In de onderhandelingen over TTIP blijkt voedselveiligheid een heet hangijzer. De BBC noemt 'food fights' zelfs het struikelblok bij het bereiken van een akkoord.
Deze week besloot het Europese Parlement maar niet te stemmen over TTIP. Er zijn nog teveel twistpunten en onduidelijkheden waar politici, commissies en het parlement uiteenlopende meningen over hebben. TTIP moet 's werelds grootste vrijhandelszone op gaan leveren. Volgens de Europese Commissie gaat het vrijhandelsakkoord tussen de EU en de VS de EU in 2027 € 120 miljard, ofwel 0,5% van het BNP van de EU opleveren. De VS zou er € 95 miljard, 0,4% van hun BNP, op vooruit gaan.
Om daar te komen moet nog wel overeenstemming bereikt worden over een aantal hot issues waarover menings- en houdingsverschillen bestaan. Die blijken voor een groot deel op het terrein van voedselveiligheid te liggen. BBC News spreekt dan ook over de 'food fights' rondom TTIP.
1. Genetisch gemodificeerde organismen - GMO, of GGO
In Europa mag maar 1 GMO-gewas geteeld worden, de MON810 maïs. De lidstaten mogen zelf besluiten of zij GMO-teelt toelaten - dat doen 5 landen, op 1,5% van het maïs-areaal.
Import van en handel in GMO-gewassen uit andere landen is toegestaan voor 77 gewassen. Maar de Europese Commissie wil ook de bevoegdheid om te besluiten over de import en handel in GMO-gewassen aan de lidstaten delegeren. Dat gaat problemen opleveren voor de importen van veevoer (vooral soja is vrijwel overal GMO) en de interne markt. Volgens de Amerikanen dwarsboomt de EU iedere mogelijke vooruitgang met zijn starre anti-GMO houding.
2. Voorzorgsprincipe
De EU en de VS staan lijnrecht tegenover elkaar bij de toepassing van het zogeheten voorzorgsprincipe. In de VS moet de overheid bewijzen dat een stof onveilig is. Als wetenschappelijk bewijs ontbreekt, of onvolledig is, mogen bedrijven producten die ze bevatten gewoon op de markt brengen. In de EU is het net andersom: een product mag niet verkocht worden tot bewezen is dat het veilig is. De Europese EFSA ziet daar op toe. Zo zijn in Europa 82 pesticiden verboden die in de VS wel verkocht en gebruikt mogen worden.
In de praktijk spitst de controverse zich toe op de maximum residue levels (MRL's), pesticidenresiduen in levensmiddelen. Volgens de Amerikanen hanteert de EU regelmatig te lage MRL's.
De Amerikanen willen als standaard de Codex Alimentarius aanhouden. De afgelopen jaren heeft de EFSA ongeveer de helft van de niveaus in de Codex te hoog bevonden. De EU heeft de afgelopen 10 jaar hard gewerkt aan het REACH-systeem om chemische stoffen te klassificeren. De VS ziet REACH niet zitten.
3. Endocriene verstoorders en groeibevorderaars
Een volgend specifiek geschilpunt zijn de zogeheten endocriene verstoorders, waar recent aan het licht kwam dat de Europese Commissie besluitvorming zou hebben opgeschort met het oog op TTIP. Ook het gebruik van hormonen als groeibevorderaars voor runderen, en ractopamine voor varkens en kippen is anders geregeld. In de EU zijn hormonen om runderen sneller te laten groeien verboden, in de VS zijn ze gebruikelijk. Import van Amerikaans rundvlees - behalve expliciet hormoonvrij vlees - is nog altijd verboden. Andersom willen de Amerikanen al jaren geen Europees rundvlees meer, als gevolg van de BSE-crisis.
4. 'Pathogen Reduction Treatments'
De beruchte chloorkip duikt uiteraard ook op in de food fights. In de VS is het gebruikelijk bacteriële besmetting van vlees tegen te gaan door het te wassen. In het geval van kip met een chloorbadje, De behandelingen heten Pathogen Reduction Treatments (PRTs) en zijn in de VS heel gebruikelijk. In de EU is alleen heet water toegestaan en onderzoekt de EFSA momenteel of perazijn een optie kan zijn. In de EU draagt de 'farm-to-fork'-strategie bij aan een gegarandeerde voedselveiligheid: het gehele proces moet in al zijn stappen zo veilig mogelijk zijn. In de VS gaat alle aandacht uit naar voedselveiligheid aan het eind van de keten.
5. Dierenwelzijn
In de EU zijn strengere regels ten aanzien van dierenwelzijn van kracht dan in de VS. De regelgeving beperkt zich in de VS over het algemeen tot slachthuizen. In EU gelden dierwelzijnsstandaarden ook voor producenten. Wel hanteren sommige staten in de VS, zoals Californië, striktere dierenwelzijnsregels dan anderen. Soms zelfs strenger dan in bepaalde EU-landen.
6. Herkomstbescherming
In deze voedselveiligheidsopsomming blijft een laatste heikel punt in de TTIP-onderhandelingen nog onderbelicht. De onderhandelaars zijn elkaar al diverse malen in de haren gevlogen over de beschermde oorsprongsbenamingen van de honderden Europese kazen, vleessoorten en andere specialiteiten. Daar begrijpt de VS weinig van. Zij maken toch ook gewoon Gouda en Cheddar en begrijpen niet dat de EU wat voor Amerikanen soortnamen zijn, herkomstnamen vindt.
Fotocredits: 'Cake Fight', David Lee
Dit artikel afdrukken
Om daar te komen moet nog wel overeenstemming bereikt worden over een aantal hot issues waarover menings- en houdingsverschillen bestaan. Die blijken voor een groot deel op het terrein van voedselveiligheid te liggen. BBC News spreekt dan ook over de 'food fights' rondom TTIP.
1. Genetisch gemodificeerde organismen - GMO, of GGO
In Europa mag maar 1 GMO-gewas geteeld worden, de MON810 maïs. De lidstaten mogen zelf besluiten of zij GMO-teelt toelaten - dat doen 5 landen, op 1,5% van het maïs-areaal.
Import van en handel in GMO-gewassen uit andere landen is toegestaan voor 77 gewassen. Maar de Europese Commissie wil ook de bevoegdheid om te besluiten over de import en handel in GMO-gewassen aan de lidstaten delegeren. Dat gaat problemen opleveren voor de importen van veevoer (vooral soja is vrijwel overal GMO) en de interne markt. Volgens de Amerikanen dwarsboomt de EU iedere mogelijke vooruitgang met zijn starre anti-GMO houding.
2. Voorzorgsprincipe
De EU en de VS staan lijnrecht tegenover elkaar bij de toepassing van het zogeheten voorzorgsprincipe. In de VS moet de overheid bewijzen dat een stof onveilig is. Als wetenschappelijk bewijs ontbreekt, of onvolledig is, mogen bedrijven producten die ze bevatten gewoon op de markt brengen. In de EU is het net andersom: een product mag niet verkocht worden tot bewezen is dat het veilig is. De Europese EFSA ziet daar op toe. Zo zijn in Europa 82 pesticiden verboden die in de VS wel verkocht en gebruikt mogen worden.
In de praktijk spitst de controverse zich toe op de maximum residue levels (MRL's), pesticidenresiduen in levensmiddelen. Volgens de Amerikanen hanteert de EU regelmatig te lage MRL's.
De Amerikanen willen als standaard de Codex Alimentarius aanhouden. De afgelopen jaren heeft de EFSA ongeveer de helft van de niveaus in de Codex te hoog bevonden. De EU heeft de afgelopen 10 jaar hard gewerkt aan het REACH-systeem om chemische stoffen te klassificeren. De VS ziet REACH niet zitten.
3. Endocriene verstoorders en groeibevorderaars
Een volgend specifiek geschilpunt zijn de zogeheten endocriene verstoorders, waar recent aan het licht kwam dat de Europese Commissie besluitvorming zou hebben opgeschort met het oog op TTIP. Ook het gebruik van hormonen als groeibevorderaars voor runderen, en ractopamine voor varkens en kippen is anders geregeld. In de EU zijn hormonen om runderen sneller te laten groeien verboden, in de VS zijn ze gebruikelijk. Import van Amerikaans rundvlees - behalve expliciet hormoonvrij vlees - is nog altijd verboden. Andersom willen de Amerikanen al jaren geen Europees rundvlees meer, als gevolg van de BSE-crisis.
4. 'Pathogen Reduction Treatments'
De beruchte chloorkip duikt uiteraard ook op in de food fights. In de VS is het gebruikelijk bacteriële besmetting van vlees tegen te gaan door het te wassen. In het geval van kip met een chloorbadje, De behandelingen heten Pathogen Reduction Treatments (PRTs) en zijn in de VS heel gebruikelijk. In de EU is alleen heet water toegestaan en onderzoekt de EFSA momenteel of perazijn een optie kan zijn. In de EU draagt de 'farm-to-fork'-strategie bij aan een gegarandeerde voedselveiligheid: het gehele proces moet in al zijn stappen zo veilig mogelijk zijn. In de VS gaat alle aandacht uit naar voedselveiligheid aan het eind van de keten.
5. Dierenwelzijn
In de EU zijn strengere regels ten aanzien van dierenwelzijn van kracht dan in de VS. De regelgeving beperkt zich in de VS over het algemeen tot slachthuizen. In EU gelden dierwelzijnsstandaarden ook voor producenten. Wel hanteren sommige staten in de VS, zoals Californië, striktere dierenwelzijnsregels dan anderen. Soms zelfs strenger dan in bepaalde EU-landen.
6. Herkomstbescherming
In deze voedselveiligheidsopsomming blijft een laatste heikel punt in de TTIP-onderhandelingen nog onderbelicht. De onderhandelaars zijn elkaar al diverse malen in de haren gevlogen over de beschermde oorsprongsbenamingen van de honderden Europese kazen, vleessoorten en andere specialiteiten. Daar begrijpt de VS weinig van. Zij maken toch ook gewoon Gouda en Cheddar en begrijpen niet dat de EU wat voor Amerikanen soortnamen zijn, herkomstnamen vindt.
Fotocredits: 'Cake Fight', David Lee
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En dan gaat het hier op foodlog alleen over voedsel in het TTIP, terwijl er nog veel en veel meer in het TTIP zit wat van alles kan 'schaden' hier, bijv vrijheden van meningsuitingen, allerlei wetten over publicaties op internet, regels en wetten op gebied van veiligheid en het bespioneren van de burger en zo is er nog veel meer die in het TTIP opgenomen is waar wij burgers tegen stemmen. Ik ben blij dat een handtekeningen actie de stemmingen op dit moment tegenhouden en onze vertegenwoordigers in de EU er ook over nadenken wat er nu eigenlijk mis mee is, het schijnt dat ze over de TPP die aan de andere kant van de US naar Azië toe moet komen zelfs niet alles te lezen krijgen, dat zou hier dus ook het geval kunnen zijn.
Ik zie het als een pakket die de US zeggenschap over de wereld geeft, zo ze dat nu niet al hebben, ik vind het al erg dat mijn eigen regering over teveel banale dingen zeggenschap over mij heeft.
TTIP moet 's werelds grootste vrijhandelszone opleveren.....start dit artikel, hebben we die dan nog niet? Het klinkt heel behoudend maar waarom een wet inrichten om (meer) vrije handel te creeren? Mijn indruk is dat TTIP sneaky is en dat staat mij erg tegen, met name het toelaten van genetisch gemodificeerd voedsel is ontoelaatbaar vanwege ernstige energetische verstoringen in levende systemen waar we nog veel te weinig van weten. Het klinkt weer vaag maar er zijn bewijzen van ernstige energetische verstoringen die niet serieus genomen worden omdat de methode niet wetenschappelijk is. Dat er met dezelfde methode duidelijke verschillen tussen gezond en genetisch gemodificeerd weefsel is wordt daarmee voor het gemak niet besproken...? Het commerciele gemak van onze wereld maakt me heeeel argwanend!
Astrid#1
Astrid: “terwijl er nog veel en veel meer in het TTIP zit wat van alles kan 'schaden' hier, bijv vrijheden van meningsuitingen, allerlei wetten over publicaties op internet, regels en wetten op gebied van veiligheid en het bespioneren van de burger..”
Zeer beangstigend, Astrid, maar leg een uit hoe dat gaat gebeuren ..
Graag voorbeelden. Nu poneer je kreten, die ik niet kan plaatsen..
Marga van de Poel - Mooren#2
"....maar er zijn bewijzen van ernstige energetische verstoringen die niet serieus genomen worden omdat de methode niet wetenschappelijk is."
Welke energetische verstoringen ? Rare gevoelens in de onderbuik of lager ?
Lieve Marga & Astrid,
Ik ben maar een simpele, domme boerenlul uit Zeeuws-Vlaanderen, maar zouden jullie iets duidelijker kunnen zijn, en aangeven waar het gevaar zich verschuild ? ?
Het gevaar van TTIP zit hem in de sneaky trics. TTIP staat voor meer vrijhandel maar inmiddels is het een truc om de amerikaanse commercie aan meer macht te helpen en Europa zijn vrijheid op gewasontwikkeling in te perken.
Nog een gevaar schuilt in vrijhandel met Amerika omdat in Amerika veel meer genetisch gemanipuleerd voedsel toegestaan is. Met behulp van Kirlianfotografie is het mogelijk om ergetische activiteit te fotograferen. Kirlianfotografie is geen wetenschappelijke methode maar als met deze methode druppels melk gefotografeerd worden van gangbaar geproduceerde melk, van biologische melk en van UHTmelk dan is goed zichtbaar dat daar verschillen tussen bestaan. Dit is ook bij maiscellen uit biologisch geteelde mais, gangbaar geproduceerde mais en uit genetisch gemodifeerde mais. Ik ben wel geschrokken van de verschillen want die zijn erg groot. De twee verhalen gekoppeld verklaard mijn argwaan.
Marga# e.a.
Kirlianfotografie 'werkt' ook bij levenloze voorwerpen. Wetenschappelijk al lang ingedeeld onder hoofdstuk ‘kul’. Nederlandse natuurkundigen Kattenberg en Spruit stelden dat in ’74 al vast.
Ik ben geïnteresseerd om hier eens op Foodlog te horen wat voor de voedingssector precies het gevaar is van een strategische samenwerking, zonder de onderbuikgevoelens van Greenpeace en Mileudefensie. De topic duidt een aantal punten aan, maar interessant wordt, waar VS en EU elkaar kunnen vinden.
Wat je schrijft is van ‘hearsay’ ( “sneaky trics om de amerikaanse commercie aan meer macht te helpen en Europa zijn vrijheid op gewasontwikkeling in te perken “) en een subjectieve afwijzing op voorhand zonder met analyse of argumenten.
En wat de Europese vrijheid op gewasontwikkeling betreft ? Europa kent meer beperkingen dan waar ook ter wereld.
Kunstmest fout, gentech fout, grootschalige vleeskweek fout, veevoeder fout, ziektebestrijding fout, preventiemiddelen fout…
Zoals de topic zelf duidelijk aangeeft is er een herkenbaar cultuurverschil in benadering. Waarom er bij voorbaat van uitgaan dat dat alleen ten nadele kan zijn ? Waarom geen ‘merging’ op een wijze die voor beiden verrijkend is. Is dat aan Greenpeace en Milieudefensie en Wakker Dier etc. om af te dwingen, of mag/moet hun rol beperkt worden tot een visie, ontdaan van subjectiviteit ? (zie note *)
Hier vind je info door de Rijksoverheid over het Transatlantic Trade & Investment Partnership.
1. Het gaat dus niet alleen om ‘food’ en zaden maar om een:
“Verdere economische integratie tussen de EU en de VS en het vervullen van een globale voortrekkersrol. De EU en de VS zijn de 2 grootste economieën ter wereld. Zij delen belangrijke waarden, zoals vrije handel en respect voor mensenrechten. Met TTIP willen de EU en de VS wereldwijde standaarden stellen Bijvoorbeeld voor eerlijke investeringsbescherming.”
Dus ook om de markt voor te openen voor baggeraars, non-food productie, kennis, medische aparatuur etc. etc. Op de site vind je ook een link naar de verklarende teksten voor de EU. Saai en voor juristen gespecialiseerd in verdragen tussen landen en economen en specialisten in betreffende disicplines.
2. Ook economisch/polemologisch is voor mij een strategische samenwerking belangrijk, om de dominantie door niet-democratische grootmachten (China/Rusland) te voorkomen. Beter een wereld in economische balans, die tot samenwerking tussen machtsblokken dwingt, daar waar vroeger oorlog werd gevoerd.
(note *)
Obscuur activisme, dat inmiddels zodanig in de maatschappij geworteld blijkt, dat ongestraft bedrijfsbezettingen en vernielingen mogen worden uitgevoerd, door groepen, die op eigen kracht geen enkel bestaansrecht hebben, maar hoofdzakelijk leven bij de gratie van een obscuur gokbedrijf (Postcodeloterij), dat om onduidelijke redenen met z’n miljoenen een activistisch tegenwicht probeert te creëren om de bestaande politieke democratische structuur onderuit te halen. Voor wie ? Waarom ? En hoe is het in dit land überhaupt mogelijk dat één persoon, een rechter, een democratische beleidsgang kan herroepen ? (zaak Urgenda, een Greenpeace kloon).
Met als meest bizar aspect:
Een vorm van politieke manipulatie, gedirigeerd door die gokbedrijf-miljardairs, wat betiteld mag worden als een vorm van meest opportunistisch en pervers ‘Amerikanisme’ (sic).
Want een gokbedrijf koopt hier letterlijk (activistische) macht.
Orwelliaans om fiscale redenen genoemd 'Goed Doel’..
Het had zo in de opera ‚Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny’ van Brecht/Weil gekund, die er hun kritiek op het Amerikaanse kapitalisme gestalte mee gaven.