Deze week schreef staatssecretaris Sharon Dijksma een brief naar de Tweede Kamer waarin zij het castreren van jonge biggen niet gaat verbieden. Aanleiding voor Geert Laugs, directeur Compassion in World Farming Nederland, de staatssecretaris in onderstaand opiniestuk aan de gemaakte afspraken te herinneren.
Staatssecretaris Dijksma wil het castreren van jonge biggen niet verbieden. Dat schreef zij deze week aan de Tweede Kamer, naar aanleiding van berichten dat een toenemend aantal boeren deze nare ingreep weer toepast. In 2007 spraken boeren, supermarkten en regering met elkaar af dat het castreren van biggen in Nederland in 2015 tot het verleden zou behoren, maar nu blijkt dat dit streven niet wordt gehaald.
Dwaling
Schokkend is dat de staatssecretaris het stoppen met castratie een 'innovatie' noemt. Is het niet veel eerder het terugkomen op een van de vele dwalingen die de veehouderij de laatste decennia in een houdgreep namen? Hoe dan ook, mevrouw Dijksma vindt het verbieden van biggencastratie geen overheidstaak. Deze 'innovatie' moet volgens haar onderdeel zijn van een 'onderscheidend marktconcept' en betaald worden uit de markt. Sterker nog: 'Het verplicht eenzijdig aanscherpen van wettelijke eisen voor dierenwelzijn maakt het verdienmodel voor verduurzaming van de dierlijke ketens in de praktijk nagenoeg onmogelijk', schrijft ze in haar Kamerbrief. Dierenwelzijn is volgens de staatssecretaris dus een leuk extraatje dat je kunt vermarkten, en geen wettelijk vereiste.
Basis
Met het behouden van de biggenballen hebben we bovendien nog lang geen optimaal welzijnsniveau bereikt. Het is slechts een onderdeel van een aanvaardbaar basisniveau, waaraan de hele varkenshouderij zou moeten voldoen en waarvan zij nu nog ver verwijderd is. Net zoals we in Nederland basisnormen hebben voor een goede gezondheid, goed onderwijs of veilig verkeer, zouden die ook moeten gelden voor dierenwelzijn. Wat zouden we immers zeggen van een minister van Verkeer die zegt dat we oude, stinkende en onveilige auto's op de weg moeten houden om 'het verdienmodel' voor veilige en schone auto's niet in de weg te staan?
Overheid aan zet
Beter dierenwelzijn is een verantwoordelijkheid van de overheid (die de regels stelt en moet handhaven) en van de supermarkten (die bepalen wat er op het schap ligt). Die laatsten hebben hun verantwoordelijkheid inmiddels deels genomen en verkopen geen vlees van gecastreerde varkens meer. Nu moet de overheid zorgen dat ook de boeren die niet aan Nederlandse supermarkten leveren volgen. Dat er conform afspraak gestopt wordt met castreren en dat het welzijn over de hele lijn verbetert.
Voorbeeld
Het is begrijpelijk dat staatssecretaris Dijksma inzet op Europa voor de verbetering van het welzijn van varkens, maar binnen de EU moet toch iémand het goede voorbeeld geven. Dijksma's initiatief om in Europa samen met Duitsland en Denemarken op te trekken is te prijzen, maar het wordt voor de onwelwillende landen in de EU wel erg makkelijk de bal terug te spelen als de praktijk in Nederland niet op orde is.
Fotocredits: Compassion in World Farming
Dit artikel afdrukken
Dwaling
Schokkend is dat de staatssecretaris het stoppen met castratie een 'innovatie' noemt. Is het niet veel eerder het terugkomen op een van de vele dwalingen die de veehouderij de laatste decennia in een houdgreep namen? Hoe dan ook, mevrouw Dijksma vindt het verbieden van biggencastratie geen overheidstaak. Deze 'innovatie' moet volgens haar onderdeel zijn van een 'onderscheidend marktconcept' en betaald worden uit de markt. Sterker nog: 'Het verplicht eenzijdig aanscherpen van wettelijke eisen voor dierenwelzijn maakt het verdienmodel voor verduurzaming van de dierlijke ketens in de praktijk nagenoeg onmogelijk', schrijft ze in haar Kamerbrief. Dierenwelzijn is volgens de staatssecretaris dus een leuk extraatje dat je kunt vermarkten, en geen wettelijk vereiste.
Basis
Met het behouden van de biggenballen hebben we bovendien nog lang geen optimaal welzijnsniveau bereikt. Het is slechts een onderdeel van een aanvaardbaar basisniveau, waaraan de hele varkenshouderij zou moeten voldoen en waarvan zij nu nog ver verwijderd is. Net zoals we in Nederland basisnormen hebben voor een goede gezondheid, goed onderwijs of veilig verkeer, zouden die ook moeten gelden voor dierenwelzijn. Wat zouden we immers zeggen van een minister van Verkeer die zegt dat we oude, stinkende en onveilige auto's op de weg moeten houden om 'het verdienmodel' voor veilige en schone auto's niet in de weg te staan?
Overheid aan zet
Beter dierenwelzijn is een verantwoordelijkheid van de overheid (die de regels stelt en moet handhaven) en van de supermarkten (die bepalen wat er op het schap ligt). Die laatsten hebben hun verantwoordelijkheid inmiddels deels genomen en verkopen geen vlees van gecastreerde varkens meer. Nu moet de overheid zorgen dat ook de boeren die niet aan Nederlandse supermarkten leveren volgen. Dat er conform afspraak gestopt wordt met castreren en dat het welzijn over de hele lijn verbetert.
Voorbeeld
Het is begrijpelijk dat staatssecretaris Dijksma inzet op Europa voor de verbetering van het welzijn van varkens, maar binnen de EU moet toch iémand het goede voorbeeld geven. Dijksma's initiatief om in Europa samen met Duitsland en Denemarken op te trekken is te prijzen, maar het wordt voor de onwelwillende landen in de EU wel erg makkelijk de bal terug te spelen als de praktijk in Nederland niet op orde is.
Fotocredits: Compassion in World Farming
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Geert vergist zich: biggen met ballen zijn een innovatie.
Evenals biggen met staarten, kippen met snavels, en koeien met hoorns.
Innovaties die we ons niet kunnen permitteren.
Koeien die gras eten in de wei, koeien met kalfjes, koeien ouder dan 5 jaar, koeien zonder klauwproblemen of mastitis, koeien zonder vruchtbaarheidsproblemen, kippen zonder infecties, varkens zonder MRSA en hepatitis E, vlees zonder multiresistente bacteriën:
allemaal innovaties. Kunnen we ons helaas niet permitteren.
Dat alles dankzij de efficiënte houderijsystemen die onze duurzaamste universiteit,
de WUR, ontwikkeld heeft. En waar dat TTIP weer nieuwe impulsen aan gaat geven.
"Het verplicht eenzijdig aanscherpen van wettelijke eisen voor dierenwelzijn maakt het verdienmodel voor verduurzaming van de dierlijke ketens in de praktijk nagenoeg onmogelijk".
Evenals bijvoorbeeld aanscherping van wettelijke eisen voor de zorg voor ouderen de verdere ontwikkeling van de marktwerking in de zorg, i.c. de verduurzaming van de verdienmodellen voor zorgverzekeraars en zorgondernemers in de praktijk nagenoeg onmogelijk maakt.
Leve de Race to the Bottom!
“Wat zouden we immers zeggen van een minister van Verkeer die zegt dat we oude, stinkende en onveilige auto's op de weg moeten houden om 'het verdienmodel' voor veilige en schone auto's niet in de weg te staan?”
of... ?
“Wat zouden we immers zeggen van een minister van E.L. & I die zegt dat we oude (*), stinkende varkensberen op de menukaart moeten houden om 'het verdienmodel' voor smaakvoller en schoon varkensvlees in de weg te staan?”
En ik maak bezwaar tegen “maar binnen de EU móet ..” en “Nu móet de overheid..”.
Ik hou niet van dictatoriale regimes..
Ik heb wel respect voor je empathie ten aanzien van het kwetsbare, bijna humane gevoelsleven van dieren, en je emancipatoire streven ten gunste van de varkensbeer, maar helaas is dat een stellingname die alleen door een kleine minderheid gedragen wordt.
Dan eisen dat dit ‘moet’ en dat ‘moet’, moet je maar ten uitvoeren proberen te brengen in een staatsvorm waar ‘moeten’ verheven is tot beleidsideaal.
(*)
Jonge beren hebben er vrijwel geen last van, maar dat maakt de kiloprijs veel te hoog.
Het is een hormonale herenzaak.. eh sorry.. berenzaak, die een vieze geur kan opleveren.
En denk je dat een bij verdoving gecastreerd varkensbeertje een minder prettige leven heeft ?
Omdat zijn bijna humane gevoelsleven onprettig verstoord wordt door gebrek aan ballen ?
Kom nou, Geert !
Doe niet zo mal !
Wie van de geachte opponenten weet wat hier echt aan de hand is, zowel politiek als commercieel en zowel vwb welzijn als zuiniger gebruik van grondstoffen?
De situatie bij Albert Heijn: Biggen voor ons verse varkensvlees worden niet gecastreerd. We hebben geen klachten en kennelijk een goede controle aan de lijn. En we selecteren echt niet alleen vlees van zeugen, we verkopen net zo goed vlees van beren.
Het kan dus.
De reden is, dat we binnen de branche voor Retail, het CBL, met elkaar hebben afgesproken dat we ofwel verdoofd castreren, ofwel niet castreren.
Maar 70% van het varkensvlees geproduceerd in Nederland is voor de export. Ik weet niet hoe het daarmee zit.
Trouwens: Onze kater is gecastreerd, soms rijd ik paard op een ruin. in de weide staan ook ossen.
Goddank Simone, onze stadse kater is ook gecastreerd. Hier - ik ben nu in mijn Franse boeren thuis - hebben we Aldo, een schat van een aanloopkater, maar ongecastreerd. Deze week twee flinke wonden, want er lopen er nog twee met ballen (stelletje oetels!). Gelukkig zijn de wonden nu weer rustig. Ik had er even een hard hoofd in.
Maar: dat is nog geen antwoord op wat er aan de hand is. Boeren worden gekort op mannelijke dieren met ballen omdat er teveel stinkers zijn. Bedrijfseconomisch moet er op ca. 5% van het aantal mannelijke dieren afgeschreven worden en dat kan niet uit (te krappe marges). Het buitenland moet er veelal niet aan denken en wil bij non-castratie alleen nog vrouwelijke dieren om geen risico te lopen. Daarom zijn de ballen in het geding en korten de slachters flink op beren met ballen. Dat is wat ik hoor en wat de staats eigenlijk bedoelt maar niet zegt. Vergis ik me, Simone?