benen gehouden. Latham stelt dat de 'productieleugen' ('we moeten méér voedsel produceren!) is bedacht en uitgevoerd wordt door de agro-industrie en aanverwante bedrijven: als je naar de websites en pr-uitingen van 'big food and agriculture' kijkt, zie je ditzelfde mantra steeds voorbij komen. Latham ziet dit als een uitgekiende PR strategie die mensen doet geloven dat meer voedsel nodig is, en dat het de grote voedselbedrijven zijn, die dit kunnen leveren.
Wie legt onze lezer uit wat Lohman kan bedoelen?
Fotocredits: Mieren eten de weggegooide donut op, Rowan Peter
Dit artikel afdrukken
'Productieleugen'
Lohman baseert zich op Jonathan Latham die beweert dat de wereld dom wordt gehouden met 'de productieleugen'. Lohman noteert: als gevolg van deze overproductie, blijven prijzen laag, wordt voedsel waardeloos, en wordt het systeem van verspilling in de benen gehouden. Latham stelt dat de 'productieleugen' ('we moeten méér voedsel produceren!) is bedacht en uitgevoerd wordt door de agro-industrie en aanverwante bedrijven: als je naar de websites en pr-uitingen van 'big food and agriculture' kijkt, zie je ditzelfde mantra steeds voorbij komen. Latham ziet dit als een uitgekiende PR strategie die mensen doet geloven dat meer voedsel nodig is, en dat het de grote voedselbedrijven zijn, die dit kunnen leveren.
Voedselproductie is het probleem, niet voedselverspilling http://t.co/sb7Mee6S1t @DamnFoodWaste @samuellevie
— Joris Lohman (@JorisLohman) June 16, 2015Wie legt onze lezer uit wat Lohman kan bedoelen?
Fotocredits: Mieren eten de weggegooide donut op, Rowan Peter
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een wereld die dom wordt gehouden die is heel groot, mij te groot. Overproductie in de landbouw is onlosmakelijk verbonden met de afschaffing van productie controle mechanismen ingesteld na een periode van vrijhandel. Daarvoor kwamen bijvoorbeeld de exportsubsidies in de plaats (Mr. Peek). Dat bleek ook niet alles en er werd jarenlang flink tegenaan geschopt door diverse politieke partijen zonder een echt alternatief. De oorzaak lijkt meer te zijn dat de specifieke kennis van de landbouweconomie door de overheersende stedelijke cultuur uit het oog is verloren. (Geen landbouw minister meer, terwijl die meer nodig is dan ooit.) Dit bleek bijvoorbeeld tijdens het suikerdebat zo'n tien, twaalf jaar geleden. Het leek alsof agrarische economie een vies woord was. (Import/export tarieven werden verward met subsidies. Een aantal van dit soort warhoofden zit nu in de Kamer!
Eén economisch model voor alle systemen lijkt me sowieso iets te beperkt. Zou er her en der ook sprake kunnen zijn van marktfalen?
Ik vergeet nog iets: Prijs ondersteuning, productie controle mechanismen en export subsidies waren tot 1996 in de USA de peilers onder het landbouwbeleid. Maar met de invoering van de FAIR Act veranderde alles. De landbouw moest maar wennen aan de vrije markt. Een periode van ruim 60 jaar kwam ten einde. Dat ging natuurlijk niet goed en al in 2002 krabbelt men terug. Alleen de productie controle mechanismen kwamen niet weer terug. De strategie is nu nieuwe markten etc. Dus let op met de TTIP!
Het klopt dat het aanbod niet in overeenstemming is met de behoefte. Dat geldt ook voor voedsel, net als voor alle producten.
Lohman is een domme complotdenker: systeem van verspilling wordt in stand gehouden, bedachte productieleugen, PR-strategie. Hij is complotdenker bij gebrek aan begrijpen hoe de werkelijkheid is.
Juist het feit dat voedsel níet waardeloos is, is oorzaak van het probleem. Voedsel behoort uitsluitend te dienen om mensen zich mee te laten voeden, niet om winst mee te maken.
Zodra voedsel geen waarde meer heeft, raakt het aanbod als vanzelf afgestemd op de behoefte.
Voedsel waardeloos? Lijkt mij een beetje onzinnig. Voedsel is juist uiterst waardevol geworden. Voorwerp van speculatie, beurzen, markten, oorlog en vrede. Ik geloof geen moer van dat verhaal van Latham
Voedsel is waardeloos omdat je als consument je eigen voedsel niet als onderpand kunt gebruiken om bij een bank geld te lenen.